Czerwiec 2013
PN WT ŚR CZ PT SO ND
1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
Lipiec 2013
PN WT ŚR CZ PT SO ND
1 2 3 4 5 6 7
8 9 10 11 12 13 14
15 16 17 18 19 20 21
22 23 24 25 26 27 28
29 30 31
Sierpień 2013
PN WT ŚR CZ PT SO ND
1 2 3 4
5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18
19 20 21 22 23 24 25
26 27 28 29 30 31

Budynek izraelskiego Sądu Najwyższego
Rothschildowie oraz symbolika NWO



Sąd Najwyższy (hebrajski : בית המשפט העליון‎, Beit HaMishpat HaElyon, arabski: المحكمة العليا‎, Al-Mahkamah al-‘Ulyā), jest najwyższą instancją systemu sądowego Izraela. Jego siedziba znajduje się w Jerozolimie.

Swoim zasięgiem obejmuje cały Izrael oraz izraelskie terytoria okupowane. Orzeczenie Sądu Najwyższego jest wiążące dla każdego sądu, innego niż sam Sąd Najwyższy. Jest to podstawa zasady precedensu wiążącego (stare decisis) w Izraelu. Sąd Najwyższy może działać jako sąd apelacyjny oraz sąd pierwszej instancji.

Izraelski Sąd Najwyższy jest dziełem tylko jednej rodziny: Rothschildów. Podczas negocjacji z rządem Izraela, Rothschildowie zgodzili się na oddanie budynku pod trzema warunkami: Rothschildowie dokonają wyboru działki, będą korzystać z własnego architekta, oraz nikt nie pozna ceny budowy budynku.
Powody, dla których postawiono te warunki są dosyć oczywiste: budynek Sądu Najwyższego jest Świątynią Masońskiej Tajemnej Religii i został zbudowany przez elity dla elit.

Zbudowany w 1992 roku, Izraelski Sąd Najwyższy ma swą siedzibę w Jerozolimie, naprzeciwko Knesetu (izraelskiego parlamentu). Jego charakterystyczna architektura została poddana ogromnej krytyce, ze względu na sprzeciw architektów przeciwko nowemu, lekkiemu stylowi, rażąco odbiegającemu się od ciężkiej i mrocznej zabudowy starej Jerozolimy.
Niemal wszyscy krytycy i dziennikarze pomijają jednak wyraźnie widoczne okultystyczne symbole obecne w całym budynku. Zasady Illuminati oraz Masonów są fizycznie zawarte w wielu punktach budynku wskazując, kto bez wątpienia jest odpowiedzialny za jego powstanie.

Dom Rothschildów

Rodzina Rothschild jest międzynarodową dynastią ż🤬dowską pochodzenia niemieckiego, którzy uchodzą za twórców międzynarodowej bankowości. Potomstwo Mayera Rothschilda Amschela (1744-1812) jest rozsiane po całej Europie i stało się głównymi aktorami w życiu społecznym, politycznym i gospodarczym kontynentu. Poprzez bliskie powiązania z elitami Anglii, Austrii, Francji i Włoch, Rothschildowie stali się ukrytą siłą w większości wydarzeń politycznych w ciągu ostatnich stuleci. Alternatywni historycy twierdzą, że są oni częścią niesławnych 13 rodów Illuminati, wraz z Rockefellerami i Dupontami.

Rothschildowie są jednymi z twórców ruchu syjonistycznego i jednymi z najbardziej aktywnych uczestników w tworzeniu państwa Izrael. James A. de Rothschild sfinansował Knesset, główny polityczny budynek Izraela. Tuż przed nim stoi izraelski Sąd Najwyższy, podarowany przez innego członka dynastii: Dorothy de Rothschild.

W tym samym obszarze Jerozolimy możemy znaleźć nie tylko budynki Knesetu i Sądu Najwyższego, zbudowane przez Rothschildów, lecz również leżące w linii prostopadłej, kilka przecznic dalej, Muzeum Rockefellera (innej elitarnej rodziny). Zaczynamy więc rozumieć, kto tak naprawdę jest właścicielem tego terenu.

