Jechałem sobie Polskim Busem, za mną siedziały dwie laski i rozmawiały całą drogę. Usilnie próbowałem zasnąć, ale jedna z nich miała głos tak piskliwy, że nawet jak mi się na chwilę udawało to zaraz budziło mnie "łał! co ty nie powiesz? hi hi hi!".
Jako człowiek spokojny i opanowany powstrzymałem się przed chwyceniem młotka do "awaryjnego zbicia szyby" i przyp🤬oleniem z całym impetem i jednej i drugiej w ryj. Chociaż zdarzały się momenty, że zaczynałem błądzić wzrokiem wzdłuż szyby rzeczonego młotka poszukując, bowiem dużo gorsze od piskliwego głosu jednej z tych idiotek były tematy, na które rozmawiały, a które ja, chcąc nie chcąc musiałem słyszeć.
Otóż jedna z nich brała ślub i opowiadała o tym jak próbuje przekonać rodziców, aby kupić suknie ślubną za 26 tysięcy złotych, bo to jedyny taki dzień w jej życiu. Na dziecko rosyjskich oligarchów dziewczyna nie wyglądała, ale jej rodziców szkoda mi nie było - wychowali idiotkę to niech się z nią użerają.
Dalej przyszedł temat dzieci. Przyszła panna młoda stwierdziła, że chce mieć jedno. Syna. Jak okaże się córką - to dokona aborcji i powie mężowi, że poroniła. Narzeczonego tej idiotki też szkoda mi nie było. Wziął sobie szmatę - niech ma szmatę.
Na co druga (ta piskliwa) powiedziała, że ona to dzieci mieć nie chce, bo to pieniądze zżera, a i tak ma koty.
I tak nagle zrobiło mi się szkoda kotów.
Źródło klik
podpis użytkownika
Zakonnik III aksjomatu
