Bedac skacowanym januszem na bezrobociu, chcialbym opowiedziec swoja historie. Nie wiem czy sie przyjmie ale sprobowac warto.

Swego czasu obudzilem sie z reka w nocniku i potrzebowalem pracy na juz, na wczoraj, za cokolwiek. Mialem 22 lata wiec doswiadczenia brak. UDALO SIE !!!!!!!!11

Rozmowa kwalifikacyjna.

- tomek umiesz myc podloge ?!
- pewka
- czyli nie umiesz, ale spoko. jestes w dupie, pozap🤬lasz, nie umrzesz z glodu.

(i tu wpadaja kwoty - 200 zl za tydzien za mycie podlog)

okazalo sie ze musialem umyc przychodnie, cala. Wlacznie z kiblami itp.

Dzien wyplaty.
Pani basia prosi mnie abym poszedl po jej portfel. Gupi nie jestem, przeczuwajac przyszla sytuacje, biore cala torbe.

-masz pani Basiu. Cala torebka. zeby nie bylo ze pani stowe zwinalem, bo sie zgubi czy cos.

I teraz przypominam, umawialismy sie na 200 zl za tydz, za 2-3 godz roboty.

I ten k🤬iszon, Pani basia, za 3 tyg pracy w zasranych kiblach daje mi 200 zl. Ale malo tego. ONA DO MNIE MOWI : "te 3,70 to powinienes mi dac, ale ci daruje, bo ja sobie policzylam"

Gość w 2:35... Wyprowadziłbym się w 10 sekund!

Następnym obiektem, który zwiedziłem podczas wizyty w warszawie były Zakłady Fotochemiczne FOTON.
W wyprawie towarzyszył mi Michał, z kanału Urbex Polska:
youtube.com/user/NaszaRzeczywistosc

Początki zakładu sięgają roku 1888. Wówczas rozpoczęto produkcję materiałów światłoczułych.
W drugiej połowie lat trzydziestych XX wieku, rozpoczęto produkcję papierów fotograficznych i błon negatywowych.
Pomimo wybuchu drugiej wojny światowej zakład nie przeszedł pod zarząd niemiecki i wytwarzał papiery ze znakami wodnymi, których używał ruch oporu. 5 sierpnia 1944 roku na teren fabryki weszły oddziały SS, mordując ostatniego właściciela fabryki Kazimierza Franaszka wraz z rodziną oraz ludzi, szukających schronienia na jej terenie. Sama fabryka uległa poważnemu zniszczeniu podczas powstania warszawskiego.
W 1949 roku fabrykę odbudowano i upaństwowiono, nadając jej nazwę Warszawskie Zakłady Fotochemiczne FOTON.
Przez lata FOTON wytwarzał materiały światłoczułe, błony techniczne czy błony rentgenowskie, których był największym dostawcą w kraju.
Niestety zmiany ustrojowe, jakie nastąpiły na początku lat 90, przyniosły ograniczenie produkcji, a ostatecznie do opustoszenia budynków fabryki po roku 2000.

Obecnie teren fabryki jest równany z ziemią. Wszędzie kręcą się pracownicy firmy budowlanej, a sam teren jest chroniony. Pierwsza próba wejścia się nie powiodła. Dopiero następnego dnia miałem więcej szczęścia.

Z powodu prowadzonych na terenie fabryki prac, eksplorację ograniczyłem do jednego, najwyższego budynku. W środku nie brakuje dokumentów, mebli i pozostałości instalacji gaśniczej ale także śladów pożarów oraz dewastacji. Co krok można natknąć się na dziury w podłodze i niezabezpieczone klatki schodowe, czy szyby wind. Budynek jest bardzo niebezpieczny. Choć dla samego widoku z dachu, warto zaryzykować.

Jeżeli interesuje Was ten obiekt, podaję współrzędne:
52°13'58.42"N 20°58'15.21"E

Zapraszam także na mojego fb, po aktualne informacje:
facebook.com/sietra.urbex

- Kto mieszka w Radomiu?
- Radomianie.
- Kto mieszka w Poznaniu?
- Poznaniacy.
- Kto mieszka w Warszawie?
- Warszawiacy.
- Kto mieszka w Sosnowcu?
- Sosnowiczanie.
- Kto mieszka w Tychach?

ukryta treść

- Hanysy.

