Nawiązanie do ostatniej świnio-afery z makro.

Charakterystycznym elementem lotniska, co czyni je wyjątkowym w skali praktycznie całego świata, jest jego lokalizacja. Pas startowy po obu stronach jest oddzielony od wody zaledwie kilkudziesięciometrowym pasem plaży. Od strony zachodniej – od wód Atlantyku, a od strony wschodniej – od wód zatoki Simpson Bay. Od strony zachodniej znajduje się słynny wśród fanów lotnictwa punkt, gdzie zbierają się entuzjaści z całego świata, by obserwować i fotografować samoloty podchodzące do lądowania na wysokości 10-20 metrów nad ziemią.
No to lecimy ENDŻOJ

Co tu dużo gadać obczajcie sami.

Ps. Jak było to niech spłonie w koszu.

Witam, dalsza część podróży po historii w naszym wykonaniu. Dzisiaj pałac w Niewodnicy Nargilewskiej koło Białegostoku.

W okolicach XVI wieku rozpoczęto kolonizację terenów doliny rzeki Niewodnica. Powstało kilkanaście majątków ziemskich połączonych ową rzeką. Drugi człon nazwy brał się od nazwiska właściciela. Z Niewodnicą Nargilewska jest ten problem, że nie jest jasne całkowicie, skąd wziął się drugi człon nazwy, gdyż właścicielami była rodzina Chołnieckich. Prawdopodobnie wzięła się od nazwiska pierwszego posiadacza owych ziem nie wymienionego w dokumentach. Do czasów obecnych przetrwały tylko trzy nazwy z członem Niewodnica ( Nargilewska, Korycka, Kościelna ), lecz kiedyś było ich znacznie więcej. Ot choćby wcześniejsza galeria z pałacyku w Lewickich ( pierwotna nazwa miejscowości to Niewodnica Lewickie ).











Jak wymaga regulamin, więcej zdjęć z pałacu w komentarzach

Rosyjska bajka, rosyjska brzoza, przypadek?

Armia Republiki przed reformami Gajusza Mariusza

1.Pobór

Pobór do armii przeprowadzano tylko w wypadku wojny,ale do służby zobowiązywani byli wszyscy obywatele.Co roku,w marcu odbywał się pobór do służby,a jesienią wszystkich zwalniano.

Organizowanie armii zaczynało się od zebrania na Polu Marsowy.Były to tzw. Comitia Tributa czyli zgromadzenie ludowe,na którym głosujący byli podzieleni na tribus,które wybierały sześciu trybunów wojskowych.Później Konsulowie wraz z wybranymi wcześniej trybunami rozpoczynali na Kapitolu pobór.
Wszyscy obywatele w wieku 17-60 (16-46-juniorzy,46-60-seniorzy) musieli stawić się przed trybunów,którzy rozdzielali ich według przydatności(rekruci,żołnierze,doświadczeni i weterani).

Zdolnych do służby przeważnie bywało więcej niż potrzebowały legiony.Losowano więc rodziny,z których w danym roku wybierze się żołnierzy.Z list członków rodu wybierano czterech mężczyzn o podobnych umiejętnościach i przydzielano po jednym do każdego legionu.Wybierano następną czwórkę i rozdzielano pomiędzy legiony tak,aby wyrównać ich walory fizyczne.Losowano drugi ród,później trzeci itd.,aż do zaciągnięcia potrzebnej liczby żołnierzy.

Powołani do służby składali przysięgę posłuszeństwa.Stary żołnierz powtarzał słowa przysięgi,a wszyscy potwierdzali je słowami:"Idem in me"-To samo jest wypowiadane przeze mnie.Po przysiędze następowała defilada i składanie ofiar

2.Legioniści

Rozróżniano cztery rodzaje Legionistów.

A)Hastati(po łacinie włócznicy jednak nie nosili włóczni)
Najmłodsi i mało zamożni żołnierze legionów w czasie bitwy nacierali w pierwszej linii.uzbrojeni byli w tarcze Scutum,miecz gladius dwa długie oszczepy pila,hełm z brązu i na ogół pancerz z bardzo grubych pasów skórzanych wzmocnionych na piersi płytką w kształcie kwadratu o dł.boku ok 20 cm.



B)Princepes-Ciężko zbrojni mężczyźni w pełni sił i w miare zamożni.Tworzyli oni główny trzon legionu.Stanowili drugą linię za hastati.Byli uzbrojeni tak samo jak hastati z taką różnicą że zbroja była lepsza na ogół lorica hamata mogą sobie na to pozwolić ponieważ są bogatsi od hastati.