Jerry Golden opisał kilka lat temu izraelski Sąd Najwyższy, wskazując na jego koncepcję okultystyczną. Podczas badania tego typu budynków, można szybko wskazać te same, nieuchronnie powtarzające się tematy: oświetlenie, piramidy, wzniosłość, numery 13 lub 33 oraz falliczne/jońskie symbole. Budynek ten posiada je wszystkie, oraz wiele, wiele więcej.

Ścieżka prowadząca do oświecenia

Podróż przez Sąd Najwyższy jest w rzeczywistości symboliczną drogą do oświecenia.
Ostatecznym "celem" podróży jest dotarcie na szczyt piramidy, która znajduje się na dachu Sądu Najwyższego, ponad obszarem, w którym znajduje się odpowiednik "najświętszej świętości" w każdej ż🤬dowskiej świątyni.

Na każdej ścianie piramidy znajduje się otwór reprezentujący "Wszystkowidzące Oko" masońskiego Wielkiego Architekta (takie jak na rewersie Wielkiej Pieczęci Stanów Zjednoczonych).



Piramida na szczycie budynku

Pójdźmy więc ścieżką "profanum" aby osiągnąć oświecenie.

Schody prowadzące z Ciemności do Światła

Osoba wchodząca do Sądu Najwyższego wkracza do ciemnego przedsionka na końcu którego znajdują się schody prowadzące ku źródłu światła.



Wspinając się po nich, gość stopniowo opuszcza strefę ciemności, by na ich końcu ujrzeć wspaniałe promienie słoneczne. Schodów jest dokładnie 30 - stanowią one 30 pierwszych stopni masonerii, gdzie adept jest stopniowo wydobywany z objęć życia materialnego (ciemność) do mądrości i oświecenia (światło). Wiemy, że struktura Wolnej Masonerii zawiera łącznie z 33 stopnie, i jak będzie można zobaczyć później, w budynku znajdują się również pozostałe trzy stopnie. Po prawej stronie schodów znajdują się stare skały przypominające mury starożytnej Jerozolimy, natomiast po ich lewej stronie widać gładkie i nowoczesne ściany. Ma to reprezentować ponadczasowy charakter okultystycznej nauki, która była przekazywana od czasów starożytnych po dzień dzisiejszy.

Kiedy zwiedzający osiągnie szczyt schodów, może podziwiać wspaniały widok na Jerozolimę. W sposób symboliczny, oświecony człowiek zdobywa "duchowy wzrok".



Widok na Jerozolimę

Wbudowana w posadzkę linia kieruje zwiedzającego w stronę wejścia do biblioteki, która jest umiejscowiona tuż pod piramidą zwieńczającą budynek.

Biblioteka

Biblioteka jest podzielona na trzy poziomy, symbolicznie reprezentujące ostatnie trzy stopnie wtajemniczenia (31, 32 oraz honorowy trzydziesty trzeci).
Pierwszy poziom jest zarezerwowany dla prawników, drugi jest zarezerwowany dla sędziów oraz książek, natomiast na trzecim poziomie przebywać mogą tylko emerytowani sędziowie. Sposób funkcjonowania biblioteki - gdzie niektóre informacje są wyłącznym przywilejem kilku wybranych - jest ściśle związany z funkcjonowaniem praw okultystycznych, gdzie dostęp do kolejnych stopni nauki jest uzależniony od pomyślnego zaliczenia poprzednich.



Drugie piętro biblioteki

Biblioteka zawiera akty prawne i sądowe , oraz prace o tematyce filozoficznej i duchowej. Nie ma wątpliwości, iż "zastrzeżone" księgi zawierają ogromne bogactwo wiedzy ezoterycznej.



