Stoi facet na klatce schodowej, pali. Nagle z sąsiedniego mieszkania rozlegają się krzyki i wrzaski. Za chwilę wychodzi sąsiad z połamanymi okularami 3D. Facet go pyta:
- Sąsiedzie, czemu pan taki wściekły?
- Kupiłem sobie telewizor 3D i właśnie rozwaliłem go w drobiazgi.
- Dlaczego?
- Próbowałem obejrzeć pornola i pięć razy mało mi ch*ja w mordę nie wsadzili.

Nawet mnie to rozśmieszyło


jak było to było

Koleś zrobił świetną robotę z tym kolorowaniem. Stare czasy się przypominają

No i tyle w temacie

to tylko w takim stylu

Dobrze prawi !



scena z filmu- Hot Shots! ... kursor się nagrał ;D

Dlaczego rudy nie wygra w Milionerach?
.
.
.
.
.
.
Ponieważ niema telefonu do przyjaciela.

Od pewnego czasu duszę w sobie potrzebę zbluzgania wszystkich kretynów, którzy nie potrafią posługiwać się naszym ojczystym językiem. Nie chcę tu robić za profesora Miodka, a jedynie przypomnieć, że słuszna większość społeczeństwa w wieku 20+ ukończyła szkołę podstawową, więc posługiwanie się polszczyzną na tym, bądź wyższym poziomie poprawności powinno być standardem. Przedstawiam typy najczęstszych i najbardziej wk🤬iających błędów, z którymi spotkałem się w prasie, Internecie, lub po prostu przebywając między ludźmi.

Typ pierwszy: "te uczucie"
Poziom trudności: I lub II klasa podstawówki

Nie wiem co za chorobliwie pop🤬lony umysł rozpowszechnił modę na stawianie przyimka "te" przed rzeczownikami rodzaju nijakiego. Często spotykam się z konstrukcjami typu te pomieszczenie, te narzędzie etc. Przyimek te zarezerwowany jest jedynie dla liczby mnogiej rodzaju żeńskiego i nijakiego: te kobiety, te narzędzia, te pomieszczenia.
Więc specjalnie dla waszych zj🤬ych łbów podaję jeszcze raz:
l.poj.
r.m.: ten
r.ż.: ta
r.n.:to

l.mn
r.m.:ci
r.ż.:te
r.n.:te

Typ drugi: przyszłem i wyszłem.
Poziom trudności:j.w.

Wszyscy wiedzą, ale powtarzam jeszcze raz. Teoria, że "przyszłem bo krótko szłem" nie działa. Moim zdaniem tak mówią tylko kryptoposłanki grodzkie nie będące pewne swojej orientacji (ot, taki kompromis między męskim szedłem, a żeńskim szłam). Masz k🤬sa, więc szedłeś, doszedłeś, przeszedłeś etc. Jak się nie podoba, wyp🤬alaj do Francji.

Typ trzeci: bynajmniej, a przynajmniej.
Poziom trudności: okolice końca gimnazjum

Mylenie tych dwóch słów charakterystyczne jest wg mnie dla idiotów, którzy chcą zamaskować swoją niekompetencję. Osoba taka zazwyczaj nie ma nic do powiedzenia, a desperacko chce włączyć się w dyskusję tylko po to aby zrobić wrażenie oczytanej i będącej na wysokim poziomie intelektualnym. W efekcie robią z siebie debili. Moja rada dla tych osób: chcesz uchodzić za oczytanego, zacznij czytać. Chcesz być postrzegany jako bystry- ucz się. Gówna pudrem nie zakryjesz.

Typ czwarty:"wziąść" i "włanczać"
Poziom trudności: późna podstawówka

Nie wiedzieć czemu ten typ błędu w słowie mówionym (choć i w pisanym się zdarza) jest w Polsce powszechny tak, jak na Sadolu miłość do harda. Przyczyna dysonansu między wersją pisaną, a mówioną tych słów w wachlarzu słownictwa przeciętnego Kowalskiego jest dla mnie owiana tajemnicą. I może lepiej niech tak zostanie....
W każdym razie: wziąć i włączać mówimy tak, jak piszemy.

Typ piąty: wieśniaczenie

Absolutnie nie mam nic do osób ambitnych, które przyjeżdżają do miasta, aby zdobyć pracę/ wykształcenie. Chcą być częścią społeczności, która w ich mniemaniu odnosi jako takie sukcesy. Za c🤬ja nie rozumiem więc dlaczego nie dbają o kulturę języka, aby nie obniżać swojej wartości. "Se", "ino", "bede", na pewno nie poprawią waszego wizerunku.

