BERŁO OSTATECZNEGO SUSZU.

Prolog.

Słońce przypiekało skórę, piach parzył w stopy, odziane jedynie w skarpetę i startego sandała. Ostatkiem sił dr. James Bongman stawiał krok za krokiem, w ręce dzierżąc mapę ze skóry wielbłąda.
- To musi być już blisko - szeptał do siebie spękanymi wargami.
Uniósł delikatnie głowę i ujrzał go. Przez załamujące się od żaru powietrze, kilkadziesiąt metrów przed nim stał on. Śmiertelny wróg. Nieprzejednany rywal: Bob Kedik. Stał plecami, nad wykopem, wsparty o złotą łopatę. W ręce dzierżył dziwny, złoty przedmiot. Dr. Bongmanowi, mimo wielkiego wyczerpania, ten widok dodał sił. Pognał w stronę Kredika, nie zważając na pękające paski sandałów. Zatrzymał się kilka kroków przed nim. Najgorsze, co przewidywał, właśnie się ziściło. Kredik odwrócił się powoli, w ręce dzierżąc Berło Ostatecznego Suszu. Nieprawdopodobnej mocy narzędzie magiczne, zamieniające owoce w promieniu 100 km w bożonarodzeniowy susz na kompot, chleb krojony w suchary, a piwo w jęczmienną mąkę. Lecz co najgorsze, posiadacz zyskiwał zdolność zabijania słowem, poprzez wywołanie w ofierze nieprawdopodobnie silnego facepalmu.
- Haha! Dr. Bongman! Jak zwykle spóźniony! - powiedział, robiąc przerwy na oddech.
- Oddaj to, Kredik! Doskonale wiesz, że ten artefakt w niepowołanych rękach może wyrządzić nieopisane krzywdy!
- Przecież o to mi chodzi! Od dziś każdy, kto usłyszy zdanie z mych ust, zginie niczym mądra sentencja na kwejku!
- Nie pozwolę Ci na to! Ludzie nie są gotowi... Przygotowywałem ich od miesięcy na tę okoliczność, ale wielu nadal nie uodporniło się wystarczająco! Zginą setki, jeśli nie tysiące niewinnych istnień!
- Niewinnych? Każdy z nich na pewno gnębił jakiegoś kolegę z klasy, tak jak gnębiono mnie... Przez co starałem się być zabawny choć w internecie, choć tu zdobyć kolegów... Wszystko na marne. Ale teraz to się zmieni!!! - Krzyknął z pasją Bob Kredik, wysoko unosząc berło.
W tym momencie Dr. Bongman wyciągnął zza pazuchy bezprzewodową suszarkę o kilkuset watowej mocy i skierował ją wprost na rękę Kredika. Ta od razu upuściła berło, które upadło na łopatę, pękając wpół. Powietrze w skutek promieniowania podgorącego stało się żółtawe, a uszkodzony artefakt rozsypał się milionem okruchów. Zaklęta moc wywołała niesamowitą burzę piaskową, rozwiewając okruchy po całej pustyni.
- Co zrobiłeś, idioto! - Krzyczał przez tumany piasku Kredik - by odnowić artefakt, będę musiał zebrać wszystkie okruchy i każdy na nowo uświęcić publicznym dowcipem!
- Nie pozwolę Ci na to! Ze mną nie wygr...

Burza rozszalała się na dobre... Bitwa rozpoczęła wojnę.

CDN.

Z serii: z życia GPunka.

Sytuacja miała miejsce w pewnego sylwestra, dawno temu. Robiliśmy sobie w kilku domówkę u kumpla z klasy. Mieliśmy wtedy po 15 lat, więc wiadomo, że bawiły trochę inne rzeczy.
Jedną z nich miał być żart skierowany w nieświadomego kolegę, któremu mieliśmy wbić we trzech do kibla, gdy poszedł srać, rzucić mu małą petardę pod nogi i ubawić się po pachy.
Zaczailiśmy się pod kiblem, kumpel przekręcił kombinerkami zameczek w drzwiach, ja w tym momencie odpalałem drugiemu petardę. Ciężko opisać to, co zobaczyliśmy po otworzeniu drzwi.

Ten nasz ziomek siedzi na kiblu, obok rozgrzebany kosz z bielizną. Trzyma w jednej ręce brudne stringi siostry gospodarza przy nosie, drugą ręką waląc konia.

W efekcie petarda p🤬lnęła pod naszymi nogami, po tym, jak wypadła kumplowi z wrażenia z ręki.

(Mam nadzieję, że główny bohater nie ma konta na sadolu, bo by mnie zap🤬lił za dzielenie się tym publicznie. )

Ostatnio jechałem autobusem do pobliskiego miasta i po paru przystankach pojazd był już przepełniony, ale kierowca zatrzymał się na następnym przystanku i wpuścił kilka osób oprócz ... ?
Oprócz cyganichy i jej dwóch małych brudasów. Cała ta scena śmiesznie wyglądała gdy kierowca rzucił "Pani nie wchodzi."

I żeby nie było. Kojarzę tą grupę złodziejsko-żebraczą gdyż wiele razy chodzą na żebry pod kościół lub inne miejskie atrakcje dlatego z wielkim zacieszem na twarzy oglądałem ich smutne pyski.