Trzecie piętro biblioteki

Tuż nad najwyższym poziomem biblioteki (reprezentującym 33 poziom Masonerii) znajduje się podstawa zwieńczającej budynek piramidy. W tym właśnie miejscu symbolicznie kończy się strefa Masonerii i rozpoczyna się ukryty porządek Iluminatów.



Tuż pod wierzchołkiem piramidy, w posadzce, możemy znaleźć wzory świętej geometrii



Sędziowie niosący oświecenie



Cele więzienne, sala sądowa i pokoje sędziów są umieszczone odpowiednio jedne nad drugimi, symbolizując trójdzielną naturę świata. Więźniowie tkwią w celach, symbolizujących uwięzienie w dolnym świecie materialnym. Sale rozpraw, umieszczone tuż nad celami więziennymi, reprezentują "wyższy świat", gdzie boskość nawiązuje kontakt z ludźmi:

W salach sądowych, sędziowie są oświetleni poprzez naturalne źródło światła. Tak więc sędziowie, słuchając błagania mas, znajdują się bezustannie w promieniach boskiego światła. Po przesłuchaniach, sędziowie udają się do swych pokoi, położonych bezpośrednio nad salą sądową. Symbolicznie "wstępują" do boskiego świata. Kiedy zostanie podjęta decyzja, schodzą, niosąc oświecenie do niższego świata.



Symbol płodności

Na zewnątrz sali rozpraw znajdują się schody prowadzące na niższy poziom. Świątynia okultystyczna byłaby niekompletna bez opisanych poniżej elementów.

W połowie schodów można ujrzeć kształt znany jako vesica piscis (reprezentujący żeńskie narządy płciowe) "przenikane" przez kolumnę (symbol falliczny). Jest to oczywisty symbol płodności, związku istoty męskiej i żeńskiej.



Liczne świątynie okultystyczne posiadają symbole płodności na parterze (min. waszyngtoński Kapitol), i znajdują się zwykle w rotundzie .



Otoczenie budynku

Otoczenie Sądu Najwyższego zawiera wiele symbolicznych budowli. Wystarczy iść zgodnie ze wskazówkami kamienia " Dorothy de Rothschild ", aby zobaczyć, gdzie cię doprowadzi.



Obelisk

Znajduje się on w gaju Dorothy de Rothschild. Obelisk jest najczęściej stosowanym i najbardziej rażącym symbolem okultystycznym używanym na całym świecie. W starożytnym Egipcie, kult tego fallicznego symbolu związany był z bogiem Ozyrysem, który został pocięty na 13 sztuk przez Setha. Bogini Isis wędrowała po całym świecie, aby odzyskać wszystkie części ciała Ozyrysa , nie udało się jej odnaleźć tylko jednej części – penisa, który został połknięty przez rybę. "Zaginiony fallus" jest zatem przedstawicielem męskiej energii, i prawie zawsze umieszczony jest (tak jak w tym przypadku) wewnątrz okręgu, reprezentującym kobiece genitalia oraz energię.



Obelisk pośrodku okręgu przedstawia akt seksualny a także połączenie przeciwstawnych sił.
We współczesnym świecie, obeliski znajdują się przy niemal każdym ważnym zabytku, oraz stały się symbolem władzy okultystycznej elity.

Dziedziniec

Na dziedzińcu można poczuć atmosferę zen – woda, płynąca wąskim strumykiem nieustannie bulgocze, płynąc w kierunku dziwnego kamienia. Oficjalna dokumentacja Sądu Najwyższego mówi, że dziedziniec jest fizyczną reprezentacją wersetu z Psalmu 85:11:

„Prawda z ziemi wyrośnie, a sprawiedliwość z nieba wyjrzy”

Sędziowie ze swych gabinetów mogą obserwować dziedziniec, dzięki czemu symbolicznie "patrzą na nas z nieba". Strumień płynie prosto i swój bieg kończy się tuż pod dziwnym i tajemniczym kamieniem.



Czym jest ów kamień i dlaczego jest "prawdą, która wyrosła z ziemi", która do niej prowadzi? Wypolerowana powierzchnia odbija zniekształcony obraz dziedzińca. Co przedstawia?



