Wieża Quistorpa
Czyli kilka słów o upadłej ikonie lasu Arkońskiego.
***
***
Ruiny wieży Quistorpa (Quistorpturm) znajdują się w Parku Leśnym Arkońskim, na najwyższym wzniesieniu tego terenu - wzgórzu Arkona. Kiedyś była to budowla, z której można było podziwiać panoramę okolicy z kilku poziomów: z ganku nad drugą kondygnacją, balkonu w połowie wysokości trzonu, ganku wieńczącego główną część trzonu oraz z tarasu na szczycie.
Możecie sobie wyobrazić jak cudowne i malownicze widoki można było podziwiać ze szczytu tej wieży, gdy okolicę przecinały jeszcze ścieżki, a obecny las pokrywały trawniki, ogrody i fontanny.
***
Kiedyś budowla była jedną z największych atrakcji turystycznych miasta. Wybudowana została w latach 1900-1904 na zlecenie i ze środków Martina Quistorpa. Miała upamiętniać jego ojca Johannesa Quistorpa i być reklamą materiałów budowlanych pochodzących z kamieniołomów i fabryk należących do rodziny. Projekt wykonał architekt Franz Schwechten z Berlina w stylu neogotyckim z elementami neoromantyzmu. W dolnej części wieży mieściła się kawiarnia. Było tu też popiersie Johannesa Quistorpa oraz makieta okolicznych terenów parkowych. 7 kwietnia 1914 roku nad Szczecinem przeszła burza, o 16.30 piorun zniszczył szklaną kopułę na szczycie wieży oraz górny balkon. Cegły rozsypały się po wzgórzu w promieniu 300 metrów. W lipcu przystąpiono do remontu, a na szczycie zamontowano piorunochron firmy "Teske" ze Skolwina.
Na początku XXw. Martin Quistorp przekazał budowlę oraz otaczający ją park Lasku Arkońskiego miastu. W 1942 roku na wieży zainstalowano urządzenia radarowe i odkomenderowano tu niemiecką jednostkę obrony przeciwlotniczej. Okoliczności zburzenia budowli nie są do końca wyjaśnione. Jedna wersja mówi, że w 1944 roku wieża uległa zniszczeniu w wyniku jednego z alianckich nalotów bombowych. Druga, że została wysadzona przez hitlerowców. Właściwie scenariuszy jest tyle, ilu ludzi, którzy je powtarzają do dziś.
***
Obecnie zachowała się tylko kamienna podstawa zbudowana z obrabianych bloków granitowych z rugijskich kamieniołomów, na niej pozostał niewielki fragment ceglanej wieży, która pierwotnie miała 45 metrów wysokości (z masztem - 52 metry) i częściowo zdobiona była ceramicznym, glazurowanym detalem. Narożne filary kamiennej podstawy zwieńczone były dwiema kamiennymi rzeźbami - alegorycznymi figurami Handlu i Przemysłu, dłuta berlińskiego artysty Ludwiga Manzla.
***
Do ruin prowadzi kilka tras turystycznych m.in. szlak zielony. Można tez dojść od strony ulicy Arkońskiej, zaraz przy chacie z bali należy kierować się pod górę, trafimy wtedy na fragmenty zabytkowych kamiennych schodów.
***
Istnieją plany rewitalizacji wieży, jednak to, co miasto przyjmuje z największą aprobatą, jest więcej niż żałosne. Zobaczcie sami:
Po lewej stronie wieży (względem zabytkowych schodów), znajduje się niewielki "grzybek" z cegły, w którym znajduje się wejście do podziemnych tuneli. Spiralne, zasypane gruzem schody, prowadzą kilka metrów pod ziemię, po czym zamieniają się w prosty korytarz. Przejść można przez około 30 metrów, dalej jest tunel z drewna, który od dawna nie nadaje się już do zwiedzania. U podnóża wzgórza Arkony można odnaleźć zasypane wyjście z podziemnych tuneli, a przy pętli tramwajowej na ulicy Arkońskiej znajduje się zaspawane wejście do korytarza, który prawdopodobnie jest najdalszym, również zasypanym, wylotem podziemi pod Quistorpem.
Miejsce jest bardzo ciekawe i polecam każdemu zwiedzić je. Tych, którzy mieszkają daleko od Szczecina, zapraszam do obejrzenia filmu z eksploracji tej wieży, zarówno części nadziemnej jak i podziemnej.
Pamiątki przeszłości - Wieża Quistorpa
Zdjęcia, wykorzystywane przeze mnie do tworzenia artykułów, pochodzą ze strony mojej grupy na facebooku, na której znajduje się bez przerwy powiększana galeria zdjęć różnych porzuconych obiektów. Zapraszam.
