Indie, magiczne Indie

Poczujcie zapach orientu

Ta szambiarka to symulator Gangesu.

Jak na Indie to wyjątkowo czysta ta woda

przynajmniej łupieżu nie dostanie

Mógł czerpać od razu z szambiarki, takie rozrzedzone nie działa oczyszczająco jak Ganges

Mógł czerpać od razu z szambiarki, takie rozrzedzone nie działa oczyszczająco jak Ganges

On po prostu odbudowuje hinduską florę bakteryjną, na Ganges przyjdzie jeszcze czas

Dobrze że akurat nie płyną rytualnie nadpalone ludzkie zwłoki.

Ganges to nie rzeka – to ciekły ściek pełen życia, które chce cię zabić. Poziomy bakterii kałowych przekraczają dopuszczalne normy setki razy. Chemikalia, toksyny, wirusy, mikroby – wszystko razem w jednej „świętej” kąpieli. Można wejść, ale wyjść zdrowym? Powodzenia.

"Toksyczny skład wody Gangesu:

1. Zawiesina fekalna i ścieki komunalne
Opis naukowy: Ganges przyjmuje codziennie od 1 do 3 miliardów litrów nieoczyszczonych ścieków, zawierających fekalia ludzkie i zwierzęce.
Zawartość: wysokie stężenia wskaźników kałowego zanieczyszczenia – Escherichia coli, enterokoki fekalne, związki azotu i fosforu.
Efekty zdrowotne: choroby jelitowe, dur brzuszny, czerwonka, ostre zatrucia pokarmowe, przewlekłe zapalenie przewodu pokarmowego.

2. Patogeny bakteryjne
Zidentyfikowane bakterie chorobotwórcze:

Vibrio cholerae – cholera

Salmonella typhi/paratyphi – dur brzuszny

Shigella dysenteriae – czerwonka bakteryjna

Campylobacter jejuni – zapalenie jelit
Obecność: potwierdzona w próbkach z różnych sekcji rzeki, zwłaszcza w obszarach miejskich (np. Waranasi).
Ryzyko zdrowotne: ostra biegunka, odwodnienie, śmierć u dzieci i osób osłabionych. Wysoka oporność na antybiotyki – leczenie utrudnione.

3. Wirusy enterotropowe i hepatotropowe
Wykryte wirusy:

HAV, HEV (wirusy zapalenia wątroby typu A i E) – uszkodzenia wątroby, epidemie

Rotavirus, norovirus, adenovirus – silna biegunka, wymioty

Enterowirusy (np. Coxsackie, echowirusy) – infekcje OUN i mięśnia sercowego
Zakażenie drogą fekalno-oralną przez wodę i aerozole.
Efekt: ciężkie infekcje układu pokarmowego i nerwowego. Udokumentowane liczne przypadki epidemii wirusowych związanych z rytualnym używaniem wody.

4. Pasożyty i cysty pierwotniaków
Obecność:

Giardia lamblia

Entamoeba histolytica

Cryptosporidium spp.

Jaja robaków pasożytniczych (np. Ascaris, Taenia)
Wynik: zakażenia przewodu pokarmowego, przewlekła biegunka, niedożywienie, wyniszczenie organizmu.

5. Zanieczyszczenia chemiczne – przemysłowe
Typowe substancje chemiczne w próbce:

Chrom VI (garbarnie), ołów, rtęć, arsen, kadm – metale ciężkie o działaniu neurotoksycznym, kancerogennym

Pestycydy (np. DDT, HCH) – kumulacja w tkankach, zaburzenia endokrynologiczne

Polichlorowane bifenyle (PCB), fenole, benzeny – rakotwórcze, mutagenne, teratogenne
Źródła: ścieki z garbarni, fabryk barwników, zakładów chemicznych – często zrzucane bez jakiejkolwiek obróbki.
Efekty: uszkodzenie nerek, wątroby, układu nerwowego, płodności. Stała ekspozycja na poziomach przekraczających WHO.

