juki napisał/a:
Wpadniecie w poslizg i utrzymanie go w kontrolowany sposob przy uzyciu TYLNEGO napedu a zwykly poslizg golfem to dwie rozne rzeczy 
"Samochody używane w driftingu to głównie tylnonapędowe coupé, przeważnie samochody japońskie takie jak: Nissan Silvia, Nissan 200SX(s13, s14, s15), Nissan Skyline (wersje tylnonapędowe takie jak GTS-t), Toyota Corolla AE86, Toyota Supra, ale także Mazda RX-7, Mazda MX-5 (Miata), Toyota Soarer, Subaru Impreza. Ostatnio popularność zyskują także samochody amerykańskie, a w zawodach europejskich także samochody produkcji europejskiej, głównie BMW, czasem Ford Sierra czy też Opel Omega i Opel Manta."
GŁÓWNIE tylnonapędowe a nie TYLKO. Drift przy użyciu przednionapędowego auta jest o wiele trudniejszy do zrobienia i nie każdą technikę driftu można przy jego użyciu wykonac a tu macie techniki:
Linking − polega na przeniesieniu większej części masy auta na przednią część pojazdu za pomocą krótkich, lecz energicznych naciśnięć pedału hamulca w momencie, gdy rozpoczyna się zakręt. Wtedy koła tylnej osi tracą przyczepność i rozpoczyna się poślizg samochodu.
Clutch Kick − tzw. „strzał sprzęgłem”, polegający na chwilowym naciśnięciu pedału sprzęgła, zredukowaniu biegu i bardzo szybkim, energicznym puszczeniu go w trakcie przejeżdżania przez zakręt. Powoduje to gw🤬towną utratę przyczepności kół.
Lift Off Drift (Race Drift, Kensei Drift) − wykonuje się ją przy wejściu w zakręt puszczając na krótko pedał gazu, efektem czego jest powstanie niewielkiej nadsterowności powodującej poślizg, który kontroluje się operowaniem pedałem gazu i kontrowaniem kierownicą. Technika ta używana jest przy większych prędkościach w łagodniejszych zakrętach.
Feint Drift − przed zakrętem wykonuje się skręt w kierunku przeciwnym do kierunku zakrętu, a następnie gw🤬townie skręca się kierownicą we właściwą stronę rozpoczynając w ten sposób poślizg.
Dirt Drop Drift (Ground Drift) − polega na wyjechaniu tylną osią poza tor, gdzie przyczepność opon jest dużo mniejsza, co staje się przyczyną poślizgu.
E-Brake Drift (Emergency Brake Drift, Side Brake Drift) − najbardziej znana technika, polega na zaciągnięciu hamulca ręcznego przy wciśniętym sprzęgle, w momencie wchodzenia w zakręt.
Jump Drift − tzw. „podskok”, wykonuje się go na zakręcie przejeżdżając przez tarkę tylnym kołem, które w tym momencie podskakuje i można dzięki temu uzyskać chwilowy brak przyczepności oraz nadsterowność samochodu.
Long Slide Drift − jest to długo trwający drift, rozpoczyna się go za pomocą np. hamulca ręcznego dużo wcześniej przed zakrętem. Wymagana jest do tego duża prędkość samochodu.
Power Over − technika polegająca na mocnym naciśnięciu pedału gazu w momencie wchodzenia w zakręt. Wskutek buksowania kół samochód traci przyczepność i przechodzi w poślizg kontrolowany. Dodatkowym efektem wizualnym jest duża ilość dymu z opon. Technikę tę można wykonać tylko jeśli auto dysponuje wysoką mocą silnika (zob. muscle car).
Manji Drift − technika polegająca na driftowaniu zazwyczaj na prostym odcinku drogi od jednej krawędzi drogi do drugiej.
I skończcie te chore przesądy ze drift to tylko BMW e36 w gazie. Każdym autem można driftowac ale tylnonapędówki się najlepiej do tego nadają. Oczywiście mądrością na temat driftów podzieliła się ze mną ciocia wikipedia i kolega doświadczenie. (Nie jeżdżę obecnie golfem)
- ostatnia aktualizacja:
Dzisiaj 7:06
drift na farcie