Strona na facebooku
Czyli kilka słów o upadłej ikonie lasu Arkońskiego.
***
***
Ruiny wieży Quistorpa (Quistorpturm) znajdują się w Parku Leśnym Arkońskim, na najwyższym wzniesieniu tego terenu - wzgórzu Arkona. Kiedyś była to budowla, z której można było podziwiać panoramę okolicy z kilku poziomów: z ganku nad drugą kondygnacją, balkonu w połowie wysokości trzonu, ganku wieńczącego główną część trzonu oraz z tarasu na szczycie.
Możecie sobie wyobrazić jak cudowne i malownicze widoki można było podziwiać ze szczytu tej wieży, gdy okolicę przecinały jeszcze ścieżki, a obecny las pokrywały trawniki, ogrody i fontanny.
***
Kiedyś budowla była jedną z największych atrakcji turystycznych miasta. Wybudowana została w latach 1900-1904 na zlecenie i ze środków Martina Quistorpa. Miała upamiętniać jego ojca Johannesa Quistorpa i być reklamą materiałów budowlanych pochodzących z kamieniołomów i fabryk należących do rodziny. Projekt wykonał architekt Franz Schwechten z Berlina w stylu neogotyckim z elementami neoromantyzmu. W dolnej części wieży mieściła się kawiarnia. Było tu też popiersie Johannesa Quistorpa oraz makieta okolicznych terenów parkowych. 7 kwietnia 1914 roku nad Szczecinem przeszła burza, o 16.30 piorun zniszczył szklaną kopułę na szczycie wieży oraz górny balkon. Cegły rozsypały się po wzgórzu w promieniu 300 metrów. W lipcu przystąpiono do remontu, a na szczycie zamontowano piorunochron firmy "Teske" ze Skolwina.
Na początku XXw. Martin Quistorp przekazał budowlę oraz otaczający ją park Lasku Arkońskiego miastu. W 1942 roku na wieży zainstalowano urządzenia radarowe i odkomenderowano tu niemiecką jednostkę obrony przeciwlotniczej. Okoliczności zburzenia budowli nie są do końca wyjaśnione. Jedna wersja mówi, że w 1944 roku wieża uległa zniszczeniu w wyniku jednego z alianckich nalotów bombowych. Druga, że została wysadzona przez hitlerowców. Właściwie scenariuszy jest tyle, ilu ludzi, którzy je powtarzają do dziś.
***
Obecnie zachowała się tylko kamienna podstawa zbudowana z obrabianych bloków granitowych z rugijskich kamieniołomów, na niej pozostał niewielki fragment ceglanej wieży, która pierwotnie miała 45 metrów wysokości (z masztem - 52 metry) i częściowo zdobiona była ceramicznym, glazurowanym detalem. Narożne filary kamiennej podstawy zwieńczone były dwiema kamiennymi rzeźbami - alegorycznymi figurami Handlu i Przemysłu, dłuta berlińskiego artysty Ludwiga Manzla.
***
Do ruin prowadzi kilka tras turystycznych m.in. szlak zielony. Można tez dojść od strony ulicy Arkońskiej, zaraz przy chacie z bali należy kierować się pod górę, trafimy wtedy na fragmenty zabytkowych kamiennych schodów.
***
Istnieją plany rewitalizacji wieży, jednak to, co miasto przyjmuje z największą aprobatą, jest więcej niż żałosne. Zobaczcie sami:
Po lewej stronie wieży (względem zabytkowych schodów), znajduje się niewielki "grzybek" z cegły, w którym znajduje się wejście do podziemnych tuneli. Spiralne, zasypane gruzem schody, prowadzą kilka metrów pod ziemię, po czym zamieniają się w prosty korytarz. Przejść można przez około 30 metrów, dalej jest tunel z drewna, który od dawna nie nadaje się już do zwiedzania. U podnóża wzgórza Arkony można odnaleźć zasypane wyjście z podziemnych tuneli, a przy pętli tramwajowej na ulicy Arkońskiej znajduje się zaspawane wejście do korytarza, który prawdopodobnie jest najdalszym, również zasypanym, wylotem podziemi pod Quistorpem.
Miejsce jest bardzo ciekawe i polecam każdemu zwiedzić je. Tych, którzy mieszkają daleko od Szczecina, zapraszam do obejrzenia filmu z eksploracji tej wieży, zarówno części nadziemnej jak i podziemnej.
Pamiątki przeszłości - Wieża Quistorpa
Zdjęcia, wykorzystywane przeze mnie do tworzenia artykułów, pochodzą ze strony mojej grupy na facebooku, na której znajduje się bez przerwy powiększana galeria zdjęć różnych porzuconych obiektów. Zapraszam.
Strona na facebooku
