Operacja "Ostra Brama"

W tym tygodniu, 69 lat temu, miało miejsce jedno z najdonioślejszych wydarzeń II wojny światowej, o którym często nawet nie słyszeliśmy. Zapraszam w podróż do Wilna.



Źródła:
- Wspomnienia byłych żołnierzy AK walczących o odzyskanie Wilna (Zygmunt Łunkiewicz, Mieczysław Bokiej, Wacław Pacyno, Jan Mickiewcz)
- Ewa Szakalicka "Drogi do Ostrej Bramy"
- Dr Piotr Niwiński, "Przed Warszawą było Wilno"
- Wypowiedzi dra Jarosława Wołkonowskiego

Dziękuję za pomoc panu Stanisławowi Cygnarowskiemu z Ambasady RP w Wilnie za pomoc w odnalezieniu miejsc związanych z Operacją "Ostra Brama".

Za polimaty (szczególnie o tematyce wojennej) zawsze piwo
Inteligentne odstępstwo od wszelkich debilizmów naszych youtubowych "gwiazdek"

Za piwo zawsze Radek!

Odrzuca mnie sama morda tego typa

Czekam kiedy będą warny za teksty typu "Za ... zawsze piwko". Ile można?

Za naszych Bohaterów chłodne piwo z najlepszego lokalnego browaru!
Cześć i chwała Bohaterom!

Zimna Perła dla tego Pana.
Możecie mówić że pedalsko wygląda(co wg. mnie jest kompletny absurdem, ale znalazły się takie przyszczały), ale ten oto człowiek opowiada nam o takiej historii której nie wyniesiemy ze szkoły.
Mówi z sensem i treściwie, przy czym nie zważa na poprawność polityczną i nie boi się użyć słowa bohater czy patriota.

Swoją drogą ciekawa odskocznia od vlogerów spusczających się na widok Minecrafta, niekrytego debila i innych gwiazdeczek.

Oby więcej takich materiałów.

o którym często nawet nie słyszeliśmy.

Jak można często nie słyszeć?

Kiedy robi polimaty o tym na czym sie zna to sa ciekawe, ale odcinek o kalachu byl baaardzo sredni.

13 000 to w czasie wojny w dzień ginęło, a tu mówi o jednej dywizji piechoty z taką dumą Policzono, że do zajęcia miasta w którym jest 10 000 obrońców, potrzeba pięciokrotnej przebitki. Dlatego Wrocław opierał się tak długo - Sowieci myśleli, że w mieście jest 20 000 obrońców, a okazało się 40 000 i przez to nie udało się zająć miasta "z marszu", jak to było w przypadku Poznania.

Żołnierze Wyklęci na zawsze w pamięci!

A teraz trzeba zadać pytanie co się stało z żołnierzami AK biorącymi udził w operacji po jej zakończeniu i w tym kontekście pomyśleć o wielkim i wspaniałym powstaniu warszawskim. Bo jak dla mnie szefostwo Państwa Podziemnego dalo wyrżnąć elitę narodu niemcom a kacapy stały za Wisłą i się cieszyły

Kto to jest ten pedał?

A teraz trzeba zadać pytanie co się stało z żołnierzami AK biorącymi udził w operacji po jej zakończeniu i w tym kontekście pomyśleć o wielkim i wspaniałym powstaniu warszawskim. Bo jak dla mnie szefostwo Państwa Podziemnego dalo wyrżnąć elitę narodu niemcom a kacapy stały za Wisłą i się cieszyły

Nareszcie ktoś skrytykował obłędną koncepcję "Burzy" i Powstania Warszawskiego. Piwo, a nawet cały browar! Mało kto wie, że Komendant Główny AK olał instrukcję rządu i Naczelnego Wodza, zakazującą mu wychodzenia z konspiracji i ujawniania się przed Sowietami bez dogadania się z nimi na normalnych warunkach. Bór, wielki wizjoner polityczny, stwierdził, że lepiej się ujawnić, nie widząc chyba, że jest to wystawienie dupy do bicia - najpierw wspólnie z ruskimi wyzwolimy Wilno, Lwów czy Grodno, a potem, co rozumiał każdy logicznie myślący, czerwoni wyaresztują Polaków. Ale nie, choćby i tak się miało stać, lepiej się bić, bez patrzenia na konsekwencje, bez myślenia o tym, czy się opłaca - bić się, bić się, bić. A potem być aresztowanym, katowanym, deportowanym, zabijanym. Ale się bić! Tendencja samobójcza narodu polskiego!
Tendencja, która ujawniła się podczas Powstania Warszawskiego. Wiedząc, że nie ma szans na realną pomoc zachodu, bez porozumienia się z Sowietami, wiedząc o wyaresztowaniu polskich przywódców w Wilnie i Lwowie przywódcy Państwa Podziemnego zdecydowali o Powstaniu w Warszawie. Konsekwencje znamy. Żadnych pozytywnych skutków, śmierć 220 tysięcy ludzi, zniszczone miasto, dokończona eksterminacja elity.
Miał rację prof. Wieczorkiewicz gdy mówił, że trzeba było Bora za tę decyzję postawić przed sądem wojskowym. Mało kto wie, że wzywał też do tego w 1944 r. gen. Anders.
Bić się można i trzeba, ale trzeba też wiedzieć kiedy. Dobry dowódca zanim uderzy podległym sobie oddziałem na wroga najpierw rozezna sytuację, postara się wybrać optymalne pole bitwy, oceni siły przeciwnika. I uderzy tylko wtedy, gdy wie, że ma szansę na zwycięstwo, lub ma świadomość, że jego walka przyniesie korzyść reszcie wojska lub też że nie ma innego wyjścia, że z walką czy bez walki czeka go koniec. Żadna z tych sytuacji nie zachodziła w Wilnie, Lwowie i Warszawie w 1944 roku. Jasne, że Sowieci po zdobyciu Wilna bez udziału Polaków, wyaresztowaliby znaczną część polskich patriotów. Ale nie wszystkich, tak jak się to stało po operacji "Ostra Brama".
Chwała bohaterom, zwykłym żołnierzom. Hańba tym, którzy kazali im walczyć, skazując ich na aresztowanie przez bolszewików.

W czasach napływu anty polskiej propagandy i gimbazy narzekającej jak to źle jest być Polakiem miło coś pozytywnego obejrzeć o naszych przodkach oddających życie za wolność i przyszłość. Piwo Radosławie.