2x Człowiek
1x 28-mio letni motÓr
trochu wachy
kapke wolnego czasu
Mój przepis na kupe radochy!

Za słabe na harda, za słabe na sadola... BA! nawet na kwejka za słabe -> najczarniejsi sadole, po prostu scrollujcie dalej

Dlaczego zbaczanie ze szlaku w górach jest nielegalne? Temat rzadko poruszany, a dość kontrowersyjny.
W krajach takich jak Polska czy Czechy niemal każde pasmo górskie objęte jest ochroną w postaci parku narodowego, krajobrazowego, rezerwatu itp. itd. co skutkuje bezwzględnym zakazem zbaczania z utartych ścieżek.
Panuje powszechnie przyjęta opinia, że wszystko to dla dobra przyrody. Czy aby na pewno? W krajach skandynawskich, takich jak Norwegia podobne zakazy nie funkcjonują, a fauna i flora ma się tam nawet lepiej niż u nas.
Niedzielni turyści nie zaśmiecają i nie dewastują przyrody poza szlakami, ponieważ nie interesuje ich zapuszczanie się w głąb dziczy. Natomiast u nas trening poruszania się w ciężkim terenie, czy choćby survival z zachowaniem wszelkich środków ostrożności i dbania o środowisko traktowany jest jako wykroczenie.
I tak na przykład kręcenie tego odcinka (cóż za bezczelna reklama ) nie było do końca legalne.



Zakazywać podróży poza szlakami, czy nie? Problemu na pewno nie można rozwiązać jednoznacznie, gdyż każde z rozwiązań ma swoje wady i zalety. Zachęcam do dyskusji w komentarzach.

Piękna turystka jedzie przez góry swoim Mercedesem. Nagle coś zazgrzytało i auto się zepsuło. Naprawili je dwaj młodzi górale. Turystka pyta:
- No to ile płacę?
- My to wolelibyśmy w naturze.
- Dobra, tylko Wam takie gumki założę, żebym w ciążę nie zaszła...
Sprawy potoczyły się dalej. Po tygodniu górale spotykają się w knajpie:
- Dzwoniła do Ciebie?
- Nie.
- A zależy Ci, żeby w ciążę nie zaszła?
- No w sumie nie.
- To może ściągniemy te gumki?

Pewnego słonecznego dnia brzegiem rzeki przechadzał się Pan Baca. Wtem po drugiej stronie rzeki dostrzegł przecudnej urody piękną Haneczke. Wzięła go taka „chcica” jakiej nigdy nie doznał i woła:
-Haneczko, o Haneczko tak bardzo mi się chce, nie masz pojęcia jak bardzo, no chodź no tu do mnie.
Haneczka odpowiada:
-oj baco, ale teraz, w samym środku dnia?
-tak, oj tak mi się chce że zaraz nie wytrzymam, przyjdź do mnie bo taka chcica mnie wzięła!
-Baco, ale jak ja przejdę przez tą rzekę na drugą stronę?
-Oooo Haneczko tak mi się chce, no uwierz mi, tak mi się chce że zaraz tak naprężę mój sprzęt, że będzie taki długi, ze przerzucę go na drugą stronę a ty po nim przjedziesz!!!
-Ino baco przejdę do ciebie, podupcymy się, wszystko fajnie. Tylko jak ja z powrotem na drugą stronę rzeki wrócę?

Pierwszy zakręt i zaliczam konkretnego dzwona

Co mówi kat do skazańca pod szubienicą?
- Głowa do góry.

Zerżnięte z joe i faktopedii.

Setny temat i pierwszy hard

Zbroja zasrana



a Ty byś ustał?

