Siedem Sióstr Stalina
Siedem Sióstr Stalina to nazwa radzieckich wysokościowców (nazwa „drapacze chmur” była zarezerwowana dla budowli zachodnich), których fundamenty zostały wylane w 1947 r. w 800. rocznicę powstania Moskwy.
Budynki te miały być jak najwyższe, by mogły dorównać zagranicznym drapaczom chmur oraz pokazać potęgę Stalina. Owe budowle miały być porozrzucane po całej Moskwie, początkowo w planie było ich osiem, jednak z pomysłu zbudowania Zaradye odstąpiono. Związkowi Radzieckiemu nie udało się wybudować ósmego projektu, jednak nie poszedł on całkiem w zapomnienie, bowiem w 2005 r. oddano do użytku Pałac Triumf, który był budowany według projektu z lat 50. Dziewięcioskrzydłowy gmach stał się najwyższym w Europie (264 m). Nowe czasy najbardziej widoczne są tu w cenach apartamentów. Jedno z większych mieszkań sprzedano za ponad 2 mln dolarów.
Najbardziej znanym z tych budynków jest Moskiewski Uniwersytet Państwowy, zwany także Uniwersytetem Łomonosowa. Jest to konstrukcja z elementami stalinowskiego gotyku, ma on 240 m (36 pięter) i jest najwyższym z budynków określanych mianem „sióstr Stalina”. Projektantem owego wysokościowca jest Lew Rudniew, jest to ten sam architekt dzięki któremu Warszawa może poszczycić się Pałacem Kultury i Nauki. Budowa została ukończona w 1953 r. Do roku 1990 dzierżył miano najwyższego budynku w Europie. Do dziś jest najwyższym na świecie budynkiem-siedzibą placówki edukacyjnej. W jego budowie brali udział więźniowie karnych obozów pracy (gułagów), przeważnie jeńcy niemieccy. Wraz z postępami w budowie więźniów zamykano na najwyższych piętrach, aby ograniczyć czas i koszty transportu.
Blok mieszkalny Kotielniczieskaja został oddany do użytku w 1952 r. i był to jeden z pierwszych rosyjskich apartamentowców, ma 176 m wysokości. Budynek ten znajduje się przy ujściu rzeki Jałza do Moskwy. Początkowo planowano, że będą w nim luksusowe mieszkania dla radzieckiej elity, jednak większość pomieszczeń przeznaczono na zwykłe mieszkania komunalne. W Kotielniczieskaja znajduje się 700 mieszkań, poczta, sklepy oraz kino „Iluzjon”.
Blok mieszkalny Kudrinskajan ma 160 m wysokości. Jego budowa została zakończona w 1954 r. Obecnie zamieszkany jest przez urzędników państwowych.
Ministerstwo Spraw Zagranicznych to budynek o 172 m wysokości. Ta 27-piętrowa budowla z 1952 r. zdobiona jest pylonami z polerowanego granitu, portalami i fasadą z godłem Związku Radzieckiego. Znajduje się u wylotu zabytkowej ulicy Stary Arbat. Jest oficjalną siedzibą szefa rosyjskiego MSZ-u Siergieja Ławrowa.
Położony nad brzegiem rzeki Moskwy Hotel "Ukraina" jest jedną z tzw. "siedmiu sióstr". Budynek ten został oddany do użytku w 1957 r., ma 206 m wysokości i stanowi do dziś najwyższy hotel w Europie. Został sprzedany w 2005 roku przez władze miejskie za około 270 mln dolarów i obecnie nosi również nazwę Radisson Royal Hotel. Prace renowacyjne rozpoczęte w marcu 2007 roku kosztowały 300 mln dolarów. Masywną budowlę z białego kamienia udekorowaną sowieckimi symbolami wieńczy wysoka na 73 metry wieża. Hotel na 34 piętrach oferuje ponad 500 pokoi i 38 apartamentów oraz piękną panoramę Moskwy. Ceny zaczynają się od 150 Euro.
Hotel Leningradskaja jest najniższym z wysokościowców. Jego budowa zakończyła się w 1954 r. Położony jest koło dworca o tej samej nazwie. W roku 1955 r. został skrytykowany przez samego Chruszczowa, który uznał, że jego budowa była marnotrawstwem środków i bardzo nieefektywnie została zaplanowana w nim przestrzeń (tylko 22% powierzchni hotelu nadawało się do wynajęcia). W 2009 r. po gruntownym remoncie trafił on do sieci Hilton.
Ministerstwo Rolnictwa (także znany jako Czerwone Wrota) ma 133 m wysokości. W jego podziemiach znajduje się przejście na stację metra Krasniye Vorota. Z powodu grząskiego gruntu budynek jest lekko przekrzywiony.