Typ piąty: na c🤬j mi słownik
Poziom trudności: składanie liter

Wiadro gówna na łby posługujących się słowem pisanym. Zrozumiałe jest, że nie każdy musi być p🤬loną alfą i omegą i znać ortografię od deski do deski, każdemu czasem zdarzy się popełnić błąd. Ale k🤬a, żyjemy w XXI wieku, do sracza bez komputera niektórzy się nie ruszają, a tak ciężko skorzystać z podpowiedzi firefoxowskiego/wordowskiego korektora, a w razie większych wątpliwości z jednego z k🤬iliarda internetowych słowników. Jeśli z jakiegoś powodu paracie się redagowaniem tekstu czy to na stronie internetowej, czy gdziekolwiek indziej miejcie k🤬a litość i poświęćcie minutę na sprawdzenie słów podkreślonych czerwonymi falbankami. Nie skazujcie swoich czytelników na zap🤬lanie po j🤬ym torze przeszkód, jakim staje się wasz tekst, gdy błąd błędem błąd pogania.

Drobna uwaga: ten tekst jest stricte subiektywny i przedstawia jedynie mój punkt widzenia. Jeśli ktoś czuje się urażony jego zawartością, to bardzo dobrze.

Szanujmy swój język. Nasi dziadkowie walczyli o to, żebyśmy mogli się nim posługiwać. Nie sp🤬olmy tego.

Rakiety z Chin też już dostali, przekichane

W pierwszej części przedstawiłem Bitis gabonica, teraz dodaje filmik z karmienia.. Zwróćcie uwagę jak szybko zabija jad tego węża.
Akurat nie była bardzo głodna, bo niejednokrotnie po małym poście potrafi złapać w powietrzu wrzucanego do terrarium szczura.



1. Bitis arietans - zwana również Puff adder, bliska kuzynka B. gabonica.. Nazwa angielska wzięła się od bardzo głośnego syczenia, lepiej jednak określa to "fuczenie". Dzięki temu odstrasza naturalnych intruzów. Na 3 zdjęciu wąż w pozycji obronnej, gotowy do ataku. Agresywne i bardzo jadowite węże !!











2. Bothrops insularis - Żararaka wyspowa

Gatunek endemiczny, spotykany jedynie na niewielkiej (3 km2) wyspie Queimada Grande, położonej 30 km od wybrzeży stanu Sao Paulo w Brazylii. Obecnie na wyspie tej występuje niewielka populacja złożona z ok. 5000 węży. Zdarzają się miejsca gdzie na 1m2 można znaleźć 5 węży. Dzięki konieczności przystosowania się do polowania na ptaki, będzące jedyną zdobyczą na wyspie, żararaka ta musiała wykształcić niezwykle silny i szybko dziłający jad, który zabijałby ofiarę błyskawicznie, nie dając jej żadnych szans na ucieczkę. W jego skład wchodzą koagulany, hemoraginy i cytotoksyny, a także duża ilość związków o działaniu neurotoksycznym i miotoksycznym. W doświadczeniach preprowadzonych na zwierzętach jad Bothrops insularis okazał się blisko 5-krotnie silniejszy od jadu żararaki zwyczajnej (Bothrops jajaraca), przypuszczalnie najbliżej spokrewnionej z opisywanym gatunkiem. Żararakę wyspową uważa się za najbardziej jadowitego węża obu Ameryk.

Z tym wężem wiąże się pewna historia. W XVI wieku, podczas sztormu do brzegów wyspy dobił hiszpański okręt. Żaden marynarz który wszedł na wyspę już nie wrócił na statek. Wyspa ta została zapisana na mapach jako przeklęta i nigdy więcej nie była odwiedzana. Obecnie wyspa jest ścisłym rezerwatem przyrody i wejście na jej teren mają tylko naukowcy









3. Dendroaspis polylepis - Mamba czarna

Wąż legenda.. Mega agresor, w konfrontacji bardzo szybki, kąśliwy o bardzo mocnym jadzie. Bez szybkiego podania surowicy pewna śmierć. Toksyna jest tak mocna i wstrzykiwana w bardzo dużej ilości że zabija takie zwierzęta jak żyrafy czy nosorożce. Osiąga 4 metry długości. Potrafi pełzać z uniesioną głową na wysokość 1/3 długości swojego ciała. Dlatego zdarzają się przypadki ugryzień w twarz. Doskonale wspina się na drzewa z których również poluje i obserwuje teren. Kiedyś popularna, obecnie rzadką.











