Nie wiem czy temat był poruszany, jak coś to do kosza. Długie ale polecam przeczytać
Z serii Sadistic uczy, bawi i spiskuje
Wszystkie wojny są wojnami bankierów All Wars Are Bankers' Wars Anty / Alterglobalizacja | Alterkino.org
Wiem, że dużo osób ma olbrzymią trudność w zrozumieniu jak wiele wojen jest wywoływanych jedynie w celu narzucenia państwom prywatnych banków centralnych, dlatego podzielę się z Wami kilkoma przykładami, abyście zrozumieli dlaczego władze USA są uwikłane w tak wiele wojen przeciwko tak wielu krajom. Jest wiele precedensów.
Amerykańska Rewolucja w Stanach Zjednoczonych była głównie skierowana przeciwko ustawie O Walucie króla Jerzego III, która zmusiła kolonistów do prowadzenia wymiany gospodarczej wyłącznie z użyciem oprocentowanych banknotów drukowanych przez Bank Anglii. Po zwycięstwie rewolucji w USA ustanowiono radykalnie odmienny system gospodarczy, w którym władze emitowały własną walutę opartą na określonych wartościach (Colonial Scrip), aby prywatne banki jak Bank Anglii nie pasożytowały na bogactwie narodu poprzez oprocentowanie banknotów.
"Odmowa przez króla Jerzego III prawa koloniom do używania uczciwego systemu pieniężnego, który uwalniał zwykłych ludzi od pułapek finansowych manipulatorów, była prawdopodobnie główną przyczyną rewolucji."
-- Benjamin Franklin, Ojciec Założyciel USA
Ale banki nie mają znaczenia, jeśli nie poświęcą się intrygom by zdobyć Wasze bogactwo, i wiedzą bardzo dobrze jak łatwo jest skorumpować przywódców narodu. Już rok po sławnej wypowiedzi Mayera Amschela Rotszylda "Pozwólcie mi emitować i kontrolować walutę kraju a nie będzie mnie obchodzić kto ustanawia prawa" bankierom udało się założyć nowy prywatny bank centralny First Bank of the United States, głównie dzięki staraniom głównego poplecznika Rotszyldów w USA Aleksandra Hamiltona. Ten bank założony w 1791 do czasu wygaśnięcia swojej 20-letniej licencji praktycznie doprowadził gospodarkę do ruiny, wzbogacając przy tym bankierów. Kongres odmówił przedłużenia licencji i zasygnalizował chęć powrotu do waluty emitowanej przez państwo, od której bankierzy nie otrzymywaliby żadnych procentów. W odpowiedzi Nathan Mayer Rotszyld zagroził "Albo licencja zostanie przedłużona, albo USA zostanie uwikłane w katastrofalną wojnę". Kongres wciąż odmawiał, a Nathan Mayer Rotszyld głośno komentował: "Dajmy bezczelnym Amerykanom nauczkę! Zróbmy z nich znowu kolonię!". W 1812 r. Wielka Brytania finansowana przez kontrolowany przez Rotszyldów Bank Anglii sprowokowała wojnę z USA aby odzyskać swoją kolonię i narzucić jej niewolnictwo wobec Banku Anglii, lub też wpędzić USA w tak wielkie długi, że zostaną zmuszone do przedłużenia licencji prywatnemu bankowi centralnemu. Plan się powiódł. Pomimo wygrania wojny przez USA Kongres był zmuszony do udzielenia licencji na emisję oprocentowanej waluty nowemu bankowi Second Bank of the United States. Po raz kolejny bankierzy kontrolowali krajową podaż pieniądza i nie obchodziło ich, kto ustanawia prawa ani ilu żołnierzy brytyjskich i amerykańskich trzeba było poświęcić.
Kraj znowu wpadł w zadłużenie, bezrobocie i biedę w wyniku drapieżności prywatnego banku centralnego i w 1832 Andrew Jackson z powodzeniem startował w wyborach prezydenckich w walce o drugą kadencję pod hasłem "Jackson, Nie Bank!". Dotrzymując danego słowa Jackson zablokował przedłużenie licencji Second Bank of the United States.
"Panowie ! Ja również bacznie przyglądałem się działalności Banku USA. Moi ludzie obserwowali Was przez długi czas i jestem przekonany, że wykorzystaliście fundusze banku do spekulacji chlebem naszego kraju. Kiedy wygrywaliście dzieliliście zyski pomiędzy siebie, gdy przegrywaliście obciążaliście stratami bank. Mówicie, że jeśli skonfiskuję fundusze i rozwiążę bank to tysiące rodzin zostaną zrujnowane. Być może Panowie, ale jest to Wasz grzech ! Jeślibym pozwolił Wam kontynuować działalność doprowadzilibyście do ruiny 50 tysięcy rodzin i byłby to mój grzech ! Jesteście gniazdem żmij i złodziei. Jestem zdeterminowany by Was wykorzenić, i zaklinam się na Wiecznego (ściągając uderzenie jego pięści w stół), że Was wykorzenię !" – Andrew Jackson wkrótce przed wygaśnięciem licencji banku, stenogram spotkania z komitetem obywateli Filadelfii w Lutym 1834, pochodzi z Andrew Jackson and the Bank of the United States (1928) by Stan V. Henkels
Wkrótce po tym jak prezydent Jackson - jedyny w historii USA, który spłacił cały krajowy dług - rozwiązał Second Bank of the United States, dokonano próby zamachu na niego, która zawiodła ponieważ oba pistolety zamachowca Richarda Lawrence'a nie wypaliły. Lawrence powiedział później, że gdyby zmarł Jackson, "pieniądze byłyby bardziej dostępne".
