Z cyklu "Sadol bawi, Sadol uczy".

Praktyczna porada na wypadek wojny jak szybko podnieść postrzelonego kompana i sp🤬alać z nim w podskokach. Może się też sprawdzić przy powrotach do domu gdy ziomek padnie od nadmiaru %.

I będzie gotowa na dalszą część imprezy

Swoją drogą jak można pozwolić na takie okrucieństwo? Przecież ten waz może się czymś jeszcze zarazić!

Nie do końca udany pierwszy pocałunek.

...figura niekoniecznie geometryczna.

Kolejny przykład na to, że człowiek to jednak czasem jest normalny i potrafi pomóc zwierzęciu w potrzebie. Ten łoś wpadł jak śliwka w kompot, ale na szczęście udało się go uratować.

[ Komentarz dodany przez: Angel: 2017-06-20, 20:36 ]

Łoś uradowany i uratowany.

ja p🤬le jak to się będzie w tym kierunku posuwać to wyginiemy...

No dobra dawaj k🤬a wjeżdżamy....

Gdzie schować pieniądze przed cyganem?
- pod umową o pracę

1000 mil w Zonie!

Była to nasza najdłuższa, najintensywniejsza, rekordowa wyprawa:
- spędziliśmy w Zonie 5 dni,
- pokonaliśmy na miejscu blisko 1000 mil,
- Jeep spalił ok. 200 litrów paliwa w samej Zonie,
- odwiedziliśmy dziesiątki opuszczonych miejscowości i dziesiątki razy przedzieraliśmy się przez trudny teren, dzięki czemu zobaczyliśmy masę miejsc niedostępnych dla turystów,
- otrzymaliśmy dawki promieniowania 44-48 µSv,
- najwyższe zmierzone promieniowanie gamma to ponad 1000 µSv/h,
- ponad 20 razy byliśmy sprawdzani na punktach kontrolnych,
- podpisaliśmy wiele dokumentów...

Dość długo planowaliśmy tę wyprawę, udało nam się zrealizować jej plan niemal w 100%. Odpuściliśmy tylko jedną miejscowość, ponieważ przygotowanie drogi do niej zajęłoby nam cały dzień. Dotarliśmy prawdopodobnie jako drudzy Polacy do transzei drzew zakopanych w Zrudziałym Lesie i pewnie był to pierwszy Jeep na świecie, który wjechał pod samo Oko Moskwy czy Krąg.

W Strefie jest już wiele utartych szlaków turystycznych, więc tym bardziej cieszyliśmy się, że mogliśmy dotrzeć do tak niedostępnych miejscowości jak np. Usow - tam nie ma już nawet zarysu dawnych dróg. Po tej wiosce musieliśmy poruszać się przy pomocy nakładki GPS starych map sztabowych, bo nawet zdjęcia satelitarne nie były przydatne.

Poza dziurami i piachem największą przeszkodą była roślinność. Dziesiątki razy zatrzymywaliśmy się, aby oczyścić drogę.

Poniżej pierwszy odcinek:

ukryta treść

i kilka zdjęć: