(nie)świętość papieży - top 10

10. Sergiusz III (904-911)

Od niego zanaczy się rządy pornokracji (tak, od tego "porno"), kiedy to przez kilka dekad papieże chodzili na pasku rzymskiego rodu Theophylacti.

Nasz papież oprócz odbudowania Bazyliki Laterańskiej wsławił się tym, że miał romans z córką swoich protektorów. Owocem romansu miał być przyszły papież - Jan XI.

9. Paweł III (1534-1549)

Jest polski akcent! Dzięki Pawłowi III, który był nie tylko opiekunem rzymskich prostytutek. Znany jest też z osobliwego sposobu prowadzenia dyskusji teologicznych. Gdy jedna z nich, z udziałem polskiego biskupa trwała za długo, papież nakazał zatłuc dyskutantów.

Aha, poza tym, co chwalebne, uznał niedawno "odkrytych" Indian "prawdziwymi ludźmi". To mu się naprawdę udało.

8. Aleksander VI (1492-1503)

Papież zasłynął organizowaniem słynnych po dziś dzień orgii. Oczywiście, jak to orgie, musiały być odpowiednio zepsute. Jak wtedy, gdy kilkadziesiąt prostytutek szukało na posadzcie kasztanów (?) a papież i inni biskupi rzucali się na kobiety i... wiadomo. Służący liczyli liczbę orgazmów strażników Stolicy Piotrowej. To się nie mogło dobrze skończyć. Aleksander VI zakończył swój pontyfikat po zjedzeniu zatrutej potrawy.

7. Bendykt IX (1032-1048)

Niech was nie zwiedzie długi okres pontyfikatu (papież wstąpil na Tron Piotrowy w wieku 20 lat!). Benedykt IX nie poświęcił go wyłącznie na studiowanie Biblii. Papież oddawał się zakulisowym intrygom, gdzie trup słał się gęsto, a oprócz mężczyzn i kobiet w różnym wieku przewinęły się również inne boże stworzenia.

6. Jan XII (955-964)

Gdyby Mieszko I wiedział coś z tego, wolałby przejść na islam. Jan XII przeszedł do historii jako jeden z najbardziej nieświętych papieży.

Już pal sześć wyświęcenie na biskupa 10-letniego chłopaka. Ale co powiedzieć o wykastrowaniu i własnoręcznym zamordowaniu kardynała? I to nie było jeszcze takie najgorsze. Ale to już przy omawianiu naprawdę największych grzechów.

5. Aleksander VI, numer drugi (1492-1503)

Funkcjonuje w literaturze jako najmniej święty ze świętych. I słusznie: stręczył swoją córkę Lukrecję. I to w nieziemsko przebiegły sposób: prezentował ponoć urodziwą niewiastę bogatym kupcom, którzy wiedząc z jak "dobrego" domu pochodzi szybko oferowali małżeństwo i wielki posag. Papież łaskawie się zgadzał na ślub, jednak po skonsumowaniu posagu mocą swej boskiej mocy unieważniał sakrament i córka jako panna wracała na łono rodziny. Aż do następnego razu.

4. Innocenty IV (1243-1254)

Temu papieżowi historia zawdzięcza wydanie bulli, która zezwalała sądom kościelnym na stosowanie tortur wobec ludzi podejrzanych o herezję. Szybko zaczęło się jeje gorliwe stosowanie.

3. Juliusz III (1550-1555)

On dał naszemu krajowi pierwszego nuncjusza apostolskiego. Ale też znalazł na ulicy 13-letniego żebraka, kórego uczynił kardynałem i kochankiem. Miał się ze swoim związkiem zbytnie nie kryć zachwalając otwarcie "biegłości" tego niepiśmiennego chłopca imieniem Innocenzo(!).

Co zabawne, by dodać Innocenzo nieco splendoru a jednocześnie odciąć go od jakiejkolwiek władzy, młody kardynał dostał nowoutworzone stanowisko: Sekretarza Stanu.

Stanowisko do dziś istnieje. Zajmuje je szef watykańskiej dyplomacji.

2. Jan XII numer drugi (955-964)

Ten szatański kapłan nie tylko mordował gdzie i co popadnie, a przy grze w kości wznosił toast za Diabła.

Jan XII uwielbiał zadowalać wszystkie płci i stany, w tym własne siostry. Ale to nie wystarczyło. Następca świętego Piotra lubił "to" robić pobliżu miejsca, do którego dziś się nawet pielgrzymuje, czyli przy... grobie świętego Piotra. I jak oni wpuszczają tam dzieci?