Oczywiście system szkolnictwa spełnia życzenia bankierów by trzymać pewne wydarzenia z historii w ukryciu, podobnie jak korporacyjne media na polecenie Monsanto ukrywają niebezpieczeństwa GMO a sekty wyznawców Globalnego Ocieplenia starają się zatuszować fakt, że Ziemia stopniowo ochładza się od 16 lat. Nie powinno więc dziwić, że prawdziwe powody Wojny Secesyjnej są mało znane przeciętnym Amerykanom.
Kiedy Konfederaci dokonali secesji, bankierzy znowu zwietrzyli okazję by dokonać obfitych żniw na zadłużeniu i zaoferowali Lincolnowi sfinansowanie unifikacji, ale liczyli sobie 30%. Lincoln skomentował, że nie ma zamiaru uwalniać Czarnych kosztem zniewolenia Białych wobec bankierów i używając swoich prerogatyw wyemitował nową państwową walutę Greenback. Było to bezpośrednie zagrożenie władzy i bogactwa bankierów, którzy szybko zareagowali.
"Jeśli ta oszukańcza polityka finansowa pochodząca z Północnej Ameryki stanie się obowiązującą, to władze będą emitować swoją walutę bez żadnych kosztów. Spłacą zadłużenie i będą od niego wolne. Będą posiadały wszystkie zasoby pieniężne potrzebne do prowadzenia handlu. Zapanuje prosperity niespotykane w historii świata. Umysły i bogactwo z całego świata podążą do Północnej Ameryki. To państwo musi zostać zniszczone albo ono zniszczy wszystkie monarchie na świecie" – The London Times o decyzji Lincolna by wyemitować Greenbacks w celu sfinansowania Wojny Secesyjnej zamiast pożyczać od bankierów na 30%.
W 1872 r. bankierzy z Nowego Jorku wysłali listy do każdego banku w USA ponaglając je by sfinansowały prasę krytyczną wobec waluty Lincolna.
"Drogi Panie: Zalecamy by zrobił Pan wszystko co w swojej mocy by sponsorować znane gazety dzienne i tygodniowe ... by przeciwstawić się emisji banknotów Greenback, a także by wycofać się z promocji i sponsorowania wszystkich, którzy nie są skłonni przeciwstawić się emisji pieniędzy przez państwo. Niech państwo bije monety, a banki emitują banknoty. Przywrócenie obiegu państwowej waluty zapewni ludziom środki pieniężne i poważny sposób zmniejszy Pańskie zyski jako banku i pożyczkodawcy" – Triumphant plutocracy; the story of American public life from 1870 to 1920, by Lynn Wheeler
"Nie możemy pozwolić na wprowadzenie tzw. Greenbacków do obiegu w żadnym okresie, ponieważ nie możemy ich kontrolować" – Triumphant plutocracy; the story of American public life from 1870 to 1920, by Lynn Wheeler
"Niewolnictwo zostanie prawdopodobnie zniesione w wyniku wojny, i ruchomości w postaci niewolników znikną. Ja oraz moi europejscy przyjaciele popieramy to, ponieważ niewolnictwo opiera się na posiadaniu siły roboczej i pociąga za sobą konieczność opieki nad niewolnikami, podczas gdy plan europejski pod wodzą Banku Anglii zakłada, że kapitał będzie kontrolował siłę roboczą poprzez kontrolowanie płac. MOŻNA TEGO DOKONAĆ KONTROLUJĄC WALUTĘ." – Triumphant plutocracy; the story of American public life from 1870 to 1920, by Lynn Wheeler
Naciskane przez prywatne banki, kraje większości europy popierały Konfederatów przeciwko Unii, oczekując, że porażka Lincolna oznacza koniec Greenbacków. Francja i Brytania rozważały bezpośredni atak by pomóc secesjonistom, ale były trzymane w szachu przez Rosję, która właśnie skończyła z pańszczyzną i miała państwowy bank centralny podobny do tego jaki został określony w założeniach Stanów Zjednoczonych. Bez groźby interwencji ze strony Europy Unia wygrała wojnę a Lincoln wyraził chęć dalszej emisji Greenbacków. Jednak po zabójstwie Lincolna przez zamachowca zostały one wycofane z obiegu a naród amerykański zmuszony do powrotu do gospodarki opartej na oprocentowanych banknotach emitowanych przez prywatny bank (zob. też "walutowe" powody zamachów na prezydentów McKinleya i Garfielda).