Zdeptany krzyż



Pośrodku parkingu krzyżują się drogi w kształcie chrześcijańskiego krzyża. Jerry Golden wspomniał w swoim opracowaniu, że krzyż został tam umieszczony specjalnie, aby mógł być deptany przez osoby odwiedzające sąd. Ma prawdopodobnie rację. W budynku, w którym króluje duchowa symbolika, szansa, aby był to układ przypadkowy, a nie dokładnie przemyślane przez architektów jest raczej niewielka. Innymi słowy, nie może to być tylko zbieg okoliczności. Zwiedzający muszą schodzić po schodach - symbolicznie "zejść" do niższych sfer – i dotrzeć do krzyża. Jak można zauważyć, znaczenie aktu wchodzenia i wychodzenia budynku jest bardzo ważne. Tak więc i ta konstrukcja nie jest wyjątkiem.

Tajne towarzystwa okultystyczne, które w przeszłości sprzeciwiały się do kościołowi chrześcijańskiemu, były wielokrotnie prześladowane i oskarżano je o różnego rodzaju herezje. W czasie średniowiecza, templariusze (przodkowie masonerii) zostali oskarżeni przez arcybiskupa Canterbury o wielu czynów anty-chrześcijańskich, w tym "deptanie krzyża" w trakcie procesów inicjacji. Czy w ten sposób biorą rewanż na chrześcijaństwie?

Granaty



Owoce granatu na podłodze mogą wydawać się nieistotne dla przeciętnego widza.
Posiadają jednakże specjalne znaczenie dla badaczy tajemnic Wolnej Masonerii.

"Wśród starożytnych tajemnic, granat był uważany za boski symbol o tak szczególnym znaczeniu, że jego prawdziwe wyjaśnienie nigdy nie mogło zostać ujawnione.
Przez Cabiri został nazwany " zabronionym sekretem."
Wielu greckich bogów i bogiń przedstawionych zostało z owocami lub kwiatami granatu w ręce, co miało oznaczać że są dawcami życia i obfitości.
Granat zostały umieszczone na filarach Jachin i Boaz stojących przed świątynią króla Salomona, i na rozkaz Jehowy, kwiaty granatu były wyszyte na ubraniu najwyższego kapłana"
-Manly P. Hall, Sekretne nauki wszystkich wieków

Jak stwierdził Hall, granaty zostały umieszczone na wierzchołku dwóch filarów, stojących przed Świątynią Salomona. Jeśli ktoś posiada minimalną wiedzę o naukach masońskich nauki, wie, że Świątynia Salomona i filary nazwie Jachin i Boaz są niezwykle ważne.

"Filary wzbogacone zostały o granaty z brązu, pokryte siatką z brązu i ozdobione wieńcami z brązu, wydają się naśladować kształt nasion lotosu lub egipskich lilii, świętych soboli Hindusów i Egipcjan. "
-Albert Pike, Moralność i dogmaty

Wiemy, że Masoni cierpliwie oczekują na dzień odbudowy Świątyni Salomona w swoim pierwotnym miejscu – Wzgórzu Świątynnym w Jerozolimie. Czy granaty te czekają aby umieścić je na filarach odbudowanej Świątyni?

Podsumowanie

Artykuł ten w sposób ogólnikowy przedstawił okultystyczne symbole izraelskiego Sądu Najwyższego. Jasne jest jednak, że architektura budynku niesie w sobie ważną symbolikę dotyczącą duchowości i drogi do osiągnięcia oświecenia. Brak jest zabytków religijnych i odnoszących się do judaizmu lub religii zorganizowanej. Sąd Najwyższy jest Świątynią Tajemnic, które są połączeniem pogańskich rytuałów, przeplatających się z ezoteryczną interpretacją pism religijnych . Poznawanie Tajemnic jest zastrzeżone jest dla członków tajnych stowarzyszeń okultystycznych, których Rothschildowie są oczywiście częścią. Ezoteryczne znaczenie tego budynku jest ukryte przed publicznością, ale niewątpliwie objawia kto posiada realną władzę na tym świecie.