Tymczasem warszawa, centralny. sporo czasu do pociągu, więc siadam w starbuniu. kawka, książeczka, wygodny fotelik i cyk cyk, mija czas niepostrzeżenie.

w pewnym momencie przed twarzą macha mi starszy pan i uprzejmym angielskim pyta, czy this seat obok mnie jest może free. odpowiadam, że oczywiście, elegancki panie, proszę się rozgościć. pan dziękuje, siada, wyciąga komputer. mówi, że first time in poland i że jest very excited.

pana nazwijmy jeff.

czego jeff jeszcze nie widzi, to nie widzi pierwszej w życiu polskiej pary, która siedzi centralnie przed nami i odp🤬la na pufie regularne tarło. to znaczy ona siedzi na nim jak na karuzeli, a on ze słuchawkami w uszach kiwa głową, że mu się podoba. jeff najwyraźniej jeszcze nie widział, jak się w starbucksie ludzie przez ciuchy zapładniają, więc patrzy o kilka sekund za długo, aż mu koleś ze słuchawkami wysyła czytelny sygnał, żeby lepiej k🤬a odwrócił łeb. jeff nie rozumie, ale odwraca łeb.

drugą próbą jeffa jest koleś, który przysypia za nami na krzesełku. czego jeff jeszcze nie wie, to nie wie tego, że koleś co jakiś czas wybudza się ze snu i wówczas robi coś dziwnego, a mianowicie klaszcze. dosłownie bije brawo. nie wiadomo komu ani za co, ale robi to na tyle intensywnie, że przy pierwszej owacji przestraszony jeff zrzuca na podłogę prawie wszystko, co ma pod ręką. to jest ten moment, gdy wysyłam jeffowi uśmiech wsparcia na znak, że spokojnie, jeff, wszystko jest under control.

a potem do starbunia wchodzi crème de la crème całego poranka. coś między kolesiem z offspring a laską z die antwoord. ruchy ma nieskoordynowane i kręci się wokół naszych foteli, jakby szukało kluczy. jeff już wie, że to nie jest bezpieczny starbuń, że tutaj toczy się jakaś dziwna gra z jego wrażliwością, więc zamyka komputer i bagaż przesuwa między nogi. koleś z offspring zatrzymuje się w końcu przed plakatem „100% kawy w kawie”, chwilę do siebie mruczy, a następnie wysypuje coś na stolik i – przysięgam – zaczyna wciągać. wciąga raz, z tyłu klaszcze jebnięty śpiący, wciąga drugi raz, na pufie kopulują dresiarze. nie ma jeszcze dwunastej, a szczęka jeffa już dawno leży na podłodze. za chwilę pociąg, więc mówię, że gary muwałt i że hope you have a wonderful time w polsce. jeff uśmiecha się niepewnie, do piersi przyciska komputer.

Nie moje, zayebane z ryjbuka. Endżoj

- Dlaczego Warszawa nie mo szczurów?

ukryta treść

- Bo Mokotów.

Drugiego dnia wizyty w Warszawie postanowiłem zwiedzić Polskie Zakłady Optyczne.
W wyprawie towarzyszył mi Michał, z kanału Urbex Polska:
youtube.com/user/NaszaRzeczywistosc

Co do samego obiektu.
Jego teren jest strzeżony. Część budynku jest dalej użytkowana (podczas naszej wizyty, niedaleko odbywał się rozładunek jakichś materiałów).
Sam budynek jest ogromny. Przejście wszystkich (dostępnych) kondygnacji i zakamarków zajęło nam około trzech godzin.
Większość pięter jest wyczyszczona z zawartości. W wielu pomieszczeniach można znaleźć graffiti oraz ślady dewastacji.
W piwnicach znajduje się najwięcej fantów.
Niestety znaleźliśmy także klika nieszczelnych rur, które powoli zalewają cały budynek.
Jednak największą zagadką była konstrukcja, którą znaleźliśmy na trzecim piętrze.
Zresztą zobaczcie sami.

Jeżeli interesuje Was ten obiekt, podaję współrzędne:
52°14'49.03"N 21° 3'39.64"E

Zapraszam także na mojego fb, po aktualne informacje:
facebook.com/sietra.urbex

Nie wiem jak wy ale ja się uśmiałem....
połowa nie wie jak ma jechać...

Witam serdecznie, krótki materiał o nielegalnych wyścigach ulicznych w stolicy.

Możecie ich lubić albo nienawidzić, ale w pełni zgadzam się z wypowiedzią - na torze o nie to samo co na ulicy

Czym się różni Legia od książki?

ukryta treść

Książka ma tytuł.