m................8
![Avatar]()
Użytkownik usunięty
Radomskie Zakłady Przemysłu Skórzanego „Radoskór” - historyczny zakład przemysłowy funkcjonujący w Radomiu w latach 1959-1999.
Zakład powstał w 1959 jako przedsiębiorstwo państwowe na bazie pięciu garbarni i dwóch zakładów obuwniczych produkujących w oparciu o znacjonalizowane w 1945 przedwojenne linie produkcyjne fabryki Bata.
Przedsiębiorstwo przez 40 lat swojej działalności było jednym z większych zakładów pracy w PRL i największym producentem obuwia w kraju. Na jego potrzeby w 1970 rozpoczęto budowę na radomskim osiedlu Gołębiów uruchomionej w 1972 największej w Europie Garbarni Skór Miękkich dostarczającej surowiec dla zakładu produkcyjnego. Firma była patronem klubu sportowego RKS Radomiak, posiadała halę sportowo-widowiskową, zakładowy żłobek i przedszkole, przychodnię itp. W latach największej świetności zatrudniała 14 000 osób (dla porównania w latach 60. i 70. liczba mieszkańców Radomia wynosiła ok. 130-140 tys.).
Załamanie radzieckiego rynku zbytu i przemiany ustrojowe na przełomie lat 80. i 90. XX wieku doprowadziły do upadku fabryki. W lutym 1999 została ona postawiona w stan upadłości, a następnie zlikwidowana.
Zakład powstał w 1959 jako przedsiębiorstwo państwowe na bazie pięciu garbarni i dwóch zakładów obuwniczych produkujących w oparciu o znacjonalizowane w 1945 przedwojenne linie produkcyjne fabryki Bata.
Przedsiębiorstwo przez 40 lat swojej działalności było jednym z większych zakładów pracy w PRL i największym producentem obuwia w kraju. Na jego potrzeby w 1970 rozpoczęto budowę na radomskim osiedlu Gołębiów uruchomionej w 1972 największej w Europie Garbarni Skór Miękkich dostarczającej surowiec dla zakładu produkcyjnego. Firma była patronem klubu sportowego RKS Radomiak, posiadała halę sportowo-widowiskową, zakładowy żłobek i przedszkole, przychodnię itp. W latach największej świetności zatrudniała 14 000 osób (dla porównania w latach 60. i 70. liczba mieszkańców Radomia wynosiła ok. 130-140 tys.).
Załamanie radzieckiego rynku zbytu i przemiany ustrojowe na przełomie lat 80. i 90. XX wieku doprowadziły do upadku fabryki. W lutym 1999 została ona postawiona w stan upadłości, a następnie zlikwidowana.
Tylko budynek to szkielet. Gdyby nie graffiti na ścianach, to