Opracował Użytkownik
Antietam z paranormalne.pl
BITWA O KOŁOBRZEG 14 dni męstwa i poświęcenia
Przełamanie Wału Pomorskiego otworzyło przed wojskami polskimi i radzieckimi drogę w kierunku Bałtyku. Dalsze działania wojskowe 1 i 2 Frontu Białoruskiego miały na celu rozbicie na dwie części Grupę Armii „Wisła”, aby zmniejszyć jej możliwości bojowe i mobilizacyjne. Linią dzielącą te dwa fronty była rzeka Parsęta. Po kilku dniach skrzydła frontów dochodziły już do morza w rejonie Kołobrzegu i Koszalina, dzieląc niemieckie siły na Pomorzu na dwie części. Niemcy usiłowali utrzymać łańcuch baz morskich dla zaopatrzenia zablokowanych na wschodzie wojsk. Władze niemieckie praktykowały taktykę "spalonej ziemi" polegającej na zniszczeniu, ewentualnie ewakuowaniu z opuszczanych terenów wszystkiego, co było wartościowe. Ewakuowano także całkowicie niemiecką ludność cywilną. Duża część uciekinierów znalazła się w Kołobrzegu.



Gdy front zbliżał się z dnia na dzień coraz bardziej, w listopadzie 1944 r., Kołobrzeg ogłoszono twierdzą. Rozpoczęte zostały prace przygotowawcze do obrony miasta.
Zapędzono ludność do kopania rowów, zaczęto organizować bataliony Volkssturmu, do którego wcielano wszystkich mężczyzn w wieku od 16 do 60 lat. W mieście i na obrzeżach prowadzono prace fortyfikacyjne. Na przedpolach budowano transzeje oszalowane drewnem oraz schrony drewniano-ziemne.
1 marca nowym komendantem "Festung Kolberg" został ceniony przez Hitlera weteran Afrika-Korps, Oberst (pułkownik) Fritz Fullriede.



Załoga Twierdzy wynosiła około 10-12 tys. żołnierzy armii regularnej i Volkssturmu dysponujących ok. 60 działami i moździerzami różnych kalibrów, 16 ciężkimi wyrzutniami pocisków rakietowych Nebelwerfer, i pociągiem pancernym Panzerzug 72A wyposażonym w artylerię i broń maszynową. Oprócz tego obrońcy twierdzy mieli jeszcze do dyspozycji prawdopodobnie 18 sprawnych czołgów i dział pancernych oraz 12 transporterów i samochodów opancerzonych, wyposażonych w szybkostrzelne działka i karabiny maszynowe. Od początku do końca załogę wspierały z morza ogniem swej artylerii. Dodatkowo w nocy 12/13 marca nastąpił zrzut broni i amunicji dla obrońców. W dniach 4, 8, 10 i 13 marca udział w walkach brało także niemieckie lotnictwo, dokonując ataków grupami do 8 samolotów Bf-109 i Fw-190.
Dla załogi Kołobrzegu alarm bojowy zarządzono 3 marca po południu. Żołnierzom wydano amunicję, pancerfausty i granaty. Odziały zajęły swe pozycje na przedpolach miasta. Tej nocy komendant twierdzy - Fullriede ogłosił dla Kołobrzegu stan oblężenia. Drukarnia "C.F. Post'sche Buchdruckerei und Verlag" przy ul. Tumskiej (obecnie ul. Katedralna) wydrukowała plakat, który rano rozwieszono na słupach ogłoszeniowych:
Cytat:

"Rosjanie zbliżają się do Kołobrzegu. Dla miasta i okolicy zostaje ogłoszony stan oblężenia. Tym samym cała władza przechodzi w ręce komendanta twierdzy. Akty sabotażu, rabunku i jakiekolwiek działania osłabiające Wehrmacht będą karane natychmiastowym rozstrzelaniem. Wszyscy znajdujący się w Kołobrzegu, a jeszcze nie zaszeregowani członkowie Wehrmachtu - z wyjątkiem załóg kobiecych - nie mogą opuszczać Kołobrzegu bez ważnego dowodu wydanego przez komendanturę miasta i winni się natychmiast zameldować w koszarach Schilla. Podpisał: Fullriede Pułkownik i komendant twierdzy."