Poniżej kilka najbardziej niesamowitych szlaków usytuowanych przy urwiskach. Kilka zdjęć i krótkie opisy. Sadyzmu brak, chyba ze zagłębimy sie w historię i odszukamy śmiertelne wypadki turystów na tychże szlakach

Nie, nie tworzylem tego sam, zdjęć nie robiłem i nie ja jestem na zdjęciach. Niestety. Żywcem skopiowane z wp.pl

1. Tianmen, Chiny


Góry Tianmen znajdują się w parku narodowym o tej samej nazwie, w prefekturze Zhangjiajie, w środkowych Chinach. Na ich terenie można zobaczyć m.in. Bramę do Nieba - najwyżej położoną grotę na świecie. Jednak ostatnio o wiele większą popularnością cieszy się niezwykła trasa otwarta w 2011 roku. Nie dość, że prowadzi wzdłuż stromej ściany klifu, to turyści pod stopami mają.... szkło! Odważni, którzy decydują się na przejście tym przerażającym szlakiem, pod sobą mają ponad 1200-metrową przepaść.

2. Ebenalp, Szwajcaria


Ebenalp to najdalej na północ wysunięty szczyt Prealp Appenzellskich, grupy górskiej w Alpach Zachodnich. Ma 1640 m n.p.m. i jest popularnym celem wycieczek - co roku pojawia się tu 200 tys. turystów. Od 1955 roku można na niego wjechać kolejką linową. Przy górnej stacji rozpoczyna się wiele wspaniałych szlaków, m.in. na szczyt Säntis czy jezioro Seealpsee. Atrakcję stanowi także Wildkirchli - system jaskiń oraz pozostałości po siedzibach pustelników (na zdjęciu)

3. Capri, Włochy


Wyspa Capri znajduje się na Morzu Tyrreńskim w Zatoce Neapolitańskiej. Od stałego lądu oddziela ją tylko cieśnina Piccola, zatem luksusowa wyspa jest częstym celem jednodniowych wycieczek organizowanych z okolic Sorrento. Do licznych atrakcji turystycznych należy serpentyna Via Krupp, która prowadzi do Marina Piccola. Została zbudowana w latach 1900-02. Niestety szlak często jest zamknięty, ze względu na niebezpieczeństwo w postaci spadających kamieni.

reszta w komentarzu o ile ktoś się wysili i jebnie komenta.

Żołnierze, którzy polegli podczas bitwy, turyści, którzy zabłądzili i zmarli na skutek wychłodzenia, pielgrzymi biorący udział w krwawym rytuale religijnym, a może ktoś zupełnie inny? W 1942 roku w należącej do Indii części Himalajów dokonano szokującego odkrycia. Wokół polodowcowego jeziora Roopkund spoczywało przeszło 200 szkieletów, należących zarówno do osób starszych, jak i dzieci.

Historycy i archeolodzy przez ponad pół wieku nie potrafili wyjaśnić zagadki ich śmierci. Gdyby byli to współcześni turyści, którzy zamarzli w górach, z całą pewnością nie byłby to temat dla naukowców. Jednak ofiarami byli ludzie żyjący bardzo dawno temu, w dziewiątym wieku. W tym samym czasie na ziemiach polskich powstawała osada otoczona palisadą, dzisiejszy Kraków.

To sprawiło, że naukowcy zorganizowali specjalną ekspedycję, która po przybyciu na miejsce zebrała wszelkie możliwe informacje na temat znaleziska. Pierwszym tropem było wychłodzenie organizmu, ponieważ szczątki ludzi były zamrożone.

Jednak na wysokości, na której je znaleziono, a więc na prawie 5 tysiącach metrów, panują skrajne warunki atmosferyczne, a więc mogło to być bezpośrednią przyczyną ich śmierci lub też zwłoki mogły zamarznąć dopiero później.

Gdyby badacze przyjęli najprostsze możliwe rozwiązanie, a zarazem to, które okazywało się najbardziej oczywiste, być może nie poznalibyśmy prawdziwej śmierci setek ludzi. Najbardziej zastanawiające były regularne wgłębienia w kościach ofiar, jakby były wykonane jakimś obłym przedmiotem.



Ślady znaleziono na każdym szkielecie, u jednych na kościach nóg i rąk, a u innych na czaszce. Wgłębienia nie przypominały śladów pozostawianych przez żadne narzędzia znane w tamtych czasach. Wzięto więc pod uwagę coś, co pojawiło się nagle i runęło na ludzi, przemierzających najwyższe góry świata, jak grom z jasnego nieba.

