No ładnie!

Prysznic się spuścił

starym traktorem ... lub karabinem. Nie wiem, nie znam się, ale na pewno działa

Polecam ogllądać do końca, początek nudny ale zakończenie nokautem.

Można przewinąć do 45sek

zatem łapmy.

p.s. opowiem wam dowcip:

Przychodzi Baba do lekarza i lekarz sie pyta:
-Co Pani jest?
a baba
- cycki mnie bolą
a lekarz na to:

-a co, mąż tak panią mocno złapał?

jako że kilka razy pokazywałem tutaj swoje rzeczy i o dziwo podobały się (w większości), premierowo z okazji dnia dziecka macie i zlinczujcie:


źródło dla zainteresowanych:
komarywczekoladzie.blogspot.com/2013/06/ostatni-dzien-dziecka-nadszed.html

Pracuję w Szpitalu Psychiatrycznym. Na mój oddział trafiają zwykle ludzie, którzy uciekli przed życiem na dno butelki. Są to też często ludzie bezdomni, którzy traktują pobyt w szpitalu jako krótkie wakacje od rzeczywistość. Nieraz są to ludzie szaleni, żyjący w swoim wyimaginowanym świecie. Wszystkich łączy jedno, gdy spojrzy się im w oczy nie zobaczy się tej iskierki życia, radości, wydają się być już ”martwi za życia”. W ich oczach nie ma radości, tylko rozczarowanie... rozczarowanie światem.

Kiedyś do szpitala trafił pewien bezdomny mężczyzna, przywieziony do nas przez policję. Znaleźli go w środku lasu, bez dokumentów, a on sam nie potrafił niczego o sobie powiedzieć. Rozmawiałem z nim kilkakrotnie, okazał się bardzo inteligentny. Po kilku tygodniach w szpitalu, wypuściliśmy go, bo nie było podstaw do dalszego leczenia. Potem już nigdy więcej go nie spotkałem.

Większość rozmów sprowadzała się do rozmyślań nad światem, celem egzystencji ludzkiej i temu podobnym rzeczach, lecz jedna rozmowa zapadła mi w pamięć.

Podczas jednej z naszych dyskusji, on (nie wyjawił swojego imienia) ni z tego ni z owego powiedział :
-Wiesz, bardzo lubię podróżować, lubię czuć ziemię pod stopami, powiew wiatru na twarzy. Byłem w bardzo wielu miejscach, raz nawet trafiłem do piekła.
Zdziwiło mnie to, co powiedział. Pomyślałem, że może i on żyje w swoim wyimaginowanym świecie, lecz musiałem jakoś podtrzymać rozmowę (gdybym przerywał rozmowę za każdym razem, gdy pacjent powie coś dziwnego, to bym już nie pracował w szpitalu psychiatryczny) i powiedziałem :
-Byłeś w piekle ? A jak udało ci się wrócić ?
Jego odpowiedź do dziś nie daje mi spokoju. Odpowiedział :
-Wrócić ? Ja tu zostałem...

Po tych słowach zamilkł i już nigdy się nie odezwał. Wypisaliśmy go dzień później.
Do dziś zastanawiam się kim był i co znaczyły jego ostatnie słowa.

Świetna kombinacja, rusek zlizuje nutellę z dupci fajnych panienek za 20 dolców, ach ta ameryka Tylko nie wiem po co płacić, większość była tak chętna, że pewnie dałaby sobie to zrobić za darmo.

to jest talent, a nie jakieś angielskie mam talenty