Noc z soboty na niedziele 3\4 marca przebiegła jeszcze spokojnie. Oddziały radzieckiej 45 Brygady Pancernej Gwardii pod dowództwem płk Mikołaja Morgunowa zajmowały wsie po zachodniej stronie Kołobrzegu. Po zniszczeniu stacji pomp w Rościęcinie, Rosjanie pozbawili Kołobrzeg wody pitnej. O godzinie 5:30 nastąpiła ewakuacja lotniska w Bagiczu. Wystartowały samoloty Fw-190 i po nawiązaniu krótkiej walki z Rosjanami odleciały na zachód.Około godziny ósmej kilkanaście radzieckich czołgów wdarło się do miasta ulicą Trzebiatowską.

[size=14]

4 marca do Kołobrzegu podeszły jednostki sowieckiej 1 Armii Pancernej, które po nieudanej próbie zdobycia miasta z marszu, przecięły jego lądowe szlaki komunikacje.

7 marca jednostki 1 Armii WP rozpoczęły oblężenie miasta. Pierwsze uderzenie 6 Dywizji na południowe przedmieścia doprowadziło do głębokiego włamania. 3 Dywizja zamknęła pierścień okrążenia od wschodu 8 marca. Do 12 marca, w ciężkich walkach, przełamano zewnętrzny pierścień obronny.

Od 12 do 17 marca walczono o przełamanie drugiego pierścienia obrony i umocnionych obiektów w śródmieściu, 13 marca do walki wprowadzono 4 Dywizję Piechoty i 4 Pułk Czołgów Ciężkich. W dywizjach zorganizowano grupy szturmowe. W tym okresie 6 Dywizja zbliżyła się z południa do portu, opanowała Wyspę Solną i sforsowała rzekę Parsętę. 3 Dywizja i 18 Pułk 6 Dywizji, wspierane przez czołgi i działa pancerne, walczyła o Stare Miasto, zdobyła gazownię i podeszła do stacji kolejowej. 4 Dywizja zdobyła tor wyścigowy, lokomotywownię i warsztaty kolejowe. W rejonie dworca kolejowego zniszczony został niemiecki pociąg pancerny Panzerzug 72A, którego dowódcą był Gerhard Roeming.

14 marca 1945 roku radiostacja sztabu armii nadała do komendanta twierdzy, płk. Fulriede, wezwanie do poddania Kołobrzegu. Wobec odrzucenia propozycji kapitulacji oddziały 1 Armii wznowiły działania bojowe.

15 marca na redę kołobrzeską przybyły ze Świnoujścia, wezwane drogą radiową, posiłki niemieckie. Działanie lotnictwa polskiego, z powodu gęstej mgły, nie mogło przeszkodzić w desantowaniu. Mimo ognia artylerii desant zdołał wylądować i wykonał silne kontrataki, które odparto.

W nocy z 17 na 18 marca, po przegrupowaniu oddziałów i przygotowaniu artyleryjskim, rozpoczął się generalny szturm trzeciego pierścienia obrony. W godzinach rannych rejon stacji kolejowej i port zostały zdobyte. Nieprzyjacielowi udało się część sił ewakuować morzem. Reszta została zniszczona lub wzięta do niewoli (około 8000 jeńców). Własne straty wyniosły 1206 poległych i zaginionych bez wieści oraz około 2500 rannych.

Po walkach na kołobrzeskiej plaży odbyły się uroczyste zaślubiny Polski z morzem.