Tatuaż rogówki to zabieg polegający na tatuowaniu rogówki ludzkiego oka. Tatuaż na oku wykonuje się w celu poprawy wyglądu i wzroku. Dostępnych jest wiele metod tatuowania. Barwienie rogówki wykonuje się za pomocą różnych środków barwiących. Są to barwniki chemiczne, organiczne lub pigmenty błony naczyniowej zwierząt. Tatuowanie rogówki wykonuje się głównie, gdy pojawia się zmętnienie rogówki czy blizny na niej. Tatuaż na oku czasami wykonywany jest jako forma tatuażu estetycznego. 
Istnieje kilka metod tatuowania oka. W większości przypadków środek barwiący aplikuje się bezpośrednio na rogówkę. Następnie lekarz wprowadza igłę do oka. Wprowadzanie barwnika następuje poprzecznie lub pionowo. Pozwala to na uzyskanie jednolitego zabarwienia w każdym miejscu oraz minimalizuje pojawienie się podrażnienia oka. Jedna z metod polega na nakłuwaniu wielokrotnym zrębu rogówki specjalną igłą, którą wprowadzana jest za każdym razem nowa partia barwnika. Inną metodą jest zaś nakłuwanie igłą z tuszem 3 krawędzi zrębu rogówki. Niedawno wprowadzona w Stanach Zjednoczonych metoda tatuowania oka, polega na tym, że najpierw zostaje usunięty nabłonek rogówki, po czym umieszczany jest na 2 minuty jałowy kawałek bibuły nasączony 2% roztworem chlorku platyny, a następnie na 25 sekund jałowy kawałek bibuły nasączony 2% hydrazyną. Istnieją jeszcze inne metody i używane są do tego różnego rodzaju narzędzia.
Barwniki do tatuowania rogówki są różne. Obecnie stosowane są barwniki chemiczne, barwniki pochodzenia organicznego i pigmenty błony naczyniowej otrzymywane z oczu zwierząt. Do barwników chemicznych zaliczamy barwniki metaliczne – chlorek platyny lub złota. Barwienie środkiem organicznym polega na impregnacji węgla. Jest to metoda trudniejsza, wymaga więcej czasu, ale bardziej trwała niż w przypadku środków metalicznych.
Zalety tatuażu na oku:
oko szybko się goi;
daje dobre rezultaty;
zmniejsza skutki zmętnienia rogówki;
pozwala zredukować odbicia światła po utracie tęczówki;
może zwiększać ostrość wzroku.
Wady:
Niestety zabieg, jakim jest tatuowanie rogówki ma także swoje wady. Przede wszystkim jest to trudność w jego wykonaniu. Istnieje także pewne ryzyko jego powikłań w postaci infekcji, przebicia rogówki czy powstaniu krwotoków. Mogą pojawić się także owrzodzenia w miejscach nacięć lub nakłuć. W rzadkich przypadkach może dojść do trwałego uszkodzenia nabłonka rogówki. Często tatuowane miejsce blednie i rezultat rzadko jest trwały. Niekiedy konieczne jest powtórne tatuowanie oka.
+materiał filmowy
Istnieje kilka metod tatuowania oka. W większości przypadków środek barwiący aplikuje się bezpośrednio na rogówkę. Następnie lekarz wprowadza igłę do oka. Wprowadzanie barwnika następuje poprzecznie lub pionowo. Pozwala to na uzyskanie jednolitego zabarwienia w każdym miejscu oraz minimalizuje pojawienie się podrażnienia oka. Jedna z metod polega na nakłuwaniu wielokrotnym zrębu rogówki specjalną igłą, którą wprowadzana jest za każdym razem nowa partia barwnika. Inną metodą jest zaś nakłuwanie igłą z tuszem 3 krawędzi zrębu rogówki. Niedawno wprowadzona w Stanach Zjednoczonych metoda tatuowania oka, polega na tym, że najpierw zostaje usunięty nabłonek rogówki, po czym umieszczany jest na 2 minuty jałowy kawałek bibuły nasączony 2% roztworem chlorku platyny, a następnie na 25 sekund jałowy kawałek bibuły nasączony 2% hydrazyną. Istnieją jeszcze inne metody i używane są do tego różnego rodzaju narzędzia.
Barwniki do tatuowania rogówki są różne. Obecnie stosowane są barwniki chemiczne, barwniki pochodzenia organicznego i pigmenty błony naczyniowej otrzymywane z oczu zwierząt. Do barwników chemicznych zaliczamy barwniki metaliczne – chlorek platyny lub złota. Barwienie środkiem organicznym polega na impregnacji węgla. Jest to metoda trudniejsza, wymaga więcej czasu, ale bardziej trwała niż w przypadku środków metalicznych.
Zalety tatuażu na oku:
oko szybko się goi;
daje dobre rezultaty;
zmniejsza skutki zmętnienia rogówki;
pozwala zredukować odbicia światła po utracie tęczówki;
może zwiększać ostrość wzroku.
Wady:
Niestety zabieg, jakim jest tatuowanie rogówki ma także swoje wady. Przede wszystkim jest to trudność w jego wykonaniu. Istnieje także pewne ryzyko jego powikłań w postaci infekcji, przebicia rogówki czy powstaniu krwotoków. Mogą pojawić się także owrzodzenia w miejscach nacięć lub nakłuć. W rzadkich przypadkach może dojść do trwałego uszkodzenia nabłonka rogówki. Często tatuowane miejsce blednie i rezultat rzadko jest trwały. Niekiedy konieczne jest powtórne tatuowanie oka.
+materiał filmowy
