Małgosia i Jaś

Jaś i Małgosia idą na spacer w kierunku lasu. Jaś jest milczący i nachmurzony, a Małgosia cały czas szczebiocze jak wróbelek. Weszli między drzewa.
-Małgosia, a dupy dasz? - pyta rzeczowo Jaś.
-Ot figlarz, prosił, prosił i wyprosił.

piękne... z dupami jest tak, ze jakby prosił to by nie dostał

Ten komentarz został automatycznie oznaczony jako potencjalnie niewłaściwy dla osób niepełnoletnich. Zaloguj się aby go wyświetlić.

@up
Ten kawał jest tak stary i tak nudny, a przy tym tak długi, że naprawdę nie warto go pisać.

Ten komentarz został automatycznie oznaczony jako potencjalnie niewłaściwy dla osób niepełnoletnich. Zaloguj się aby go wyświetlić.

Ten komentarz został automatycznie oznaczony jako potencjalnie niewłaściwy dla osób niepełnoletnich. Zaloguj się aby go wyświetlić.

Ten komentarz został automatycznie oznaczony jako potencjalnie niewłaściwy dla osób niepełnoletnich. Zaloguj się aby go wyświetlić.

Abdul i Ahmed idą na spacer w kierunku lasu. Abdul jest milczący i nachmurzony, a Ahmed cały czas szczebiocze "allah akkbar", puszczając radośnie bąki. Weszli między drzewa.
- Ahmed, a kozy dasz? - pyta rzeczowo Abdul.
- Ot figlarz, prosił, prosił i wyprosił.

Ten komentarz został automatycznie oznaczony jako potencjalnie niewłaściwy dla osób niepełnoletnich. Zaloguj się aby go wyświetlić.

Ten komentarz został automatycznie oznaczony jako potencjalnie niewłaściwy dla osób niepełnoletnich. Zaloguj się aby go wyświetlić.

Co do tej wazeliny to jest też wersja z Albertem Einsteinem.

Młody Einstein wymyślił auto na wazelinę. Wybrał się na przejażdżkę, ale w połowie drogi skończyła się wazelina i auto się zatrzymało.

Poszedł Einstein do najbliższego domu pożyczyć wazeliny: puka, woła, ale nikt się nie odzywa – patrzy, drzwi otwarte, to wchodzi. A tam za stołem siedzi rodzina. Einstein się przedstawił – nikt się nie odezwał.

Patrzy na stół – zostało trochę jedzenia, a że młody naukowiec nie ma czasu na gotowanie to spytał się, czy może spróbować. Cisza. Usiadł więc i najadł się do syta. Rodzina przy stole patrzy się na niego dziwnie, ale nikt się nie odzywa.

Siedzi zadowolony Einstein, najedzony, miło mu – patrzy na córkę – niezła laska. Pyta się, czy może się z nią zabawić – cisza, zero odpowiedzi. No to wyr🤬ał ją na stole.

Siedzi zadowolony Einstein, patrzy na matkę – niezła dupa. No to wyr🤬ał ją na stole.

Nagle przypomniał sobie, po co tu przyszedł.
- Macie może wazelinę?
- To ja już pozmywam – odezwał się ojciec rodziny.