W końcu w 1913 r. prywatne banki centralne z Europy, w szczególności Rotszyldowie z Anglii i Warburgowie z Niemiec, spotkali się ze swoimi amerykańskimi finansowymi partnerami na wyspie Jekylla w Georgii (warto poczytać jak niezwykłe środki ostrożności podjęli by spotkanie pozostało w tajemnicy - jak obecnie ACTA) by stworzyć nowy kartel bankowy i prywatny Third Bank of the United States, całkowicie kontrolujący podaż pieniądza w USA. By uniknąć wrogości opinii publicznej związanej z poprzednimi bankami zmieniono nazwę na "The Federal Reserve" pozorując quasi-państwowość banku, gdy w rzeczywistości Federal znaczy tu tyle samo co w prywatnej firmie kurierskiej Federal Express. W rzeczy samej w 2012 r. pozew Bloomberg News przeciw Bankowi Rezerwy "Federalnej" o prawo dostępu do informacji został odrzucony ze względu na to, że FED jest firmą prywatną, a nie państwową, które to obowiązuje ustawa o Dostępie do Informacji (FOIA). 1913 okazał się przełomowym rokiem dla gospodarki począwszy od uchwalenia 16. poprawki do konstytucji dotyczącej "podatku dochodowego", o której się fałszywie twierdzi , że została ratyfikowana.
"Myślę, że gdyby ponownie przyjrzeć się ratyfikacji 16 poprawki, dotyczącej podatku dochodowego, po skrupulatnym zbadaniu okazałoby się, że nigdy wystarczająca liczba stanów jej nie ratyfikowała." – U.S. District Court Judge James C. Fox, Sullivan Vs. United States, 2003. pdf
Później w tym samym roku najwyraźniej nie chcąc ryzykować uchwalania kolejnej wątpliwej poprawki Kongres podczas Grudniowej przerwy świątecznej pod nieobecność posłów przeciwnych przegłosował ustawę o Banku Rezerwy Federalnej FED. Było to w jawnej sprzeczności z Konstytucją, która wyłącznie Kongresowi daje prawo licencjonowania państwowych pieniędzy, by scedować to prawo na kogoś innego potrzebna jest poprawka. Jednak ustawa przeszła i prezydent Woodrow Wilson ją podpisał rewanżując się bankierom za dotacje podczas kampanii wyborczej. Później żałował tej decyzji.
"Jestem najbardziej nieszczęśliwym człowiekiem. Nieświadomie zrujnowałem mój kraj. Wielki uprzemysłowiony kraj jest teraz kontrolowany przez system kredytu. Nasza władza nie opiera się już na swobodzie wyrażania opinii, ani na przekonaniach, ani na głosie większości ale jest władzą podlegającą zdaniu i przymuszeniu małej grupy dominujących ludzi." – Woodrow Wilson 1919 więcej cytatów
Rok później rozpoczęła się I Wojna Światowa i jest ważne, by pamiętać, że przed utworzeniem Banku Rezerwy Federalnej nigdy wojna światowa nie miała miejsca.
Wojna wybuchła pomiędzy Austro-Węgrami a Serbią ale szybko przeniosła się na Niemcy, których potęga gospodarcza była zagrożeniem dla Wielkiej Brytanii cierpiącej z powodu upadającego funta, co wynikało ze zbyt wielkiej działalności finansowej kosztem rozwoju rolnictwa, przemysłu i infrastruktury (podobnie jak obecnie w USA). Chociaż przed wojną w Niemczech był prywatny bank centralny to jego aktywność była dobrze uregulowana a inflacja pod kontrolą. Rząd zapewniał inwestycje w wewnętrzny rozwój gospodarczy, Niemcy były mocarstwem. W mediach Niemcy były przedstawiane jako głównych sprawców wojny. Zostały nie tylko pokonane ale ich potencjał przemysłowy kompletnie zniszczony. Traktat Wersalski nakazywał Niemcom wypłatę reperacji wojennych wszystkim uczestniczącym stronom, pomimo że nie wywołały wojny. Wartość reperacji równała się mniej więcej trzykrotnej wartości samych Niemiec. Prywatny bank centralny, w którym rząd się bardzo zadłużył, wymknął się spod państwowej kontroli i wystąpiła galopująca inflacja, głównie dzięki walutowym spekulacjom, naród niemiecki był w ciągłej pułapce długu.
Upadek gospodarczy Republiki Weimerskiej umożliwił dojście do władzy Narodowym Socjalistom. Ich pierwszym finansowym ruchem była emisja nieoprocentowanej państwowej waluty. Bez obciążenia pieniędzy w obiegu przez oprocentowanie Niemcy rozkwitły i szybko zaczęły odbudowę przemysłu. W mediach mówiono o "Niemieckim Cudzie". Magazyn TIME umieścił Hitlera na okładce jako Człowieka roku 1938 doceniając niesamowitą poprawę poziomu życia ludności Niemiec i eksplozję ich przemysłu.
Znowu potęga gospodarcza Niemiec stanowiła zagrożenie dla Wielkiej Brytanii.