6. Odpadki organiczne i zwłoki
Niezmiennie obecne: niespalone ciała ludzkie, szczątki zwierzęce, pozostałości ofiar rytualnych.
Skład chemiczny: tkanki bogate w białka i tłuszcze ulegają rozkładowi – produkcja siarkowodoru, amoniaku, kadaweryny, putrescyny.
Zagrożenie: wzrost bakterii gnilnych, tworzenie biofilmów, emisja toksyn. Wzrost liczby much i patogenów przenoszonych przez owady.

7. Mikroplastik i tworzywa sztuczne
Źródła: opakowania, tekstylia, odpady komunalne
Związki chemiczne: ftalany, bisfenol A (BPA), dodatki opóźniające spalanie
Efekt: wchłanianie przez organizmy wodne, bioakumulacja, toksyczne działanie endokrynne. Transfer mikroplastiku do ludzi przez wodę i pożywienie.

8. Antybiotyki, środki farmaceutyczne, hormony
Obecność: pozostałości po masowym stosowaniu leków w medycynie i weterynarii
Efekty: rozwój bakterii wielolekoopornych (np. ESBL, NDM-1), zaburzenia hormonalne u ludzi, wpływ na rozwój płodów i dzieci.
Udowodniono obecność antybiotyków w próbkach wody z miast takich jak Kanpur, Allahabad, Delhi.

9. Tło mikrobiologiczne – biofilm i bakterie środowiskowe
Dominujące kolonie bakteryjne: oportunistyczne, biofilmotwórcze, antybiotykooporne szczepy.
Zjawiska: tworzenie warstw ochronnych na ciałach stałych, przetrwanie bakterii mimo chlorowania i filtracji.
Wynik: zanieczyszczenia wtórne, skażenie rur, zbiorników, pomp.

10. Ogólna ocena wg norm międzynarodowych (WHO, BIS)

Escherichia coli: dopuszczalne = 0 CFU/100 ml.
Ganges (Waranasi, Allahabad): >10⁵–10⁶ CFU/100 ml.

Chrom VI: normy przekroczone nawet 100-krotnie.

BZT5 (biochemiczne zapotrzebowanie tlenu): normy przekroczone.

Tlen rozpuszczony: często poniżej progu życia dla ryb (<2 mg/l).

Współczynnik mętności i stężenia zawiesiny ogólnej: ekstremalnie wysoki – nienadający się do picia, kąpieli, ani na wodę przemysłową bez uzdatniania.

Wniosek końcowy:
Woda z Gangesu to toksyczny roztwór biologiczno-chemiczny o wysokim potencjale zakaźnym i rakotwórczym. Każdy kontakt fizyczny z tą wodą bez zabezpieczeń to ryzyko biologiczne na poziomie laboratorium patogenów klasy BSL-3. Kąpiel w niej to akt lekkomyślności lub desperacji. Pielgrzymka w takim środowisku to nie oczyszczenie – to wprowadzenie patogenów bezpośrednio do ust, nosa i otwartych ran."

U mnie na sanie chłop tak robił , w sumie tylko albo aż płukał a ludzie niżej pływali