C)Triarii-Żołnierze najstarsi wiekiem,najbogatsi z piechoty i najbardziej doświadczeni.Zamiast oszczepów nosili długie włócznie hasta (ok.2,5 metra) używane tylko do walki wręcz.Włóczniami nie rzucano.Triarii włączali się do walki dopiero gdy pierwsze dwie linie załamały się,czyli gdy sytuacja stawała się beznadziejna stąd łacińskie powiedzenie sprawa doszło do triarii czy jakoś tak nie pamiętam.Uzbrojenie było takie same jak u hastati i princepes(poza zbroją i włócznią)



D)Welici-Tworzyli piechotę lekkozbrojną/harcowników.Byli to przeważnie młodzi ludzie z najbiedniejszych rodzin,których nie stać było na zbroje.Nosili coś w rodzaju czapki najczęściej ze skóry wilka,okrągła tarczeę,miecz gladius i dwa krótkie oszczepy
Nie posiadali zbroi.Z reguły stali przed hastati jednak nie tworzyli regularnej linii tylko nękali wroga oszczepami i zmuszali go do ataku.



3.Legiony

Armia republiki rzymskiej składała się z czterech legionów powoływanych co roku.W razie potrzeby powoływano oddziały dodatkowe.W czasie wojny z Hannibalem(218-202 r. p.n.e.)utworzono nawet 2 oddziały niewolników.

W każdym legionie służyło 4 200 ludzi,zdarzało się jednak że ich liczbę zwiększano do 5 000.Dodatkowych żołnierzy dostarczali sprzymierzeńcy Rzymu.

Legion Składał się z 60 centurii:
20 Centurii po 30 triarii każda(600 ludzi)
20 centurii po 60 principes(1 200)
20 centurii po 60 hastati (1200)
1 200 welitów rozdzielano pomiędzy trzy wyżej wymienione typy centurii.
Łączna lizba żołnierzy legionu wynosiła więc 4 200.

Dwie centurie tworzyły tak zwany manipuł(manipulus),jednostkę taktyczną.Ponadto w każdym legionie znajdował się oddział kawalerii liczący 300 ludzi wybranych spośród najbogatszych i najznakomitszych obywateli(ekwitów)

Korpus kawalerii dzielił się na dziesięć turm po trzy dekurie każda(10x30=300 ludzi)

4.Hierarchia wojskowa

Manipułami dowodziło 30 wybranych centurionów zwanych primus pilus i każdy z nich dobierał sobie jednego optio dla każdej centurii,jednego chorążego(Signifer),instruktorów(campidoctor),intedentów(pecuparius),architektów,medyków,jednego tesserariusza,która każdej nocy na tabliczce,zwanej tessera,wypisywał hasło dnia oraz trębaczy(Cornicines),którzy na rogu lub trąbce ogłaszali zmiany warty,pobudkę i wygaszanie ognisk.
Centurion wybierany dowodził całym manipułem a centurion mianowany tylko jedną centurią

Centurioni wybierani podlegali rozkazom sześciu trybunów,wyznaczanych przez głównodowodzącego spośród najbardziej doświadczonych oficerów.Dowódcą wszystkich legionów armii był konsul.

-Centurion

-Signifer(lewa) Cornicines(prawa)


5.Sprzymierzeńcy

Miasta sprzymierzone z Rzymem zobowiązane były wystawić jednakową liczbę żołnierzy.W Italii rekrutowano głównie oddziały piechoty,ale także kawalerzystów.Rzymska kawaleria była niezbyt sprawna,więc w niedługim czasie w jej szeregach Rzymian zastąpili w znacznym zakresie Italowie.
1/5 część piechoty i 1/3 kawalerii wyznaczano do wykonywania zadań specjalnych.Żołnierzy tych nazywano extraordinarii.



Armia rzymska wyglądało tak do ok 107 do 101 roku p.n.e.

6.Wyposażenie(zdjęcia
A)Hełmy
Hełm Montefortino

Hełm attycki

Hełm etrusko-koryncki

B)Zbroja-Lorica Hamata

C)Tarcza-Scutum-później jej kształt zmieniono na prostokątny

D)Miecz Gladius i sztylet Pugio

E)Oszczep-Pilum


Mam nadzieje,że tym razem nie będzie wymienianych żadnych błędów ponieważ posta pisałem na podstawie książki.

Co do zdjęć
-Nie mogłem znaleźć centuriona w odpowiedniej zbroi z tamtego okresu,a na zdjęcia z gry nie ma co narzekać.

1.Zwijanie obozu

Po pierwszym sygnale trębacza żołnierze rozpoczynali zwijanie namiotów konsulów i trybunów.a później także swoich.Po drugim sygnale juki ładowano na grzbiety mułów,a po trzecim przednie straże wyruszały z obozu

2.Porządek wymarszu

Wyruszano niemal zawsze w tym samym porządku.Przednia straż przeważnie stanowili extraordinarii,chyba że groził atak z tyłu wtedy extraordinarii szli jako ostatni.Za nimi ruszało prawe skrzydło sprzymierzeńców wyprzedzające dwa legiony.Pomiędzy legionami umieszczano tabory.Straż tylną stanowiło lewe skrzydło sprzymierzeńców.Kawaleria sprzymierzeńców towarzyszyła lekkiej piechocie lub osłaniała tabory wojsk sprzymierzonych.Kawaleria rzymska pełniła tę samą rolę wobec wojsk rzymskich.
Na terenach zajętych przez nieprzyjaciela,daleko przed głównym zgrupowaniem wojsk,szły niewielkie grupki zwiadowców,a za nimi w trzech równoległych kolumnach,maszerowali hastati,principes,triarii,a pomiędzy nimi szły tabory.W razie niespodziewanego ataku wojska z łatwością mogły stanąć w szyku bojowym.
A)Szyk normalny

B)Szyk Bojowy


3.Budowa obozu

Pod wieczór trybun i kilku centurionów ruszało do przodu w celu rozpoznania terenu i wybrania miejsca na obóz.Miejsce takie musiało mieć powierzchnię kwadratu o boku 800 metrów,musiało być łatwo dostępne,posiadać źródło wody i pastwisko dla koni.Najchętniej zakładano obóz na wzniesieniu,co utrudniało nieprzyjacielowi przeprowadzenie niespodziewanego ataku.