"Jeśli Niemcy znowu zaczną handlować w ciągu następnych 50 lat, to nasza wojna poszła na marne" - Winston Churchill w The Times (1919)
"Wymusimy na Hitlerze tę wojnę, czy tego chce czy nie" - Winston Churchill (audycja z 1936)
"Niemcy stają się zbyt potężne. Musimy je zdławić" - Winston Churchill (Listopad 1936 rozmowa z generałem USA Robertem E. Woodem)
"Jest to angielska wojna i jej celem jest zniszczenie Niemiec" - Winston Churchill (audycja z Sierpnia 1939)
Waluta Niemiec emitowana przez państwo stanowiła również bezpośrednie zagrożenie dla bogactwa i wpływów prywatnych banków centralnych, które już w 1933 zaczęły organizować światowy bojkot Niemiec, by złamać ich przywództwo, które wyłamywało się spod kontroli bankierów. [przypis tłumacza - tutaj jest sprzeczność z tym co robiło Wall Street i autor raczej się myli w celach i mocodawcach bojkotu] Judea deklaruje wojnę przeciw Niemcom.
Tak jak przed I Wojną Światową Wielka Brytania i inne państwa czując się zagrożone przez potęgę gospodarczą Niemiec szukały pretekstu by rozpocząć konflikt. W Niemczech rósł gniew opinii publicznej wobec bojkotu a Hitler dał się sprowokować. Wiele lat później, w przypływie szczerości podane zostały prawdziwe przyczyny wojny.
"Wojna nie była tylko w celu pozbycia się faszyzmu, ale by podbić rynki zbytu. Gdybyśmy chcieli, moglibyśmy zapobiec tej wojnie bez jednego wystrzału, ale nie było to naszą intencją" – Winston Churchill do Trumana, Fultun, USA, Marzec 1946
"Niewybaczalną zbrodnią Niemiec przed II W. Ś. była ich próba wyswobodzenia się z systemu światowego handlu i zbudowanie niezależnego systemu wymiany, na którym już nie mogli dorabiać się międzynarodowi finansiści. ... Zarżnęliśmy niewłaściwą świnię." – Winston Churchill, The Second World War, Bern, 1960
Przenieśmy się do czasów przed II W.Ś. i przywołajmy postać generała Smedleya Butlera z Korpusu Piechoty Morskiej. W 1933 bankierzy i finansiści z Wall Street sfinansowali dojście do władzy Hitlera i Mussoliniego. Brown Brothers Harriman z Nowego Jorku finansowali Hitlera do dnia przed wypowiedzeniem wojny przez USA [jedną z głównych postaci tej kliki był Prescott Bush, dziadek i ojciec prezydentów USA, był dyrektorem Union Banking Corporation, miał być sądzony za zdradę dzięki śledztwu szefa FBI Hoovera, ale wybronił się jako założyciel charytatywno-patriotycznej United Service Organization, słynnej i dzisiaj agencji organizującej rozrywkę - wizyty celebrytów, komików, artystów - dla oddziałów stacjonujących za granicą; skandal w przypadku aresztowania byłby zbyt duży]. Postanowili, że dyktatura faszystowska w Stanach Zjednoczonych na wzór tej we Włoszech byłaby o wiele lepsza dla ich interesów niż "New Deal" Roosvelta, który groził masową redystrybucją bogactwa by dokapitalizować klasę średnią i robotniczą. Dlatego przedstawiciele wielkiego biznesu z Wall Street wynajęli generała Butlera by poprowadził przewrót w celu obalenia władz USA i ustanowienia "Sekretarza Spraw Generalnych" odpowiadającego przed Wall Street a nie narodem, stłumienia wszelkiego oporu społecznego i zawieszenia związków zawodowych. Generał Butler udał, że się zgadza z planem ale w końcu ujawnił go przed Kongresem (BBC – Whitehouse Coup Part 1 część 2, część 3). Ten za to, będąc podobnie jak obecnie w kieszeni bankierów z Wall Street odmówił podjęcia działań. Roosvelt dowiedziawszy się o przewrocie zarządził aresztowanie spiskowców, ale ci przypomnieli prezydentowi, że jeżeli którykolwiek z nich pójdzie do więzienia to ich kumple finansiści doprowadzą wciąż słabą gospodarkę do upadku i winą obarczą Roosvelta [por. groźby Sekretarza Skarbu Hanka Paulsona z Goldman Sachs o wprowadzeniu stanu wyjątkowego w 2008]. Prezydent musiał poczekać do wybuchu wojny kiedy to wytoczył proces wielu spiskowcom na podstawie ustawy Trading With The Enemy. Stenogramy z Kongresu dotyczące przewrotu zostały ujawnione w 1967 i stały się podstawą scenariusza filmu "Siedem Dni w Maju", gdzie jednak usunięto nazwiska prawdziwych finansowych złoczyńców.