Przyj🤬 tam atomem

Ganges to nie rzeka – to ciekły ściek pełen życia, które chce cię zabić. Poziomy bakterii kałowych przekraczają dopuszczalne normy setki razy. Chemikalia, toksyny, wirusy, mikroby – wszystko razem w jednej „świętej” kąpieli. Można wejść, ale wyjść zdrowym? Powodzenia.
"Toksyczny skład wody Gangesu:
1. Zawiesina fekalna i ścieki komunalne
Opis naukowy: Ganges przyjmuje codziennie od 1 do 3 miliardów litrów nieoczyszczonych ścieków, zawierających fekalia ludzkie i zwierzęce.
Zawartość: wysokie stężenia wskaźników kałowego zanieczyszczenia – Escherichia coli, enterokoki fekalne, związki azotu i fosforu.
Efekty zdrowotne: choroby jelitowe, dur brzuszny, czerwonka, ostre zatrucia pokarmowe, przewlekłe zapalenie przewodu pokarmowego.
2. Patogeny bakteryjne
Zidentyfikowane bakterie chorobotwórcze:
Vibrio cholerae – cholera
Salmonella typhi/paratyphi – dur brzuszny
Shigella dysenteriae – czerwonka bakteryjna
Campylobacter jejuni – zapalenie jelit
Obecność: potwierdzona w próbkach z różnych sekcji rzeki, zwłaszcza w obszarach miejskich (np. Waranasi).
Ryzyko zdrowotne: ostra biegunka, odwodnienie, śmierć u dzieci i osób osłabionych. Wysoka oporność na antybiotyki – leczenie utrudnione.
3. Wirusy enterotropowe i hepatotropowe
Wykryte wirusy:
HAV, HEV (wirusy zapalenia wątroby typu A i E) – uszkodzenia wątroby, epidemie
Rotavirus, norovirus, adenovirus – silna biegunka, wymioty
Enterowirusy (np. Coxsackie, echowirusy) – infekcje OUN i mięśnia sercowego
Zakażenie drogą fekalno-oralną przez wodę i aerozole.
Efekt: ciężkie infekcje układu pokarmowego i nerwowego. Udokumentowane liczne przypadki epidemii wirusowych związanych z rytualnym używaniem wody.
4. Pasożyty i cysty pierwotniaków
Obecność:
Giardia lamblia
Entamoeba histolytica
Cryptosporidium spp.
Jaja robaków pasożytniczych (np. Ascaris, Taenia)
Wynik: zakażenia przewodu pokarmowego, przewlekła biegunka, niedożywienie, wyniszczenie organizmu.
5. Zanieczyszczenia chemiczne – przemysłowe
Typowe substancje chemiczne w próbce:
Chrom VI (garbarnie), ołów, rtęć, arsen, kadm – metale ciężkie o działaniu neurotoksycznym, kancerogennym
Pestycydy (np. DDT, HCH) – kumulacja w tkankach, zaburzenia endokrynologiczne
Polichlorowane bifenyle (PCB), fenole, benzeny – rakotwórcze, mutagenne, teratogenne
Źródła: ścieki z garbarni, fabryk barwników, zakładów chemicznych – często zrzucane bez jakiejkolwiek obróbki.
Efekty: uszkodzenie nerek, wątroby, układu nerwowego, płodności. Stała ekspozycja na poziomach przekraczających WHO.
6. Odpadki organiczne i zwłoki
Niezmiennie obecne: niespalone ciała ludzkie, szczątki zwierzęce, pozostałości ofiar rytualnych.
Skład chemiczny: tkanki bogate w białka i tłuszcze ulegają rozkładowi – produkcja siarkowodoru, amoniaku, kadaweryny, putrescyny.
Zagrożenie: wzrost bakterii gnilnych, tworzenie biofilmów, emisja toksyn. Wzrost liczby much i patogenów przenoszonych przez owady.
7. Mikroplastik i tworzywa sztuczne
Źródła: opakowania, tekstylia, odpady komunalne
Związki chemiczne: ftalany, bisfenol A (BPA), dodatki opóźniające spalanie
Efekt: wchłanianie przez organizmy wodne, bioakumulacja, toksyczne działanie endokrynne. Transfer mikroplastiku do ludzi przez wodę i pożywienie.
8. Antybiotyki, środki farmaceutyczne, hormony
Obecność: pozostałości po masowym stosowaniu leków w medycynie i weterynarii
Efekty: rozwój bakterii wielolekoopornych (np. ESBL, NDM-1), zaburzenia hormonalne u ludzi, wpływ na rozwój płodów i dzieci.
Udowodniono obecność antybiotyków w próbkach wody z miast takich jak Kanpur, Allahabad, Delhi.
9. Tło mikrobiologiczne – biofilm i bakterie środowiskowe
Dominujące kolonie bakteryjne: oportunistyczne, biofilmotwórcze, antybiotykooporne szczepy.
Zjawiska: tworzenie warstw ochronnych na ciałach stałych, przetrwanie bakterii mimo chlorowania i filtracji.
Wynik: zanieczyszczenia wtórne, skażenie rur, zbiorników, pomp.
10. Ogólna ocena wg norm międzynarodowych (WHO, BIS)
Escherichia coli: dopuszczalne = 0 CFU/100 ml.
Ganges (Waranasi, Allahabad): >10⁵–10⁶ CFU/100 ml.
Chrom VI: normy przekroczone nawet 100-krotnie.
BZT5 (biochemiczne zapotrzebowanie tlenu): normy przekroczone.
Tlen rozpuszczony: często poniżej progu życia dla ryb (<2 mg/l).
Współczynnik mętności i stężenia zawiesiny ogólnej: ekstremalnie wysoki – nienadający się do picia, kąpieli, ani na wodę przemysłową bez uzdatniania.
Wniosek końcowy:
Woda z Gangesu to toksyczny roztwór biologiczno-chemiczny o wysokim potencjale zakaźnym i rakotwórczym. Każdy kontakt fizyczny z tą wodą bez zabezpieczeń to ryzyko biologiczne na poziomie laboratorium patogenów klasy BSL-3. Kąpiel w niej to akt lekkomyślności lub desperacji. Pielgrzymka w takim środowisku to nie oczyszczenie – to wprowadzenie patogenów bezpośrednio do ust, nosa i otwartych ran."