Antropolodzy przeanalizowali historyczne księgi z tamtego regionu, mając nadzieję, że znajdą w nich jakieś wzmianki na temat tego tajemniczego zdarzenia. I się udało. Wolfgang Sax z Uniwersytetu w Heidelbergu w Niemczech trafił na trop pewnej popularnej piosenki, znanej wśród himalajskich kobiet, która opisuje, jak wściekła bogini, która została zhańbiona w swym górskim sanktuarium przez przybyszów z daleka, zrzuca na swych oprawców grad twardy jak żelazo.

Gdy trop zaprowadził naukowców do zjawisk pogodowych, śledztwo przejęli meteorolodzy. Wtedy zagadka została rozwiązana. Nie było żadnej wątpliwości, że nieszczęśników spadły lodowe kule o średnicy około 23 cm. Jako, że grad jest w stanie spadać z chmury burzowej, z wysokości ponad 10 kilometrów, z prędkością 160 kilometrów na godzinę, to uderzając w ciało człowieka, może poczynić poważne obrażenia.

Lodowa bryła może nie tylko nabić porządnego guza, lecz nawet łamać kończyny, powodować wstrząśnienie mózgu, a w dłuższej perspektywie, gdy ofiara nie ma możliwości ukrycia się w bezpiecznym miejscu, może nawet zabić. Tak też zdarzyło się nad jeziorem Roopkund, gdzie gigantyczne gradobicie odcięło grupie ponad 200 pielgrzymów drogę ucieczki.

Stali się ofiarami najbardziej zabójczego gradobicia w spisanej historii. Antropolodzy na podstawie próbek DNA ustalili, że byli to hindusi pochodzący z wyżyn, nie mieszkający w górach, i nie znający tamtejszych obyczajów. Mogli więc swym zachowaniem zhańbić boginię, na podstawie czego powstała piosenka, która po setkach lat przyczyniła się do rozwiązania niezwykłej zagadki znad brzegów himalajskiego jeziora.



Dodajmy, że najprawdopodobniej największy grad spadł 3 października 2010 roku w rejonie miejscowości Lanja w indyjskim stanie Maharasztra. Miał on średnicę nawet 61 cm, i to wcale nie jest pomyłka. Największa bryła miała obwód aż 156 cm i ważyła bagatela 50 kilogramów.

Oficjalnie jednak uznawane są dwa rekordy, jeden z USA, a drugi z Bangladeszu. 23 lipca 2010 roku w miejscowości Vivian w stanie Południowa Dakota w Stanach Zjednoczonych spadł grad o średnicy 20 centymetrów i obwodzie 47 centymetrów. Drugi rekord dotyczy wagi gradu i zmierzono go 14 kwietnia 1986 roku w regionie Gopalgani w Bangladeszu. Gradziny ważyły do 1,02 kilograma... więcej o tym

W Polsce też miały miejsce olbrzymie gradobicia, ale nikt nigdy ich ani nie zbadał, ani też oficjalnie nie uznał. Jak wskazuje fragment artykułu w jednej z wydawanych ówcześnie gazet, w lipcu 1931 roku w Woroniu znajdowano bryły lodu o wadze 2 i pół funta (1 kg), a obok Bereźnicy (na dzisiejszej Ukrainie) znaleziono jedną bryłę ważącą 5 funtów (2 kg)... więcej o tym

Gdyby udało się to potwierdzić, to mielibyśmy nowy światowy rekord, co jednak jest mało prawdopodobne, bo z pewnością gdzieś w tropikach zdarzyły się jeszcze większe gradziny, ale nikt ich nie opisał, a tym bardziej nie sfotografował.

geekweek.pl/aktualnosci/18312/tajemnicze-zjawisko-ktore-zabilo-setki-osob

C🤬jowa śmierć... Dostać w pałę kulką lodu z nieba.