"Spędziłem 33 lata i 4 miesiące w aktywnej służbie wojskowej jako członek najbardziej sprawnych sił zbrojnych naszego kraju - Korpusu Piechoty Morskiej. Przeszedłem wszystkie stopnie od podporucznika do generała. W tym okresie spędziłem większość czasu będąc wysokiej klasy mięśniakiem Wielkiego Biznesu, Wall Street i bankierów. W skrócie byłem egzekutorem haraczy, gangsterem kapitalizmu. ... Przypuszczałem wtedy, że byłem częścią gangu wymuszeń rozbójniczych. Teraz jestem tego pewien. Jak wszyscy w zawodzie wojskowego nie myślałem samodzielnie dopóki nie odszedłem ze służby. Moje zdolności umysłowe były zamrożone gdy posłusznie wykonywałem rozkazy przełożonych. To typowe dla wszystkich wojskowych. W ten sposób pomogłem uczynić Meksyk, a zwłaszcza Tampico, bezpiecznym dla interesów amerykańskich nafciarzy w 1914. Pomogłem uczynić Haiti i Kubę miejscem przyzwoitym dla osiągania przychodów przez chłopców z National City Bank. Pomogłem w zgw🤬ceniu pół tuzina republik centralno-amerykańskich z korzyścią dla Wall Street. Rejestr wymuszeń haraczu jest długi. Pomogłem oczyścić Nikaraguę dla międzynarodowych bankierów z Brown Brothers w latach 1909-12. Wniosłem światło do Dominikany dla amerykańskich interesów cukrowniczych w 1916. W Chinach 1927 pomogłem przypilnować niezakłóconego prowadzenia biznesu przez Standard Oil. W tych latach miałem, jak by to powiedzieli kumple, piękny biznes wymuszeń. Wynagrodzono mnie honorami, medalami i promocjami. Patrząc wstecz, mógłbym dać AL Capone kilka wskazówek. Najwięcej na co było go stać to działać w trzech miastach. Ja operowałem na trzech kontynentach." – Generał Smedley Butler , były dowódca Korpusu Piechoty USA (jako jedna z dwóch osób został dwukrotnie odznaczony przez Kongres Medalem Honoru),1935
Jako prezydent John F. Kennedy rozumiał drapieżną naturę prywatnych banków centralnych. Rozumiał dlaczego prezydent Andrew Jackson tak zaciekle walczył by zlikwidować Second Bank of the United States. Dlatego Kennedy wydał i podpisał dyrektywę wykonawczą EO 11110 nakazującą Skarbowi Państwa emisję nowej państwowej waluty United States Note.
Banknoty Stanów Zjednoczonych wydane przez Kennedy'ego, który miał do tego pełne prawo, nie były pożyczką z FED ale wydrukowane przez władze USA i oparte na parytecie srebra. Reprezentowały powrót do systemu ekonomicznego, który był fundamentem Stanów Zjednoczonych. W obiegu znalazło się około 4,5 miliarda $ denominowanych w US Notes zmniejszając dochody FED i jego kontrolę nad narodem. Pięć miesięcy później Kennedy został zamordowany w zamachu w Dallas w Teksasie a banknoty US Notes zostały wycofane z obiegu i zniszczone (pominąwszy okazy kolekcjonerskie). John J. McCloy, prezydent Chase Manhattan Bank i Banku Światowego został członkiem Komisji Warrena najpewniej by ukryć emisję tych banknotów jako czynnik w zamachu przed opinią publiczną.
Kiedy teraz wkraczamy w 11 rok okresu, w przyszłości zapewne nazwanego Trzecią Wojną Światową musimy zbadać finansowy wymiar prowadzenia wojen.
Pod koniec II W.Ś. gdy było jasne, że alianci wygrają i będą dyktować warunki największe potęgi ekonomiczne spotkały się w Bretton Woods, luksusowym kurorcie w New Hampshire w Lipcu 1944 r. i wymęczyły porozumienie dotyczące międzynarodowych finansów. Funt Brytyjski stracił swoją pozycję jako podstawowa waluta światowego handlu i rezerw na rzecz dolara USA (był to jeden z warunków Roosvelta przystąpienia do wojny). Pozbawiona ekonomicznych korzyści specjalnego statusu funta Wilka Brytania była zmuszona znacjonalizować Bank Anglii w 1946 r. Porozumienie z Bretton Woods ratyfikowane w 1945 oprócz uczynienia z USA światowej waluty rezerwowej i rozliczeniowej zobowiązywała sygnatariuszy do powiązania swoich walut narodowych z dolarem. Kraje zrobiły to pod 2 warunkami:
1) FED miał powstrzymać się od nadmiernego drukowania USD co oznaczałoby rabowanie produkcji innych krajów w zamian za zadrukowany papier, w uproszczeniu byłby to imperialny podatek nałożony na resztę świata;
2) wsparcie tego postanowienia przez bezwarunkowe utrzymanie sztywnego kursu wymiany $35 za uncję złota.