Nie przesadzaj, można wpuścić do Europy

Ganges to nie rzeka – to ciekły ściek pełen życia, które chce cię zabić. Poziomy bakterii kałowych przekraczają dopuszczalne normy setki razy. Chemikalia, toksyny, wirusy, mikroby – wszystko razem w jednej „świętej” kąpieli. Można wejść, ale wyjść zdrowym? Powodzenia.
"Toksyczny skład wody Gangesu:
1. Zawiesina fekalna i ścieki komunalne
Opis naukowy: Ganges przyjmuje codziennie od 1 do 3 miliardów litrów nieoczyszczonych ścieków, zawierających fekalia ludzkie i zwierzęce.
Zawartość: wysokie stężenia wskaźników kałowego zanieczyszczenia – Escherichia coli, enterokoki fekalne, związki azotu i fosforu.
Efekty zdrowotne: choroby jelitowe, dur brzuszny, czerwonka, ostre zatrucia pokarmowe, przewlekłe zapalenie przewodu pokarmowego.
2. Patogeny bakteryjne
Zidentyfikowane bakterie chorobotwórcze:
Vibrio cholerae – cholera
Salmonella typhi/paratyphi – dur brzuszny
Shigella dysenteriae – czerwonka bakteryjna
Campylobacter jejuni – zapalenie jelit
Obecność: potwierdzona w próbkach z różnych sekcji rzeki, zwłaszcza w obszarach miejskich (np. Waranasi).
Ryzyko zdrowotne: ostra biegunka, odwodnienie, śmierć u dzieci i osób osłabionych. Wysoka oporność na antybiotyki – leczenie utrudnione.
3. Wirusy enterotropowe i hepatotropowe
Wykryte wirusy:
HAV, HEV (wirusy zapalenia wątroby typu A i E) – uszkodzenia wątroby, epidemie
Rotavirus, norovirus, adenovirus – silna biegunka, wymioty
Enterowirusy (np. Coxsackie, echowirusy) – infekcje OUN i mięśnia sercowego
Zakażenie drogą fekalno-oralną przez wodę i aerozole.
Efekt: ciężkie infekcje układu pokarmowego i nerwowego. Udokumentowane liczne przypadki epidemii wirusowych związanych z rytualnym używaniem wody.
4. Pasożyty i cysty pierwotniaków
Obecność:
Giardia lamblia
Entamoeba histolytica
Cryptosporidium spp.
Jaja robaków pasożytniczych (np. Ascaris, Taenia)
Wynik: zakażenia przewodu pokarmowego, przewlekła biegunka, niedożywienie, wyniszczenie organizmu.
5. Zanieczyszczenia chemiczne – przemysłowe
Typowe substancje chemiczne w próbce:
Chrom VI (garbarnie), ołów, rtęć, arsen, kadm – metale ciężkie o działaniu neurotoksycznym, kancerogennym
Pestycydy (np. DDT, HCH) – kumulacja w tkankach, zaburzenia endokrynologiczne
Polichlorowane bifenyle (PCB), fenole, benzeny – rakotwórcze, mutagenne, teratogenne
Źródła: ścieki z garbarni, fabryk barwników, zakładów chemicznych – często zrzucane bez jakiejkolwiek obróbki.
Efekty: uszkodzenie nerek, wątroby, układu nerwowego, płodności. Stała ekspozycja na poziomach przekraczających WHO.
6. Odpadki organiczne i zwłoki
