Nerwowy perkusista.
25
193
@up-dokladnie, c🤬jnia. nawet nie ogladalem do momentu jak mu paleczki wypadly, czy cos, bo takie granie nie jest ni c🤬ja wymagajace pod zadnym wzgledem hmm... merytorycznym. perkusisci grajacy metal sa szybcy, ale wiekszosc z nich nic poza szybkoscia nie reprezentuje (wszyscy spuszczaja sie nad jordisonem czy portnoyem-zenada). posluchajcie troche konkretnej muzyki jazzowej (chociazby skladu francuskiego trebacza erika truffaz) czy perkusistow grajacych d'n'b (pj sawka na ten przyklad) i zobaczycie, o co chodzi w graniu na garach. muzyka to nie wyscigi czy sport, ale sztuka.
@up-jesteś po prostu ograniczony. pogadałeś coś o płytach swojego starszego brata, opowiedziałeś nam coś co podsłuchałeś jak gadał ze swoimi kumplami, stawiasz wyższość jednej sztuki nad drugą i do tego zaczynasz swoją wypowiedź, że nawet nie oglądałeś do momentu "jak mu pałeczki wypadły". Za to masz k🤬a najwięcej do powiedzenia na temat zamieszczonego materiału. Typowy pojeb: nie mam nic do powiedzenia ale się wypowiem.
ps. muzykę się słucha a nie ogląda marny przydupasie swojego starszego brata.
ps. muzykę się słucha a nie ogląda marny przydupasie swojego starszego brata.
Posłuchajcie se k🤬a DJ Hazel'a, jakieś Manieczki, jakiś Tiësto, k🤬a, MBrothers Farenthide wszelkiego rodzaje stupid trance, techniczna nap🤬lana w dzwon, wixaaa jazdaaa i huta, nie wiecie co to prawdziwa muza gnoje, jazz metal pop to wszystko jest dla bezmózgów.
Techno forever. Szokuj dresem.
Techno forever. Szokuj dresem.
podpis użytkownika
One, two, Freddy's coming for you.Three, four, better lock your door.
Five, six, grab your crucifix.
Seven, eight, gonna stay up late.
Nine, ten, never sleep again.
musiek... p🤬lisz i to srogo. Przykład Jordisona z dupy, bo akurat on w śmiesznych rankingach może jest wysoko, ale wynika to z tego, że masy słuchają Slipknota (który technicznie jest strasznie biedny) i gloryfikują go. I perkusja w metalu to coś więcej niż szybkość i nap🤬lanie. Taki Lombardo oprócz zajebistej techniki potrafi przemycić w kompozycjach Slayer'a sporo jazz'owych patentów (świetna solówka w Ghosts of War). Polecam też Close to the World Below grupy Immolation. Dla jednych będzie to głupia sieka, ale wystarczy się wsłuchać, by wyłapać smakowite kąski, jakimi są całkiem niespodziewane zagrania pojedynczych bębnów i talerzy. Tam, gdzie wydawałoby się, nie ma już miejsca na jakikolwiek dźwięk.