Siedem Sióstr Stalina to nazwa radzieckich wysokościowców (nazwa „drapacze chmur” była zarezerwowana dla budowli zachodnich), których fundamenty zostały wylane w 1947 r. w 800. rocznicę powstania Moskwy.
Budynki te miały być jak najwyższe, by mogły dorównać zagranicznym drapaczom chmur oraz pokazać potęgę Stalina. Owe budowle miały być porozrzucane po całej Moskwie, początkowo w planie było ich osiem, jednak z pomysłu zbudowania Zaradye odstąpiono. Związkowi Radzieckiemu nie udało się wybudować ósmego projektu, jednak nie poszedł on całkiem w zapomnienie, bowiem w 2005 r. oddano do użytku Pałac Triumf, który był budowany według projektu z lat 50. Dziewięcioskrzydłowy gmach stał się najwyższym w Europie (264 m). Nowe czasy najbardziej widoczne są tu w cenach apartamentów. Jedno z większych mieszkań sprzedano za ponad 2 mln dolarów.
Najbardziej znanym z tych budynków jest Moskiewski Uniwersytet Państwowy, zwany także Uniwersytetem Łomonosowa. Jest to konstrukcja z elementami stalinowskiego gotyku, ma on 240 m (36 pięter) i jest najwyższym z budynków określanych mianem „sióstr Stalina”. Projektantem owego wysokościowca jest Lew Rudniew, jest to ten sam architekt dzięki któremu Warszawa może poszczycić się Pałacem Kultury i Nauki. Budowa została ukończona w 1953 r. Do roku 1990 dzierżył miano najwyższego budynku w Europie. Do dziś jest najwyższym na świecie budynkiem-siedzibą placówki edukacyjnej. W jego budowie brali udział więźniowie karnych obozów pracy (gułagów), przeważnie jeńcy niemieccy. Wraz z postępami w budowie więźniów zamykano na najwyższych piętrach, aby ograniczyć czas i koszty transportu.
Blok mieszkalny Kotielniczieskaja został oddany do użytku w 1952 r. i był to jeden z pierwszych rosyjskich apartamentowców, ma 176 m wysokości. Budynek ten znajduje się przy ujściu rzeki Jałza do Moskwy. Początkowo planowano, że będą w nim luksusowe mieszkania dla radzieckiej elity, jednak większość pomieszczeń przeznaczono na zwykłe mieszkania komunalne. W Kotielniczieskaja znajduje się 700 mieszkań, poczta, sklepy oraz kino „Iluzjon”.
Blok mieszkalny Kudrinskajan ma 160 m wysokości. Jego budowa została zakończona w 1954 r. Obecnie zamieszkany jest przez urzędników państwowych.
Ministerstwo Spraw Zagranicznych to budynek o 172 m wysokości. Ta 27-piętrowa budowla z 1952 r. zdobiona jest pylonami z polerowanego granitu, portalami i fasadą z godłem Związku Radzieckiego. Znajduje się u wylotu zabytkowej ulicy Stary Arbat. Jest oficjalną siedzibą szefa rosyjskiego MSZ-u Siergieja Ławrowa.
Położony nad brzegiem rzeki Moskwy Hotel "Ukraina" jest jedną z tzw. "siedmiu sióstr". Budynek ten został oddany do użytku w 1957 r., ma 206 m wysokości i stanowi do dziś najwyższy hotel w Europie. Został sprzedany w 2005 roku przez władze miejskie za około 270 mln dolarów i obecnie nosi również nazwę Radisson Royal Hotel. Prace renowacyjne rozpoczęte w marcu 2007 roku kosztowały 300 mln dolarów. Masywną budowlę z białego kamienia udekorowaną sowieckimi symbolami wieńczy wysoka na 73 metry wieża. Hotel na 34 piętrach oferuje ponad 500 pokoi i 38 apartamentów oraz piękną panoramę Moskwy. Ceny zaczynają się od 150 Euro.
Hotel Leningradskaja jest najniższym z wysokościowców. Jego budowa zakończyła się w 1954 r. Położony jest koło dworca o tej samej nazwie. W roku 1955 r. został skrytykowany przez samego Chruszczowa, który uznał, że jego budowa była marnotrawstwem środków i bardzo nieefektywnie została zaplanowana w nim przestrzeń (tylko 22% powierzchni hotelu nadawało się do wynajęcia). W 2009 r. po gruntownym remoncie trafił on do sieci Hilton.
Ministerstwo Rolnictwa (także znany jako Czerwone Wrota) ma 133 m wysokości. W jego podziemiach znajduje się przejście na stację metra Krasniye Vorota. Z powodu grząskiego gruntu budynek jest lekko przekrzywiony.