Niezmiennie obecne: niespalone ciała ludzkie, szczątki zwierzęce, pozostałości ofiar rytualnych.
Skład chemiczny: tkanki bogate w białka i tłuszcze ulegają rozkładowi – produkcja siarkowodoru, amoniaku, kadaweryny, putrescyny.
Zagrożenie: wzrost bakterii gnilnych, tworzenie biofilmów, emisja toksyn. Wzrost liczby much i patogenów przenoszonych przez owady.
7. Mikroplastik i tworzywa sztuczne
Źródła: opakowania, tekstylia, odpady komunalne
Związki chemiczne: ftalany, bisfenol A (BPA), dodatki opóźniające spalanie
Efekt: wchłanianie przez organizmy wodne, bioakumulacja, toksyczne działanie endokrynne. Transfer mikroplastiku do ludzi przez wodę i pożywienie.
8. Antybiotyki, środki farmaceutyczne, hormony
Obecność: pozostałości po masowym stosowaniu leków w medycynie i weterynarii
Efekty: rozwój bakterii wielolekoopornych (np. ESBL, NDM-1), zaburzenia hormonalne u ludzi, wpływ na rozwój płodów i dzieci.
Udowodniono obecność antybiotyków w próbkach wody z miast takich jak Kanpur, Allahabad, Delhi.
9. Tło mikrobiologiczne – biofilm i bakterie środowiskowe
Dominujące kolonie bakteryjne: oportunistyczne, biofilmotwórcze, antybiotykooporne szczepy.
Zjawiska: tworzenie warstw ochronnych na ciałach stałych, przetrwanie bakterii mimo chlorowania i filtracji.
Wynik: zanieczyszczenia wtórne, skażenie rur, zbiorników, pomp.
10. Ogólna ocena wg norm międzynarodowych (WHO, BIS)
Escherichia coli: dopuszczalne = 0 CFU/100 ml.
Ganges (Waranasi, Allahabad): >10⁵–10⁶ CFU/100 ml.
Chrom VI: normy przekroczone nawet 100-krotnie.
BZT5 (biochemiczne zapotrzebowanie tlenu): normy przekroczone.
Tlen rozpuszczony: często poniżej progu życia dla ryb (<2 mg/l).
Współczynnik mętności i stężenia zawiesiny ogólnej: ekstremalnie wysoki – nienadający się do picia, kąpieli, ani na wodę przemysłową bez uzdatniania.
Wniosek końcowy:
Woda z Gangesu to toksyczny roztwór biologiczno-chemiczny o wysokim potencjale zakaźnym i rakotwórczym. Każdy kontakt fizyczny z tą wodą bez zabezpieczeń to ryzyko biologiczne na poziomie laboratorium patogenów klasy BSL-3. Kąpiel w niej to akt lekkomyślności lub desperacji. Pielgrzymka w takim środowisku to nie oczyszczenie – to wprowadzenie patogenów bezpośrednio do ust, nosa i otwartych ran."

Chwalić pana - bym powiedział,ich jest ponad miliard a co by było gdyby mieli czyste powietrze,wodę,jedzenie.
Sk🤬ieli mogło by być kilka miliardów a tak jeśli mamy szczęście to połowa albo lepiej umiera w wieku dziecięcym albo w przeciągu kilku lat w wypadku na torach.

Tv republika i TVN transmitują do Gangesu

To ten wóz transmisyjny, na który zbiera ZaRublika.

Szmbiarka mu nie pomoże, już i trak bardziej j🤬 nie będzie.