Może znajdzie się kiedyś taki odważny kandydat z odpowiednim poparciem.

True Story.

Byłem dziś na przesłuchaniu na komendzie, w związku z zarzutami z 270kk, ogólnie sprawa błaha, z resztą już załatwione wszystko tak jak trzeba Ale nie o tym... Wchodzę do pokoju razem ze śledczym, a tam już siedzi drugi i przesłuc🤬je cygankę. Ok 30 lat chociaż po nich to ni c🤬ja nie idzie się wyznać. Miała zarzut że na miejscowej tandecie handlowała podrobionymi ciuchami ( proceder dość popularny u mnie w mieście) Z tego co wychwyciłem, bo musiałem nawijać z tym co mnie tam zawracał dupę, już wcześniej miała za to jakieś zarzuty i wyroki. Sprawa o tyle zawiła że całe śledztwo prowadzi Kraków i izba celna, a jak ona sama tłumaczyła "nie ma pieniędzy żeby dojeżdzać do KRK. Nie chcę mi się rozpisywać co ona tam nawijała, bo nie tylko mi ręce opadły, ale w pewnym momencie ten pies dzwoni do proroka, chwilę z nim gada, po czym przedstawia opcję dobrowolnego poddania się karze: 6 miesięcy po 20 godzin miesięczniepracy społecznej ( brane było to pod uwagę że ma 4kę dzieci, rozwiedziona z zasiłkiem z mopsu itd standartowa cygańska procedura....) Mówi że ok przyjmuję wyrok. Gadają, pies coś tam na lapku klepie, i nagle pada pytanie: " To po ile, za te godziny będe miała płacone? " Oczywista odpowiedz psa: Proszę panią, to nie jest w nagrodę, tylko wyrok pozbawienia wolności zamieniony na pracę społeczną. "To tak za darmo mam pracować?" A kto mi za to zapłaci ? "pani odda dług państwu za wprowadzenie do obrotu nie legalnie wyprodukowanej odzieży, z zasteżonymi znakami firmowymi" Ok a oddadzą mi to co zabrali? "Nie to pójdzie do policyjnego depozytu"- "No i k🤬a będą sami w tym chodzić" Przyjmuje pani wyrok?

PUENTA: "Ale to tak za darmo mam iść pracować"

Tak, i w pani sytuacji będzie to najlepsze wyjście ( nie ukrywam pies faktycznie szedł jej cały czas na rękę)

To co odj🤬a później, nie mieści się w głowie. Nagły atak padaczki, omdlenie jakiś parkinson w parterze.

Przyjechała karetka, pakują ją na nosze ( 4te piętro na komendzie" znoszą na dół, ja już też załatwiłem co miałem załatwić, wychodzę przed komendę, zapaliłem szluga, patrzę a ta tylko zobaczyła że drzwi otwarte, JEB! nie trwała akcja nawet 3ch sekund. była i nagle nie ma... I niech mi ktoś powie że to nie są K🤬Y J🤬E.

Dziękuję Dobry wieczór

Nudzicie nas. Nudzą nas wasze gry i zabawy, wzajemne umizgi, bale i aukcje charytatywne. Wydaje wam się, że żyjecie pełnią wolności, a zachowujecie się jak nędzni dworzanie na zamku ubogiego króla.
A kumulacja kapitału trwa.

Tak piszą na swojej stronie anarchiści z grupy 15W08. Kim są? Nie wiadomo. Działają w Warszawie. Atakują drogie sklepy, plakaty, niszczą płachty reklamowe Dziś dokonali kolejnego czynu - zaj🤬i czerwoną farbą atelier (sklep) Macieja Zienia (pierwsze zdjęcie). Poniżej kilka dzieł tych artystów:







O sobie piszą:

Stop. Dziękujemy. Naprawdę nie mamy już cierpliwości aby dalej czekać i biernie patrzeć na to, co się z nami dzieje. Wasza przemoc ekonomiczna każdego dnia poniża miliony ludzi. Wasz kapitał codziennie krzyczy, że nie jesteśmy wystarczająco efektywni w produkcji waszego PKB. Gw🤬cicie nas swoimi kampaniami reklamowymi. Wasza przemoc policyjna każdego dnia trzyma w żelaznych ryzach każdą osobę, która odważy się na krytykę waszego świata. (...). Niczego nie zmieniacie. Wszystko pozostaje takie, jakie było. Codziennie odczuwamy skutki waszej przemocy. Wystarczy. Sp🤬alajcie.

Co ciekawie, na swoim blogu podają dokładną instrukcję "Jak zrobić trotyl domowym sposobem". Czyżby szykowali jakąś większą akcję w stolicy?

ŹRÓDŁO informacji (jest jeszcze kilka zdjęć)

Ciekawa metoda.

pan prezenter

c🤬j z autem

Mój syn przyniósł mi kolekcje płyt Justina Biebera bo nie mógł otworzyć opakowania. Próbowałem rękoma i nic. Scyzoryk też ledwie zostawił kilka rys. Dopiero nożem udało mi się go zabić.