Oczywiście FED będąc prywatnym kartelem nie odpowiadającym przed rządem rzeczywiście zaczął nadmiernie drukować dolary i większość prosperity w USA w latach 50. i 60. było wynikiem zobowiązania innych państw do akceptowania USD w międzynarodowych rozliczeniach zakładając wartość $35 za uncję złota [jednym z głównych powodów dodruku stała się wojna w Wietnamie]. Ale w 1970 Francja spojrzała na wielką kupę zadrukowanego papieru w swoich skarbcach, za który wymieniono rzeczywiste produkty jak wina i sery i powiadomiła władze USA, że chciałaby wyegzekwować zgodnie z porozumieniem z Bretton Woods swoje prawo do wymiany tych banknotów na złoto po kursie $35 za uncję. Oczywiście USA nie miały absolutnie zasobów złota pozwalających na taką transakcję dlatego 15 Sierpnia 1971 Richard Nixon "tymczasowo" zawiesił wymienialność USD na złoto. "Szok Nixona" w efekcie zakończył porozumienie z Bretton Woods i wiele walut zaczęło zrywać powiązanie kursu z dolarem. Co gorsza władze USA pożyczały pod zastaw złota, którego jak się szybko okazało nie miały w wystarczającej ilości by pokryć długi. Zagranica zaczęła być bardzo nerwowa i niechętna pożyczaniu USA kolejnych sum bez wystarczającego zabezpieczenia. Dlatego Richard Nixon wymyślił ruch ochrony środowiska, z agencją EPA i różnymi "strefami dzikiej przyrody", "obszarami bezdroży", "dziedzictwem wodnym", "mokradłami", co polegało na skonfiskowaniu olbrzymich terenów publicznych i zakazie obywatelom wstępu do nich choć teoretycznie te tereny należą do wszystkich. Nixona niewiele obchodziło środowisko i celem tego zaboru ziem pod pozorem troski o środowisko była zastawienie tych krystalicznie czystych terenów bogatych w zasoby mineralne na poczet długu narodowego. Wielka liczba różnych programów środowiskowych ma po prostu ukryć fakt jak wielkie obszary amerykańskiej ziemi są zabezpieczeniem dla zagranicznych pożyczkodawców - obecnie jest to 25% powierzchni kraju. Ziemia pod zastaw długów USA
Kiedy zaczęło brakować ziemi jako zabezpieczenie rząd USA wymyślił inny sposób zwiększenia malejącego popytu na USD. Zaproponował państwom wydobywającym ropę naftową głównie na Środkowym Wschodzie nowy układ. Za wyłączność sprzedaży ropy za dolary USA zaoferowało wojskową ochronę. Kraje-producenci miały się też zobowiązać do inwestowania dolarów uzyskanych ze sprzedaży ropy w USA, a zwłaszcza w obligacje skarbowe do spłacenia przez przyszłe pokolenia. Ten pomysł nazwano PETRODOLAR - zamiast zabezpieczenia w złocie, któremu USA nie mogło podołać, oparto się na ropie. Ropie nie należącej do USA. Od tej pory konieczność kontrolowania tych państw producenckich wyznaczała politykę zagraniczną Stanów Zjednoczonych.
Jednak wraz ze zmniejszaniem się produkcji przemysłowej i rolniczej USA kraje wydobywające ropę stanęły przed dylematem. Za sterty banknotów FED nie można było wiele kupić w USA, bo nie było wiele do zaoferowania poza nieruchomościami. Europejskie [czy Azjatyckie] samochody i samoloty były lepsze i tańsze, podczas gdy eksperymenty z GMO zniechęcały do zakupu amerykańskiej żywności. Ciągła wojowniczość Izraela wobec sąsiadów nakazywała wątpić, czy USA są w stanie dotrzymać swoich obietnic wojskowej ochrony w ramach porozumienia o "petrodolarze". Kraje wydobywające ropę zaczęły rozmawiać o sprzedaży za inne waluty. Irak, wrogo nastawiony po operacji Pustynna Burza, zażądał w 2000 r. prawa do sprzedaży ropy za Euro, na co uzyskał w 2002 r. zezwolenie ONZ w ramach programu "ropa za żywność". Rok później USA znowu dokonało inwazji na Irak, zlinczowano Saddama Hussajna, i przywrócono wyłączność sprzedaży ropy za dolary.
Wyraźne odejście Stanów po zamachach 11 Września od roli bezstronnego pośrednika pokojowego na Środkowym Wschodzie na rzecz bezwzględnego poparcia agresji Izraela tylko bardziej obniżyły zaufanie do układu "petrodolara" i nawet więcej krajów zaczęło otwarcie mówić o sprzedaży za inne waluty.
