Nie będzie niczego...
1
54
durabo2 napisał/a:
Niczego nie będzie
Nie wiem czy niczego, ale Konona, to na pewno nie będzie już.
[ Dodano: 2025-03-06, 17:08 ]
OpenStreetMaps napisał/a:
Trochę o tym jak był przed śmiercią traktowany
Widzę stonogę, wyłączam film. Jedyne co warto obejrzeć od tego gnoja to jego odezwę do narodu po przej🤬ych wyborach.
podpis użytkownika
Musi to na Rusi, a w Polsce JAK-KTO-CHCE!!!
podpis użytkownika
Każdy dzień jest nową przygodą, jeśli jesteś wystarczająco niekompetentny.Burn! Loot! Murder!
Szanowni Państwo,
Dziś zbieramy się, aby uczcić Krzysztofa Kononowicza. Człowieka, którego życie, choć pełne trudności, stało się nieoczekiwanym symbolem w polskiej kulturze. Jego szczerość, proste, ale szczere słowa i nieskrępowana obecność uczyniły go postacią rozpoznawalną w całym kraju.
Nie uciekajmy jednak od bolesnej prawdy: Krzysztof był człowiekiem, który w wielu aspektach był wykorzystywany przez tych, którzy widzieli w nim nie osobę, ale widowisko. To, co zaczęło się jako polityczne starania outsidera w 2006 r., przerodziło się w długą sagę eksploatacji, w której tak zwani „przyjaciele” i postacie internetowe wykorzystywały go dla wyświetleń, rozrywki i korzyści finansowych. Zamiast wsparcia zbyt często spotykał się z wyśmiewaniem. Zamiast godności został sprowadzony do mema, a jego zmagania transmitowano dla rozrywki innych.
Kononowicz nie był tylko postacią internetową. Był człowiekiem. Człowiekiem z uczuciami, z przeszłością, z marzeniami, jakkolwiek proste by one nie były. I jest głęboko tragiczne, że jego zaufanie było tak często niesłusznie zawiedzione, a jego dobra wola odpłacana była kpinami.
Dziś, kiedy go wspominamy, zastanówmy się nad kosztem internetowej sławy i odpowiedzialnością, jaką wszyscy ponosimy za to, jak traktujemy tych, którzy są bezbronni. Krzysztof zasługiwał na więcej niż rolę, jaką nadało mu społeczeństwo. Niech teraz znajdzie spokój i godność w śmierci, których zbyt często odmawiano mu za życia.
Spoczywaj w pokoju, Krzysztofie.
Dziś zbieramy się, aby uczcić Krzysztofa Kononowicza. Człowieka, którego życie, choć pełne trudności, stało się nieoczekiwanym symbolem w polskiej kulturze. Jego szczerość, proste, ale szczere słowa i nieskrępowana obecność uczyniły go postacią rozpoznawalną w całym kraju.
Nie uciekajmy jednak od bolesnej prawdy: Krzysztof był człowiekiem, który w wielu aspektach był wykorzystywany przez tych, którzy widzieli w nim nie osobę, ale widowisko. To, co zaczęło się jako polityczne starania outsidera w 2006 r., przerodziło się w długą sagę eksploatacji, w której tak zwani „przyjaciele” i postacie internetowe wykorzystywały go dla wyświetleń, rozrywki i korzyści finansowych. Zamiast wsparcia zbyt często spotykał się z wyśmiewaniem. Zamiast godności został sprowadzony do mema, a jego zmagania transmitowano dla rozrywki innych.
Kononowicz nie był tylko postacią internetową. Był człowiekiem. Człowiekiem z uczuciami, z przeszłością, z marzeniami, jakkolwiek proste by one nie były. I jest głęboko tragiczne, że jego zaufanie było tak często niesłusznie zawiedzione, a jego dobra wola odpłacana była kpinami.
Dziś, kiedy go wspominamy, zastanówmy się nad kosztem internetowej sławy i odpowiedzialnością, jaką wszyscy ponosimy za to, jak traktujemy tych, którzy są bezbronni. Krzysztof zasługiwał na więcej niż rolę, jaką nadało mu społeczeństwo. Niech teraz znajdzie spokój i godność w śmierci, których zbyt często odmawiano mu za życia.
Spoczywaj w pokoju, Krzysztofie.
