Dzieci stosów

Sp🤬olone dzieciństwo poziom hard

Dokument o chłopcach, którzy żyją i pracują w Manikarnika nad Gangesem - największym skupisku stosów kremacyjnych w Indiach. Każdego dnia płomienie pochłaniają tu ponad 150 ciał, gwarantując natychmiastowe moksha – uwolnienie z cyklu narodzin i powrotów. Wielu przybywa tu, by tu umrzeć lub zostać poddanym kremacji. Śmierć w tych okolicach to spory biznes, z którego żyją zarówno grube ryby, jak i płotki. Dzieciaki zbierają lub kradną zużyte całuny i sprzedają za grosze, by zapewnić byt sobie i rodzinie. Zahartowane, przywykłe do przeciwności losu, wzmocnione ciągłą przemocą prześlizgują się między stosami i wiodą ciężki żywot w "krainie umarłych".

com/watch?v=fBr7xJguqmg

15 minuta filmu: k🤬a, ale dziś trafił mi sie truposz! za nic nie chcial sie spalic...

Teraz już wiemy dlaczego oni tacy brązowi, od małego stoją przy ogniu to się przypalili trochę

Albo dlatego,że żyją w tym gównie od małego to i kolor gówna przybrali...

Może gdyby się wśród białych wychowali to by trochę bardziej ludzko wyglądali

Ciekawostka na dziś: Cyganie pochodzą z Indii właśnie, w odróżnieniu od niedźwiedzia i hipopotama nie potrafią co prawda przyj🤬, ale kradną.

Ach Indie, pamiętam jak swego czasu pojechałem tam na wakacje, rzeka Ganges to piękna sprawa, najpierw spalają tam zwłoki potem się w tym kąpią a najlepsze jest to że do tej rzeki płyną ścieki z całego miasta, ach te brudasy