Derek Redmond - walka do ostatnich metrów

Bieg na 400 metrów podczas igrzysk olimpijskich w Barcelonie.

Ciekawe kiedy zrobią podobny filmik, z finiszu Otyli Jędrzejczak w tegorocznych igrzyskach w Londynie

jakby mi ktoś komputer zap🤬lił to bym szybciej od nich biegał

Po prostu gdyby nie skończył biegu miałby DNFa i nie zająłby punktowanego 8go miejsca.

Biegł do swojego pana, chociaż dziwne bo jego pan to też murzyn. Ale to chore.

Tacy ludzie jak on całe życie trenują, żeby kiedyś zostać mistrzami. Był faworytem w tym biegu, liczyły na niego tysiące. Kontynuując bieg ryzykował cięższy uraz, nie poddał się. Zrobił to z szacunku do widzów, fanów i ludzi, którzy razem z nim przez tyle lat pracowali na sukces.

Podobna sytuacja spotkała Jacoba Gibba w tym roku w Starych Jabłonkach na siatkówce plażowej. Miał grać o brąz prestiżowego Grand Slamu, ale kontuzja mu przeszkodziła. Wyszedł na boisko i odbił piłkę parę razy, aby uszanować przybyłych na mecz oraz organizatorów. To jest właśnie prawdziwy duch sportowca - nigdy się nie poddaje.

Co mnie jeszcze uderzyło w tym filmie to fakt, że Derek na jednej nodze skakał szybciej niż przeciętny, zdrowy nastolatek z Polski biegnie sprint. Taką mamy edukację opartą na lewych zwolnieniach od lekarza. Teksty o kubełku z KFC zachowajcie na inne okazje

Skurcz dwugłowego uda. Gorszy jest chyba tylko skurcz łydki. J🤬y się nie poddał. Miłość do sportu i wola walki, a nie p🤬lenie, że igrzyska nie są najważniejsze...