i jej kuzynka Mamba zielona - Dendroaspis viridis











5. Bothriechis schlegelii, żararaka Schlegela

występuje od Ameryki Środkowej do Ekwadoru, posiadający silnie toksyczny jad. Osiąga rozmiar żmii zygzakowatej. Jest wężem nadrzewnym, wyspecjalizowanym w polowaniu na ptaki. Pstra jaskrawość doskonale maskuje tego węża wśród bujnej zieleni i kolorowych kwiatów. Żararaka Schlegela jest jedynym wężem polującym na ptaki w locie. Owinąwszy ogonem gałąź nieruchomo zwisa w powietrzu skręcona w spiralę. Nagły wyrzut głowy przed siebie pozwala jej chwytać blisko przelatujące ptaki.









6. Bothriechis aurifer









7. Bothriechis marchi - niektóre egzemplarze dorastając potrafią się przepięknie wybarwić







8. Crotalus durissus terrificus - grzechotnik straszliwy

i jego polska nazwa oddaje całkowicie typ tego węża !

Agresywny, silny i bardzo szybki wąż o straszliwie mocnym jadzie !!
Grzechotniki są najbardziej rozwiniętymi wężami pod względem ewolucji na ziemi. Grzechotka, detektory podczerwieni (jamki na policzkach), "składane" zęby jadowe czyni je wysoce wyspecjalizowanymi gadami.

Ciekawostka.. Trwają zaawansowane prace nad toksyną tego węża. Wyizolowane poszczególne białka toksyny mają właściwości niszczące komórki rakowe..
Szkoda tylko że Polski rząd nie był zainteresowany przeznaczeniem specjalnego grantu na ten projekt. Za to Szwecja z otwartymi rekami i portfelem powitała badania pod tym kątem.







C.d. dryinus



C. durissus cumanensis



9. Calliophis bivirgatus - malezyjski zdradnicowaty jadusek







10. Xenodermus javanicus - Dragon snake

Bardzo bardzo bardzo rzadki gatunek występujący w Malezji.
Niejadowity wąż ale bardzo nietypowy. Przestraszony udaje trupka Jedyny ALBINOTYCZNY egzemplarz znajduje się w prywatnej angielskiej hodowli. Wyceniony został na ok 700 000 zł (na ostatnim foto)











10. Dispholidus typus popularnie zwany Boomslang
jeden z węży najtoksyczniejszym jadzie świata .. Wskaźnik LD50 dla tego gat. może wynieść 0.06 mg/kg (mg jadu / kg tkanki powodujący śmierć).. mega toksyna !! Skubany widzi w 3D



11. Azemiops feae



oraz młody



12. Tropidolaemus wagleri

Bardzo fajny wąż. Silnie jadowity ale nie agresywny i chętnie trzymany w okolicach domów przez ludzi na terenach gdzie występuje. Jest uważany za talizman szczęścia. Jednocześnie też spełnia funkcję sanitarną gdyż tępi na swoim terenie wszystkie gryzonie, które są szkodnikami i wektorami groźnych chorób.

Dorastając przechodzą proces przebarwienia.













13. Imantodes lentiferus - niejadowity ale dodałem bo śmiesznie wygląda







14. Daboia russelii

Jej jad jest śmiertelnie niebezpieczny dla człowieka. U większości ludzi dawka od 40 do 70 mg jest śmiertelna, co czyni ich jad o wiele bardziej efektywnym. Przeciętnie żmija przy ugryzieniu wstrzykuje około 72 mg jadu, przy niektórych egzemplarzach stwierdzono nawet ilości od 150 do 250 mg na jedno ukąszenie, co odpowiada całej zawartości ich gruczołów jadowych.
W Indiach jest uznawana za świętego węża i otaczana opieką. Zdarzały się przypadki kary śmierci na kłusownikach lub handlarzach dzikich zwierząt.





15. Naja pallida - Czerwona kobra plująca.

jedna z najładniejszych kobr. mój ulubiony zdradnicowaty gatunek.







Bonus..

Phyton regius (niejadowity dusiciel, jeden z mniejszych pytonów) - Odmiana barwna rainbow banana

cena rynkowa 120 000 zł



na dziś wystarczy... za kilka dni kolejna cześć

..