Czy pokrzywa jest zdrowa ?
Dzisiaj pokrzywę wykorzystuje się głównie w medycynie i kosmetyce. Znana jest ze swoich właściwości antybakteryjnych i przeciwłupieżowych. Jest też śmiertelnym wrogiem każdego dziecka, Zawiera również wysoką zawartość witamin B1, C, E, i K, a także fosforu, manganu, krzemu i wapnia. Dlatego była ważnym składnikiem diety dla pierwotnych ludów europejskich. Pokrzywa zwyczajna należy do rodziny Urticaceae, której nazwa pochodzi od łacińskiego słowa “uro”, oznaczającego „palić”.
Skąd wzięła się nazwa “pokrzywa”?
Nazwa wzięła się od uczucia, które wywołują delikatne włoski, zawierające kwas mrówkowy i histaminę, pokrywające liście i łodygę rośliny.
Do czego używa się pokrzywy?
Z racji tego, że jej łodygi osiągają od 40 cm do 3m wysokości, to już od czasów starożytnych wykorzystywano jej włókna w płóciennictwie. Świadczy o tym 2800-letni, wykonany z pokrzywy, całun pogrzebowy Lusehøj znaleziony w 2012 r. w duńskim Voldtofte. Ponieważ pokrzywa nie pochodzi z tego miejsca, świadczy to o tym, że cywilizacje z epoki brązu handlowały tą roślin.
Co zawiera pokrzywa?
Ludzie od zawsze cenili pokrzywę za zawarty w niej chlorofil. Od wieków barwiono nią ubrania, a podczas II wojny światowej Wielka Brytania wykorzystywała ją do maskowania mundurów żołnierzy.
Jaka jest historia użytku pokrzywy?
Historia używania jej w medycynie również ma kilka tysięcy lat. Egipcjanie stosowali napar z pokrzywy w leczeniu zapalenia stawów i lumbago. Starożytni Grecy wierzyli, że może leczyć wiele dolegliwości. Hipokrates napisał o 61 różnych metodach leczenia pokrzywy, w tym na ukąszenia i użądlenia.
Najstarsze danie z pokrzywy?
Pudding z pokrzywy został okrzyknięty najstarszą brytyjską potrawą, której historia ma ponad 8000 lat.
Zostało ono odnalezione przez naukowców z Uniwersytetu Walijskiego, którzy przebadali odkrycia archeologiczne z tamtego okresu i późniejsze teksty traktujące o historii.
Znaleziono w nich danie, które powstało przez zmieszanie ubitych patykami dziko rosnących roślin - głównie pokrzyw ze zmielonym jęczmieniem i wodą. Które formowano w kulkę, którą umieszczano w zwierzęcym jelicie i gotowano je w bulionie bądź gulaszu.
Dzisiaj pokrzywę wykorzystuje się głównie w medycynie i kosmetyce. Znana jest ze swoich właściwości antybakteryjnych i przeciwłupieżowych. Jest też śmiertelnym wrogiem każdego dziecka, Zawiera również wysoką zawartość witamin B1, C, E, i K, a także fosforu, manganu, krzemu i wapnia. Dlatego była ważnym składnikiem diety dla pierwotnych ludów europejskich. Pokrzywa zwyczajna należy do rodziny Urticaceae, której nazwa pochodzi od łacińskiego słowa “uro”, oznaczającego „palić”.
Skąd wzięła się nazwa “pokrzywa”?
Nazwa wzięła się od uczucia, które wywołują delikatne włoski, zawierające kwas mrówkowy i histaminę, pokrywające liście i łodygę rośliny.
Do czego używa się pokrzywy?
Z racji tego, że jej łodygi osiągają od 40 cm do 3m wysokości, to już od czasów starożytnych wykorzystywano jej włókna w płóciennictwie. Świadczy o tym 2800-letni, wykonany z pokrzywy, całun pogrzebowy Lusehøj znaleziony w 2012 r. w duńskim Voldtofte. Ponieważ pokrzywa nie pochodzi z tego miejsca, świadczy to o tym, że cywilizacje z epoki brązu handlowały tą roślin.
Co zawiera pokrzywa?
Ludzie od zawsze cenili pokrzywę za zawarty w niej chlorofil. Od wieków barwiono nią ubrania, a podczas II wojny światowej Wielka Brytania wykorzystywała ją do maskowania mundurów żołnierzy.
Jaka jest historia użytku pokrzywy?
Historia używania jej w medycynie również ma kilka tysięcy lat. Egipcjanie stosowali napar z pokrzywy w leczeniu zapalenia stawów i lumbago. Starożytni Grecy wierzyli, że może leczyć wiele dolegliwości. Hipokrates napisał o 61 różnych metodach leczenia pokrzywy, w tym na ukąszenia i użądlenia.
Najstarsze danie z pokrzywy?
Pudding z pokrzywy został okrzyknięty najstarszą brytyjską potrawą, której historia ma ponad 8000 lat.
Zostało ono odnalezione przez naukowców z Uniwersytetu Walijskiego, którzy przebadali odkrycia archeologiczne z tamtego okresu i późniejsze teksty traktujące o historii.
Znaleziono w nich danie, które powstało przez zmieszanie ubitych patykami dziko rosnących roślin - głównie pokrzyw ze zmielonym jęczmieniem i wodą. Które formowano w kulkę, którą umieszczano w zwierzęcym jelicie i gotowano je w bulionie bądź gulaszu.
