"Thousand-yard stare"(wytrzeszcz tysiąca jardów) to określenie nieobecnego wzroku żołnierza wyczerpanego bitwą, będącego skutkiem zmęczenia i stresu o dużej sile, powodującego kryzys psychiczny przekraczający ludzkie możliwości.

Włoski żołnierz po trzech dniach walk z talibami w Bala Murghab, Afganistan.


Marines po dwóch dniach ciągłej walki w bitwie o Eniwetok.(wojna na Pacyfiku)


brak info, ale wygląda na kacapa


Obraz Toma Lea




Dla mnie to wygląda strasznie i potwierdza, że wojna to nie zabawa. Może osoby, które nawet nie zasmakowały krwi w bójce, a podniecają się wojną znajdą chwile na refleksje.

Jeśeli uda mi się znaleźć inne zdjęcia to znajdą się w komentarzach.

Źródło:wykop.pl,wikipedia.com,grafiki w google

Witam.
Wiem że temat c🤬tych nie jest "popularny" na sadisticu, przedstawiam kilka co ciekawszych zdjęć z pola bitwy i otoczki wojny domowej w Syrii.
Mocniejszych nie wrzucam, żeby nie oberwać bana za harda na ogólnym.
Więcej zdjęć w komentarzach.

Supernowoczesny mech bojowy mejd in Syria

ja p🤬le nie wiem jak to skomentowac ale robie przerwe od YT na jakiś tydzien żeby mózg ochłonął

jak było to słoik w dupe dla tego co to tagował.