W Libii Muamar Kadafi ustanowił państwowy bank i walutę opartą na parytecie złota - Złoty Dinar. Ogłosił, że ropa będzie sprzedawana tylko za tę walutę. Inne narody Afryki widząc wzrost Dinara i Euro oraz napędzany inflacją upadek dolara pośpiesznie zaakceptowały wymianę w nowej walucie. Było to potencjalnie bardzo niebezpieczne dla globalnej hegemonii USD. Według prasy prezydent Francji Nicolas Sarkozy miał nazwać Libię "zagrożeniem" dla międzynarodowych bezpieczeństwa finansów. Dlatego NATO zbombardowało Libię, brutalnie zamordowało Kadafiego (przykład linczu Saddama nie był widocznie wystarczający), narzuciło prywatny bank centralny i przywróciło rozliczenia za libijską ropę wyłącznie w dolarach. Złoto będące zabezpieczeniem dla Złotego Dinara według ostatnich raportów - zniknęło. [W 2011 r. kilkanaście dni przed ogłoszeniem nowego planu gospodarczego MFW dla Libii w oparciu o Złotego Dinara przez szefa funduszu Dominika Strauss-Kahna podczas spotkania G8 w Dauville został on oskarżony przez hotelową pokojówkę o gw🤬t (okazało się to oczywiście nieprawdą), co przekreśliło jakiekolwiek szanse tego planu jak również duże nadzieje DSK na wygranie wyścigu do prezydentury Francji, którego był liderem. Prokuratorem z Nowego Jorku przedstawiającym zarzut gw🤬tu był Cyrus Vance Junior, syn dyplomaty Cyrusa Vance'a pracującego dla Sekretarza Stanu Franka Wisnera, którego syn Frank Winser Junior z CIA był ojczymem Nicolasa Sarkozego, zawdzięczającego swoją karierę CIA . Jest on obecnie oskarżony od nielegalne finansowanie swojej kampanii dzięki wsparciu Kadafiego. Sarkozy wysłał pierwsze samoloty do bombardowania Libii zanim skończyło się międzynarodowe spotkanie w Paryżu w tej sprawie. Namawiał również Obamę by zbombardować pałac prezydenta Syrii Baszara Al-Assada, w 2009 zlecił zabójstwo Chaveza ]
Według generała Wesleya Clarka plan "dolaryfikacji" krajów wydobywających ropę obejmował 7 państw: Irak, Syria, Liban, Libia, Somalia, Sudan, oraz Iran (Wenezuelę mającą czelność sprzedawać Chinom ropę za juany dodano później). Warto zauważyć, że kraje te nie są członkami szwajcarskiego Bank for International Settlements (z którego zniknęło nb. polskie złoto zdeponowane przed wojną), prywatnego centralnego banku prywatnych banków centralnych. Znaczy to, że te kraje samodzielnie zarządzały swoimi gospodarkami bez podporządkowania się międzynarodowym bankom.
Obecnie w celowniku broni bankierów jest Iran, mający czelność posiadać państwowy bank centralny i sprzedawać ropę i gaz w dowolnych walutach. Celem wojny [sankcje są jej wypowiedzeniem] jest jak zwykle wymuszenie sprzedaży produktów węglowodorowych wyłącznie za dolary i ustanowienie prywatnego banku centralnego. [dywersja w Syrii została wywołana by osłabić Iran i zmienić układ dostaw energii pomiędzy Środkowym Wschodem a Europą, w szczególności z odkrytego w 2007 r. największego złoża gazu ziemnego na świecie South PARS ]
Ostatnio rząd Niemiec zażądał zwrotu złota zdeponowanego w bankach w Paryżu i FED w Nowym Jorku. Francja odpowiedziała, że zajmie to 5 lat (w latach 70. trwało to 3 tygodnie), a USA że 8. To mocno wskazuje, że oba kraje zużyły zdeponowane złoto do swoich celów i wykonują rozpaczliwe ruchy by odbudować rezerwy nie wywołując paniki. W nieunikniony sposób Francja przy wsparciu USA dokonała pod pretekstem walki z AlKaidą inwazji na Mali. tak się składa, że jest to jeden z największych producentów złota na świecie (3 w Afryce), które stanowi jego 80% eksportu. Wojna bankierów nigdy nie była bardziej oczywista !
Zostaliście wychowani przez szkoły i media, które nieustannie Was zapewniają, że jest wiele różnych powodów wojen. USA twierdzi, że przynosi demokrację do podbitych krajów (nieprawda, przeważnie wynikiem wspieranego przez USA przewrotu jest dyktatura, tak jak to miało miejsce w Iranie w 1953 r. podczas obalenia demokratycznie wybranego premiera Mohammada Mosaddegha i przekazania pełni władzy Szachowi (Operacja Ajax wideo część 1 część 2); albo w 1973 r. w Chile gdy CIA obaliła demokratycznie wybrany rząd prezydenta Salvadora Allende , narzucając Augusto Pinocheta ) lub też ocala ludność przed krwawym tyranem, mści się za 11/9, czy też używa wyświechtanej wymówki o "broni masowego rażenia". Zamachy na głowy państw i rządów są zawsze określane mianem "aktów samotnych szaleńców" by ukryć prawdziwe motywy.