Trybun zaczynał od wyznaczenia miejsca dla praetorium(namiotu wodza) i ustawiał tam biały proporzec.Od niego rozpoczynano usytuowanie obozu pozostałych elementów obozu,postępując ściśle według ustalonych reguł.

Do wytyczenie granic obozu trybun posługiwał się przyrządem,zwanym groma,którego głównym elementem były dwa ruchome ramiona obracające się po wyskalowanym okręgu.

Groma


Najpierw wymierzano samo praetorium(kwadrat o boku 60 metrów),później-dwie główne prostopadłe do siebie drogi,przecinające się przed praetorium,a obok niego quaestorium i forum.

Po obu stronach quaestorium i forum stacjonowały oddziały wyborowe,kawalerie i piechota legionowa oraz oddziały pomocnicze podlegające bezpośrednio wodzowi.
Welici znajdowali się poza obozem:pełnili rolę straży przednich.Obozowali wzdłuż rowu w pobliżu bram,a na teren obozu wchodzili tylko w razie oblężenia.

Gdy na miejsce postoju docierały główne oddziały,wszystkie ważniejsze punkty obozowiska musiały być już wyznaczone i oznakowane kolorowymi chorągiewkami.Żołnierze natychmiast ustawiali się w linii przyszłego wykopu i zabierali się do pracy.Ziemię wyrzucano na zewnątrz usypując wał(agger).wzmacniając go darnią i budując palisadę ciągłą(vallum).Każdy żołnierz nosił jeden lub więcej przygotowanych zawczasu pali,jako osobiste wyposażenie.Między fosą a pierwszym szeregiem namiotów zostawiano wolną przestrzeń o szerokości około 60 metrów.Ułatwiała ona poruszanie się wewnątrz obozu,ale przede wszystkim odsuwała namiot poza zasięg nieprzyjacielskich oszczepów.

4.Wykop i nasyp

Wykop(fossa) i nasyp(agger) otaczały cały obóz złożony na planie kwadratu o boku ok. 700 metrów.
W miarę jak rosła wysokość nasypu,manipuły jeden po drugim wchodziły do obozu.Kawaleria mogła wejść dopiero wtedy,gdy została wykonana palisada od strony nieprzyjaciela.

Obozy wznoszono co wieczór,przed każdym postojem.Jeżeli obóz przewidziano na postój zimowy,przygotowywano go bardzo starannie.Mógł to być obóz przeznaczony do stałego użytkowania



5.Obóz

Teren obozu wyznaczały linie wykopów.Obóz urządzano zawsze w ten sam sposób,każdy oddział wiedział więc dokładnie w którym miejscu ustawić swoje namioty.Obóz przypominał miasto z jego ulicami i placem publicznym(forum).

Straże nocne organizowano w następujący sposób:
wieczorem podoficer prowadził do trybuna pierwszego wartownika ze swojego manipułu.Trybun wręczał wyznaczonym wartownikom tabliczkę (tessera),na której znajdowało się hasło na dany dzień dla każdej z czterech nocnych zmian warty.Wyznaczano także czterech kawalerzystów,którzy musieli objechać wszystkie straże w ciągu każdej zmiany.Zmianę warty ogłaszano dźwiękiem trąbki.Jeźdźcy wyruszali na obchód wart w towarzystwie świadków,sprawdzających po kolei tabliczki wszystkich wartowników.Jeżeli wartownik zasnął lub opuścił stanowisko,świadkowie musieli ten fakt potwierdzić i wraz z kawalerzystą sprawdzali następne straże.

Rankiem strażnicy zwracali tabliczki trybunowi,dzięki czemu mógł on natychmiast ustalić każdą nieprawidłowość i wskazać winnego naruszenia dyscypliny,co przeważnie karane było śmiercią.

Kara byłą wyjątkowo okrutna.Trybun uderzał skazanego rózgą a żołnierze natychmiast wykonywali wyrok,obrzucając nieszczęśnika kamieniami i chłoszcząc go kijami.Gdyby mimo wszystko skazany przeżył,wyrzucano go poza obóz i pozostawiano własnemu losowi.
W obozach wznoszonych na jedną noc nie budowano bram.Urządzano tylko przejścia w wale tak,aby nieprzyjaciel nie mógł z nich skorzystać .



Plan obozu (nie mogłem znaleźć dokładnie takiego jak chciałem)