sam słucham rammstein i mnie roj🤬o

Pragnę zaprezentować kochanym sadolom, dość ciekawy epizod z przebiegu II wojny światowej. Mianowicie „Wojnę Zimową” toczoną zimą 1939/40, między Finlandią a ZSRR. Zapraszam do lektury
26 listopada 1939 r. Radzieckim garnizonem pod Mainilia wstrząsa seria wybuchów. Dwie godziny później Rosjanie ogłaszają całemu światu – Finowie ostrzelali radzieckich pograniczników. W rzeczywistości jest to prowokacja NKWD, podobna do tej którą przeprowadzili Niemcy zaledwie 2 miesiące wcześniej w Gliwicach. I tak jak Niemcy, Sowieci zdobywają pretekst do ataku na Finlandię.
Chcąc jednak zrozumieć stosunki na linii ZSRR – Finlandia, omówię pokrótce całą genezę państwa fińskiego. Od końca XIII wieku Finlandia była księstwem szwedzkim. W 1809 roku dostaje się pod panowanie carów. Gdy w 1917 roku wybucha rewolucja w Rosji, Finowie 6 grudnia prokalmują swoją niepodległość. Wybucha wojna domowa między fińskimi komunistami (czerwonymi) a ruchem prawicowym na czele z gen. Mannerheim’em (biali). Wojnę wygrywają biali. Z wojny domowej Finowie wynieśli nienawiść do komunizmu, czego mieli dać wyraz w zakazując działalności partii komunistycznych oraz w nadchodzącej wojnie
Powodem wybuchu wojny było odrzucenie przez Finów żądań ze strony bolszewików, by ta oddała tereny nadgraniczne znajdujące się według komunistów za blisko Leningradu. Dodatkowo Finowie mieliby przekazać kilka wysepek i portów, w zamian otrzymując jałowe ziemie Karelii. Finowie są jednak nieugięci (coś wam to przypomina?) i 30 listopada 1939 r. o godzinie 0:45, ZSRR łamie pakt nieagresji i atakuje Finlandię.
Ogólnie Rosjanie 30 listopada wystawili ponad milion żołnierzy do zdobycia państwa, zamieszkanego przez 3.6 miliona obywateli. Te proporcje sprawiały że dowódcy na Kremlu zapewniali iż wojna potrwa maksymalnie 12 dni. Warto w tym miejscu wspomnieć że żołnierze Armii Czerwonej wcale nie palili się do tej wojny, jak podały dane ujawnione w latach 90, przed atakiem na Finlandię przed sądem stanęło 843 czerwono armistów. Finowie jednak po odzyskaniu niepodległości zdawali sobie sprawę z możliwości upomnienia się przez Rosjan o stracone tereny. I tak od roku 1920 ruszyła budowa umocnień na granicy z ZSRR, która została nazwaną linią Mannerheima. Teraz krótkie porównanie: milion sowieckich żołnierzy na ćwierć miliona Finów, 60 fińskich czołgów na 6000 radzieckich i 120 samolotów obrońców na 1200 agresora. Jak miał powiedzieć jeden z Fińskich żołnierzy – „Mój Boże, tylu Rosjan! Gdzie my ich wszystkich pochowamy?!”
Choć Rosjanie spodziewali się czegoś w rodzaju Blitzkriegu, to rzeczywistość okazała się bardzo bolesna. Zima 39/40 okazała się najmroźniejszą zimą od 1828 roku, powoduje że smary w rosyjskich karabinach zamarzają, a silniki w czołgach odmawiają posłuszeństwa. To co miało szybko znokautować Fińską obronę, zostaje unicestwione przez jedynego fińskiego sojusznika – warunki pogodowe. Dodatkowo radzieccy żołnierze byli wyposażeni jakby ruszali do walki w okresie wiosennym – a to niezbyt dobry ekwipunek do działania w najmroźniejszą zimę od stu lat w Finlandii. Finowie wygrywają bitwę za bitwą, biorąc do niewoli jeńców liczonych w tysiącach. Spowodowało to zatrzymanie całej ofensywy w grudniu, a zaczyna się wojna partyzancka. Fińskie oddziały ubrane na biało i śmigające na nartach „sisti” (leśnych wilków), gdyż atakowały właśnie jak wilki – znienacka, pod osłoną nocy. Schodzą na tyłu Rosjan by odciąć ich od zaopatrzenia. Otaczają większe oddziały powodując ich powolne wykrwawianie się. Leśny teren sprawia że snajperzy mają dogodną sytuację do kamuflażu. Długie kolumny piechoty są nieustannie dziesiątkowane przez Fińskich snajperów. „Zwierzęcy głód, paniczny strach przed fińskimi snajperami.” – zapisek znaleziony w notesie jednego z żołnierzy radzieckich. Podczas pierwszej ofensywy, Rosjanie stracili 30 tysięcy żołnierzy, Finowie zaledwie 2 tysiące, zdobywając przy tym 80 czołgów i 70 dział. Teraz zaprezentuję cytat idealnie ukazujący taktykę Finów: „Zasadzki czyhają na każdym kroku. Leśnym traktem sunie kolumna czołgów, piechoty zmotoryzowanej i artylerii. Zejść z drogi nie można: teren zaminowany z obu stron. Z przodu most, saperzy sprawdzają: min nie ma. Pierwszy czołgi ruszają naprzód i natychmiast wylatują w powietrze. Wielokilometrowa serpentyna pojazdów musi się zatrzymać. Teraz przychodzi kolej na ukrytych w lesie fińskich snajperów. Strzelają nieśpiesznie, mierząc tylko w dowódców i komisarzy. Miny uniemożliwiają przeczesanie lasu. Przy każdej próbie rozbrojenia min na moście lub od strony lasu, pada strzał. Gdzieś daleko z przodu, armia czerwona szturmuje Linię Mannerheima, niemożliwą do zdobycia bez wsparcia ciężkiej artylerii i ton amunicji, zablokowanych pośród pól minowych, wysadzonych mostów i pod ostrzałem fińskich snajperów.”
Mimo bohaterskiej walki i oporu, Finowie ostatecznie zostali zepchnięci ze swoich linii umocnień, a skuteczna obrona nie ufortyfikowanego frontu, przeciwko przeważającej sile nieprzyjaciela była niemożliwa. Pomimo licznych zabiegów o pomoc innych państw, ostatecznie żadna pomoc nie nadeszła. Sformowany międzynarodowy korpus z kolei nie mógł dotrzeć do Finlandii gdyż Szwecja i Norwegia nie zgodziła się jej przemarsz. Jedyną chęć pomocy wyrazili oczywiście Polacy. Jednak Finowie niechętnie chcieli przyjąć jej pomoc, nie chcąc zyskiwać kolejnego wroga – Niemców. Mimo wszystko wysłano do Finlandii cztery bataliony Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich, które niestety dotarły w przeddzień zawieszenia broni. W wyniku masowych nalotów na fińskie miasta, braku pomocy ze strony innych państw i niemożności prowadzenia dalszego oporu 12 marca 1940 roku Finlandia podpisuje pokój z ZSRR. Bohaterskiej obrony Finów daje ostateczny wyraz rozrachunek strat po niespełna czterech miesiącach walk. Rosjanie stracili 280 tysięcy żołnierzy a drugie tyle odniosło rany ponad 2 tysiące czołgów i 900 samolotów, podczas gdy Finowie zaledwie 24 tysiące ludzi. Finlandia traci tereny o które zabiegali sowieci, ale zachowała honor. Gdyż pomimo przegranej wojny, mimo wszystko nie weszli w żaden sojusz z agresorem, ani też nie poddali się okupacji. Jest to przykład urzeczywistnienia biblijnej walki Goliata z Dawidem, którą siłą rzeczy wygrywa Goliat, lecz traci przy tam tak wiele, że samo zwycięstwo jest nic nie warte.