Prawdziwe motywy są proste: uczynienie z ludzi niewolników fałszywego poczucia zobowiązań. Zobowiązanie jest fałszywe ponieważ prywatne banki centralne w sposób planowy zawsze wytwarzają dług większy niż podaż pieniądza potrzebną do jego spłacenia (zob. tzw. "fractional reserve fiat system"). Prywatny Bank Centralny to nie system a religia: system arbitralnych reguł stworzonych dla korzyści kapłaństwa, czyli udziałowców banku. To oszustwo wciąż trwa ponieważ ludzie są zmyleni by wierzyć, że tak ma wyglądać życie, nie ma alternatywy i nie powinno się o niej marzyć. To samo było prawdą w przypadku dwóch poprzednich systemów: Rządów z Boskiego Nakazu oraz Niewolnictwa, stworzonych by złapać ludzi w pułapkę posłuszeństwa. Współczesna cywilizacja uznaje oba te systemy za nielegalne. Wkraczamy obecnie w okres historii ludzkości kiedy uznamy, że Rządy przez Zadłużenie, Rządy Prywatnych Banków Centralnych emitujących publiczne pieniądze jako oprocentowaną pożyczkę, są nielegalne. Ten system działa tylko dopóty, dopóki ludzie wierzą, że życie ma być tak właśnie zorganizowane.
Najważniejsze by zrozumieć, że Prywatne Banki Centralne nie istnieją by służyć ludziom, społeczności lub narodom ale by służyć swoim właścicielom, by zapewnić im bogactwo o jakim nie mógłby marzyć Midas - wszystko za cenę tuszu, papieru i odpowiedniej łapówki dla odpowiedniego urzędnika.
Za wszystkimi tymi wojnami, zamachami, zabójstwami, setkami milionów okropnych morderstw jest jedna polityka dyktatury. Bankierzy prywatnych banków centralnych pozwalają rządzącym rządzić tylko pod warunkiem, że ludność kraju będzie niewolnikiem bankierów. Jeśli rządzący zawiedzie w tej sprawie, zostanie zabity a jego kraj ulegnie inwazji innych krajów podlegających dyktaturom bankierów.
Tak zwane "zderzenie cywilizacji" (zob. "Clash of Civilizations", "bałkanizacja państw", "Łuk Krysyzu" - "Arc Of Crisis", "Wielki Środkowy Wschód" - "Greater Middle East" Bernarda Lewisa, Odeda Yinona i Samuela P. Huntingtona mapa , "Strefa podgrzewanej przemocy" Brzezińskiego, "Krwawe granice" generała Petersa, "Wielki Izrael, od Nilu do Eufratu" - "Eretz Israel"), o którym mówią media jest wojną systemów bankowych gdzie prywatne banki centralne narzucają się reszcie świata bez względu na miliony istnień ludzkich, które przez to giną. W rzeczywistości ciągłe nawoływanie do nienawiści wobec muzułmanów jest spowodowane tym, że Islam podobnie jak wczesne Chrześcijaństwo (zanim przyjęło prywatne banki Templariuszy) zabrania LICHWY. Dlatego rząd USA i media upierają się, że muzułmanów trzeba zabijać lub przechrzcić. Muzułmanie odrzucają dominację walut-oprocentowanych pożyczek i niewolnictwo długu.
Zatem wysyłajcie dzieci na wojnę by przelewały krew za złoto finansowych ćpunów. Ledwo przetrwaliśmy dwie wojny światowe. Czy w czasach atomu i broni biologicznej bankierzy zaryzykują pożar całej planety dla żądzy zysku?
Najwyraźniej tak.
Zostawiając propagandę na boku, trzeba stwierdzić, że wszystkie współczesne wojny są wywoływane przez bankierów i prowadzone dla ich korzyści, natomiast to inni walczą i przelewają krew nieświadomi prawdziwych powodów, dla których umierają i stają się inwalidami. Ten proces jest całkiem prosty. Jak tylko Prywatny Bank Centralny zaczyna emitować walutę będącą oprocentowaną pożyczką, społeczeństwo staje się coraz bardziej i bardziej zadłużone. Kiedy ludzie przestają się zapożyczać wtedy ekonomiści szkoły Keynesa zaczynają żądać by rząd zaczął pożyczać - finansowa piramida działa dalej.
Kiedy zarówno społeczeństwo jak i rząd odmawiają brania pożyczek - wtedy wywoływane są wojny, by zwiększyć zadłużenie na prowadzenie wojny, a gdy nastąpi pokój pożyczki są potrzebne na odbudowę.
Wtedy też ludność posiada mniej więcej tyle ile miała przed wojną, z tym że cmentarze są dużo większe a każdy jest zadłużony u bankierów [którzy wykupili co się dało za pół darmo] na kilkadziesiąt lat spłat. Dlatego Brown Brothers Harriman z Nowego Jorku finansowali Adolfa Hitlera.
Tak długo jak istnieją prywatne centralne banki nie unikniemy ubóstwa, beznadziei, milionów zabitych w ciągłych wojnach, aż sama Ziemia zostanie poświęcona na ołtarzu Mamony.
Ścieżka do prawdziwego pokoju na Ziemi wiedzie od likwidacji wszystkich prywatnych centralnych banków i powrotu do państwowych banków centralnych i emisji walut opartych na rzeczywistej wartości pozwalających ludności i narodom na bogacenie się.
Źródło
