Dlaczego w sklepach nie ma i nigdy nie będzie prawidłowo wyskalowanych modeli Układu Słonecznego...

Może i nie każdy lubi League of Legends, ale ten filmik, jaki przygotowali jest naprawdę dobry.



Jest to chyba najlepszy cinematic, jaki widziałem do tej pory.

Fragment jakiegoś wywiadu. Wojciech Cejrowski odpowiada na pytanie: Czego powinniśmy się nauczyć?
Sedno sprawy od 1:15, ale warto oglądać od początku.

Wygląda jak kolczasty pumeks.

Sposób prosty i sprawdzony

Do mojego kolegi, który między innym i wyróżnia się posturą, ale również charakterystycznym kolorem włosów, dzwoni w sobotę w nocy jego znajomy. Nieco już zrobiony.

- Leeszeek? Ileee Tyyy ważysz?
- Eee... 104 kg. A co?
- Eeeyyyyy... schudnij dwa kilo! Będziesz Rudy 102!

ps. tak wiem rudy i kolega... ale to kawał

Ciężkie mają życie, cały czas ktoś ich zaczepia. Na szczęście umieją sobie radzić.

Przydałby się przy kilku wkrętach

Skoro się poprzedni temat (Wieczne cienie w Hiroszimie) podoba i pytacie o "wincyj" - to dodam trochę aktualnych zdjęć.

Porównanie miasta przed i zaraz po wybuchu:

Strzałka na prawym zdjęciu, z lewej jego strony to miejsce wybuchu bomby. Wybuchła kilkanaście metrów nad ziemią.

Budynek (zwany A-Dome), który "ustał" wybuch - dziś pomnik. Na zdjęciu powyżej w lewym dolnym rogu makiety. Nie można podejść bliżej, czy zwiedzić (choć kiedyś można było). Teraz jest ogrodzony, ale można obejść i zrobić zdjęcie:


Listy burmistrza Hiroshimy do głów państw, ambasadorów, którzy mają broń jądrową o zaprzestanie jej produkcji, testowania, posiadania - co miesiąc przynajmniej jeden:


Wycięty kawałek przęsła - widoczne uszkodzenia:


"Pan Cień" - kawałek schodów z wcześniejszego zdjęcia. Jest to cień kogoś, kto rano siedział pod bankiem i czekał na otwarcie. Kilka rodzin twierdzi, że to ktoś od nich - żadnych znaków identyfikacyjnych nie ma:


Rower dziecięcy, który był w strefie zero:

Tu słowo co do ofiar. Największe pokłosie zebrał "czarny deszcz": opad skondensowanego deszczu z pyłem, silnie radioaktywny. Zaczął padać w momencie, gdy ludzie po pierwszym szoku ruszyli z ukrycia. Nie zmienia to oczywiście faktu, że społeczność miasta nie była w stanie sobie poradzić nawet z rannymi z samego wybuchu (poparzeni, ranni od odłamków).

Zdjęcie zrobione kilka dni po wybuchu:

Jak wiecie, kapitulacja nastąpiła dość szybko po bombardowaniach i amerykańscy (wojskowi) fotografowie pojawili się w obu miastach. Głównym zadaniem było oszacowanie mocy nowej broni poprzez udokumentowanie zniszczeń. Stąd dość obszerne materiały fotograficzne i filmowe z Hiroszimy i Nagasaki, robione często w skażonej strefie.

Co do samego miasta i okolicy:
wyspa, która jest na pierwszym zdjęciu i budynek z drugiego zdjęcia to dziś park z muzeum, pomnikami. Dawne centrum miasta jest zostawione ku pamięci; muzeum robi mocne wrażenie i daje do myślenia. Samo miasto nosi ślady tego zdarzenia: głównie układ miasta jest inny od pozostałych japońskich miast za sprawą amerykańskiej ćwierćmilówki. Takie rozplanowanie ulic i przemysłowy charakter miasta powodują, że jest ono dość brzydkie; choć ma kilka fajnych miejsc i parków (naznaczonych jednak historią wybuchu).

Na szczęście bomba nie zniszczyła świątyni i tori Miyajima:


Zdjęć nie było - własne, dlatego prosiłbym nie wykorzystywać ich komercyjnie.

- Ile jest 3 x 3? - pyta Ż__ syna
- Dwanaście! - odpowiada syn.
- Nieprawda, dziewięć!
- Oj tato, wiem. Chciałem się tylko potargować.