1. Stefan VI (896-897)

Pod naciskiem walczących o wpływy na papiestwo możnych zwołał synod tupi, który miał odządzić od czci i wiary zmarłego papieża Formozusa. Papież postarał się, żeby Formozus był przy tym obecny. Kazał więc wydobyć z grobu szczątki byłego papieża i ubrać je w papieskie szaty. Czy wspomnieliśmy, że trupowi obcięto palce, którymi błogosławił lud?

Poćwiartowanie i wrzucenie do Tybru dokonało szaleństwa. Stefan VI kilka miesięcy póżniej dokonał żywota w wyniku uduszenia. Łaskawie go nie poćwiartowano.

Bez źródeł, temat jest c🤬ja wart.

Jan II - tak naprawdę nazywał się Merkury (bóg złodziei), dlatego też postanowił nazwać się Janem. Dzięki temu powstała tradycja, która nakazywała kolejnym papieżom nadawać sobie imiona.

Trupi synod - Stefan VI (896), tak bardzo nienawidził jednego ze swoich poprzedników - Formozusa - że nakazał ekshumować jego działo, przybrać szatami papieskimi oraz posadzić na tronie. Wszystko to było po to, aby odbył się proces, który skazywał Formozusa za jego przewinienia (objęcie dwóch biskupstw). Karą dla nie żyjącego już od około 9 miesięcy człowieka było odrąbanie palców prawej dłoni. Jednak Stefanowi VI to nie wystarczyło. Po kilku dniach nakazał ponowną ekshumację by wyrzucić szczątki do Tybru. Ciało Formozusa nie zostało jednak zostawione w spokoju. Następny papież Sergiusz III (904-911) zdecydował aby szczątki wyłowić ponownie, aby odciąć im głowę i resztę palców u prawej dłoni. Jednak to nie jedyne z przewinień Sergiusza III. Wdał się on w romans z 15 letnią wówczas Marozją (żonatą zresztą od dwóch lat). Owocem tej miłości był syn Sergiusz, który po 25 latach został papieżem - Janem XI.

Stefan VI

Jan XII - został papieżem w wieku 17 lat. Bardzo oryginalny człowiek. Wystarczy wymienić takie zachowania jak mianowanie senatorem konia (zupełnie jak Kaligula), wyświęcenie na biskupa chłopca w wieku dziesięciu lat. Nie znał w dobrym stopniu łaciny, dlatego używał jej potocznej wersji, zdarzało mu się pić za ladacznice. Zginął w marny sposób, zabity przez męża, który znalazł go w łóżku swej żony. Jego pontyfikat trwał od 955 do 963.

Bonifacy VII - swój pontyfikat zaczął od uduszenia własnoręcznie swojego poprzednika. Ale na tym nie koniec. Papież ten, z powodu buntu Rzymian musiał uciekać z miasta, a papieżem został wybrany Benedykt VII a następnie Jan XIV. Jednak wraz z elekcją Jana XIV zbiegła się śmierć cesarza (przeciwnika Bonifacego VII). Tak więc Bonifacy uwięził Jana XIV i pozwolił mu umrzeć z głodu. Sam został zamordowany, a jego ciało było ciągnięte przez cały Rzym.

Benedykt IX - zrezygnował ze swojego stanowiska za 1500 liwrów w srebrze, doroczną pensję oraz rękę pewnej kobiety. W ten sposób papieżem został Grzegorz VI.

Konklawe - kardynałowie zostali zamknięci, w pomieszczeniu zostały zamurowane okna i drzwi. Zniknął dach. Byli skazani na post o chlebie i wodzie, ale mimo tego dopiero po 34 miesiącach wybrali Grzegorza X.

Grzegorz X

Dlatego też konstytucja Ubi periculum ustanawiała, że kardynałowie muszą się zebrać w 10 dni. Będą odcięci od świata, a posiłki będą podawane przez okno. Jeśli po trzech dniach papież nie został wybrany, to racje żywnościowe zostały ograniczone do dwóch posiłków dziennie. Od ósmego dnia dostawali tylko chleb, wodę i wino. Oprócz tego całość dochodów kardynałów w czasie konklawe była konfiskowana.

Celestyn V - Piotr Pustelnik (Angelari), przed wybraniem na Stolicę Apostolską wiódł życie pustelnicze. Został wprowadzony do miasta na osiołku, który był prowadzony przez króla Karola II Andegaweńskiego. Celestyn abdykował słysząc słowa karzące mu wracać do swoich gór. Następcą został Bonifacy VIII, który uwięził swojego poprzednika w lochu.

Jan XXIII (1410-1413) - przed wybraniem na papieża uprawiał piractwo na Morzu Śródziemnym. Był także żołnierzem. Został mianowany archidiakonem. Dzięki tem mogł handlować odpustami i dorobić się dużych pieniędzy, co z kolei pozwoliło mu na kupno pozycji kardynała a potem legata papieskiego.