Dzisiaj obchodzimy Dzień Weterana. Myślę że to jest odpowiedni dzień, aby podziękować naszym wojakom za służbę dla naszej Ojczyzny

Początki polskiego zaangażowania w misje poza granicami kraju sięgają roku 1953. Od tego czasu dziesiątki tysięcy naszych żołnierzy wzięły udział w operacjach wojskowych od Bałkanów przez Haiti, aż po Irak i Afganistan. Dzisiaj obchodzimy ich święto. Centralne obchody odbywają się na rynku we Wrocławiu pod hasłem "SZACUNEK I WSPARCIE".

Ustawa o weteranach działań poza granicami państwa, która weszła w życie 1 kwietnia 2012 roku, ustanowiła ogólnopolskie święto weteranów - Dzień Weterana Działań Poza Granicami Państwa. To święto wszystkich żołnierzy i funkcjonariuszy służb mundurowych oraz osób cywilnych, którzy z polecenia Rzeczypospolitej, wypełniali swoje obowiązki służbowe poza jej granicami.

MMK mówi jakie są efekty wojny z terroryzmem

Bardzo ciekawa analiza gen.Polko. Czy trafi się nam drugi Breivik?

Brutalne zabójstwo żołnierza na ulicach Londynu, dokonane przez dwóch fanatyków islamskich, jedynie nakręci spiralę nienawiści. Odpowiedzią może być atak na społeczność muzułmańską przeprowadzony, tym razem, przez prawicowego fundamentalistę – zauważa Roman Polko, były dowódca JW GROM.

Zabójcy z Londynu postępowali zgodnie z klasycznym działaniem terrorystycznym – ich głównym celem było zastraszenie społeczeństwa. Odebranie poczucia bezpieczeństwa, wywoływanie chaosu i prowokowanie do kolejnych ataków – to strategia, jaką przyjęła Al-Kaida. Przekaz terrorystów jest jasny: możemy zaatakować każdego, zawsze i wszędzie.

Przerażające jest to, że zabójcy z Londynu chcieli, by ich wyczyn został sfilmowany, chętnie udzielali też wywiadów. Czym się kierowali? Można przypuszczać, że chodziło im o zdobycie sławy męczenników – w ich środowisku będą przecież bohaterami. Ale zapewne dążyli także do tego, by zainspirować innych do podobnych czynów oraz by podsycić nienawiść pomiędzy światem zachodnim a światem islamu. Zabójcy wprost mówili, że ich celem jest sprowokowanie walk.

Niestety, obawiam się, że łatwo im przyjdzie nakręcić spiralę nienawiści. Środowy atak niemal od razu wywołał reakcję – doszło do kilku napaści na mieszkających w Wielkiej Brytanii muzułmanów. Brutalna odpowiedź może paść ze strony prawicowych ekstremistów. Być może właśnie narodził się kolejny Breivik, który ogarnięty nienawiścią dopuści się zbrodni na osobach głoszących hasła tolerancji.

Kilka tygodni temu śledziliśmy atak braci Carnajewów w Bostonie, teraz w Londynie. Nie mamy jednak do czynienia z wojną, lecz pojedynczymi atakami. Atakami przeprowadzonymi przez indywidualnych terrorystów. Mam wrażenie, że zapatrzeni w wirtualny świat Facebooka przestaliśmy dostrzegać, że obok nas coraz częściej rodzą się frustraci. A ci przecież mogą nam zagrozić na całkiem realnym świecie.

gen. dyw. rez. Roman Polko

Filmik o specjalsach z całego świata


Countries throughout the world train special operation forces within their military, so coming up with a list of top special operations forces in the world is difficult at best. All special ops forces train their military men to be the best of the best, to take the impossible task and make it possible. In that respect, all Special Operations units are top. While the list below may not be everyone's top ten, some of those listed would certainly be a part of any top ten lists.

..wymagany podstawowy c🤬tski.



tego akurat nie było chyba.