Zjadł muchomora
7
145
janczo89 napisał/a:
dla kazdych znawców grzybów co tu wypisuja ze mało szkodliwy, chłop jak nie zwymiotuje od razu po filmie , ma po 1. biegunke 2.ból brzucha i skórcze jelit 3. napierdlać będzie go wątroba 4. gorączka wymioty 5. ryzyko arytmii serca i jebniecie w kalendarz
Czego mu wszyscy szczerze życzymy
psyhepl napisał/a:
Jest takie małe poczucie euforii i dobrego samopoczucia ALE
Jak ktoś ma tendencje do przedawkowywania to czujemy się dziwnie, nie koniecznie dobrze (takie otumanienie)
A w połączeniu z alkoholem zachowujemy się irracjonalnie ja w dodatku miałem nie kontrolowany rozkurcz dłoni
NIE POLECAM!
To jeszcze nie jest do końca zbadane jak to wpływa na organizm długofalowo
Ty piszesz o rekreacyjnym działaniu najpierw powinno się je wysuszyć np. w piekarniku, a nie jeść na surowo. Zdrowotnie ludzie też muchomory przygotują w różne sposoby i też pełno poradników jest.
Mimo wszystko surowego lepiej nie jeść, bo nie każdemu może wątroba wytrzymać.
"Trujące alkaloidy zawarte w muchomorze czerwonym to kwas ibotenowy, muscymol (panteryna) oraz muskaryna. Wieland i Motzel w 1953 zidentyfikowali bufoteninę jako substancję halucynogenną, żadne późniejsze badania jednak nie potwierdziły jej obecności w muchomorach; współcześnie uważa się, że jej nie zawierają (za Erowidem).
Zawartość muskaryny jest stosunkowo nieduża 0,0002-0,0003%, przy zawartości kwasu ibotenowego 0,03-0,1%. Kwas ibotenowy jest nietrwały i przechodzi w muscymol. Dlatego właśnie, świeże osobniki są znacznie bardziej trujące niż wysuszone." - Znalezione na szybko w necie.
W Kacapii podobno jedzą tego sporo, ale wpierw gotują przez 24 godziny, zmieniając wodę. Po czymś takim nie ma ani fazy, ani smaku — tylko podłej jakości masa mniej więcej spożywcza.
Zaś u wikingów, nie wiadomo co berserkerzy jedli, ale przeważająca teoria jest że właśnie muchomory czerwone. Jakoś przygotowane, efekt był taki że leciała im piana z pyska, gryźli tarcze, i rzucali się na wroga w szale nie czując ran. Po walce zaś padali ze zmęczenia i byli na ~24 godziny wyłączeni.
A szczegółów nie wiemy głównie dlatego że wszyscy cywilizowani jarlowie zabraniali takich praktyk — bo co prawda dla wroga widok był przerażający, ale zbyt często narąbani rąbali swoich — i ogólnie rozwalali szyk.
Zaś u wikingów, nie wiadomo co berserkerzy jedli, ale przeważająca teoria jest że właśnie muchomory czerwone. Jakoś przygotowane, efekt był taki że leciała im piana z pyska, gryźli tarcze, i rzucali się na wroga w szale nie czując ran. Po walce zaś padali ze zmęczenia i byli na ~24 godziny wyłączeni.
A szczegółów nie wiemy głównie dlatego że wszyscy cywilizowani jarlowie zabraniali takich praktyk — bo co prawda dla wroga widok był przerażający, ale zbyt często narąbani rąbali swoich — i ogólnie rozwalali szyk.
podpis użytkownika
Powiedzcie proszę że pogib.