Przed kilkoma dniami przed centrum handlowym Plaza
w Sosnowcu stanęły specjalne betonowe zapory.
Mają one chronić przed atakiem z zewnątrz.

Jak się okazuje betonowe zapory to nie zapowiedź remontu, a dbałość o bezpieczeństwo klientów.
W tym celu firma Klépierre zdecydowała się wprowadzić barierki ochronne przed swoimi centrami handlowymi
nie tylko w Sosnowcu, ale także w pozostałych miastach.

Podobne systemy montowane są w całej Europie
w celu zapewnienie bezpieczeństwa w miejscach publicznych
tłumaczą przedstawiciele firmy.

Czy betonowe zapory rzeczywiście są w stanie zabezpieczyć
przed ewentualnym zamachem terrorystycznym?

tekst i zdjęcie pochodzi z twojezagłebie

Śmiać się z rozsądku na wyrost w Sosnowcu...?

...za szybki, za wściekły

R🤬ał byś?? uzasadnij w komentarzu

Krowa krocząc szosą potrącona została,
nie będzie już muczała, ni mleka dawała!

Może nie nowość ale wpadła mi w ucho taka wiadomość w jakiś tam wiadomościach i stwierdziłem, że się podzielę. Artykuł zaj🤬y z Newsweek - niestety (fotka z kampanii reklamowej)



Data publikacji: 26.10.2017
„Matka Polka Motocyklistka” to kampania, która ma skłaniać wielbicieli dwóch kółek do uwagi na drodze. Po tym, jak Marzena, która była twarzą akcji, naprawdę zginęła w wypadku motocyklowej, kampania daje jeszcze więcej do myślenia.

Spot nakręcono pół roku temu. Ma pokazywać, że motocykliści to nie anonimy w kaskach, ale prawdziwi ludzie, którzy mają rodziny, przyjaciół i marzenia. Taką postać przedstawiała właśnie Marzena, która na nagraniu ulega wypadkowi: na telefonie wyświetla się „Synuś”, ale matka nie jest już w stanie odebrać.

Historia, która ma ostrzegać o bezpieczeństwie na motocyklach, tydzień temu rozegrała się w prawdziwym życiu. Marzena, która była twarzą kampanii, zginęła w wypadku na motocyklu w centrum Szczecina. I naprawdę osierociła syna Kubę.

Do tragicznego wypadku doszło 17 października. Grupa motocyklistów, wśród nich Marzena, jechała aleją Jana Pawła II w Szczecinie. Kobieta zderzyła się z samochodem osobowym. Przyczyny wypadku bada teraz prokuratura.

Tragedia wstrząsnęła nie tylko bliskimi Marzeny, ale też odbiorcami spotu i organizatorami kampanii. Jak przyznają organizatorzy, w pierwszej chwili po tym, jak dowiedzieli się o śmierci motocyklistki, pomyśleli o zdjęciu reklamy społecznej. Decyzję zostawili rodzinie.

Okazało się jednak, że najbliżsi Marzeny chcieliby, aby jej twarz ciągle promowała akcję. Motocykle były jej pasją, wyrażała jednak obawę o swoje bezpieczeństwo, dlatego wzięła udział w kampanii.

Organizatorzy starają się teraz wesprzeć finansowo syna Marzeny. Prowadzą zbiórkę pieniędzy, do których chłopiec będzie miał dostęp po osiągnięciu pełnoletności.

W ubiegłym roku motocykliści w Polsce uczestniczyli w 2299 wypadkach drogowych, w których zginęło 232 kierujących i 12 ich pasażerów.

Zródło: newsweek.pl/polska/spoleczenstwo/byla-twarza-kampanii-o-bezpieczenstwi...

drugie: wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114883,22570053,szczecin-byla-twarza...
W sumie nie ma co zaśmiecać tematu samym wideo o kampanii gdyby ktoś miał jakieś fotki z wypadku to mile widziane w komentarzu
w sumie a to k🤬a peszek

Na deskorolce.

Jedna z mieszkanek powiatu ząbkowickiego pozostawiła swój samochód pod kościołem. Następnie zadzwoniła na policję i zgłosiła...kradzież auta.
Do zdarzenia doszło kilka dni temu w Ząbkowicach Śląskich. - Policjanci otrzymali zgłoszenie, z którego wynikało, że jednej z mieszkanek Ząbkowic Śląskich nieznany sprawca prawdopodobnie ukradł sprzed domu samochód. Mundurowi natychmiast rozpoczęli poszukiwania pojazdu, pytając wcześniej 57-latkę o szczegóły zajścia. Kobieta twierdziła, że dzień wcześniej była w kościele, wróciła do domu i zaparkowała samochód w swoim stałym miejscu - relacjonuje Ilona Golec z ząbkowickiej policji.
Mając to na uwadze policjanci zabezpieczyli kluczyki, którymi, jak podała kobieta, zamknęła osobowego Opla. Sprawdzili dokładnie również wskazane miejsce, z którego auto miało zostać skradzione. Śladów kradzieży jednak nie było.
Policjanci ustalili więc inne miejsca parkingowe w okolicy i po niespełna dwóch godzinach poszukiwań zauważyli opisany pojazd w pobliżu kościoła. - Nawiązali wówczas kontakt z poszkodowaną i poinformowali ją o fakcie odnalezienia pojazdu. Wtedy kobieta przypomniała sobie, że faktycznie dzień wcześniej przyjechała do kościoła, ale do domu wróciła już pieszo. Samochód stał i czekał na właścicielkę w stanie nienaruszonym - dodaje oficer pracowa.

„ Jesienią 1992 roku nad Terekiem doszło do prawdziwej, krwawej wojny. Była wyjątkowo barbarzyńska. Mój kolega, rosyjski fotoreporter, pokazał mi w Moskwie zdjęcie osetyjskiego żołnierza trzymającego w ręku odrąbaną dziecięcą głowę z warkoczami”
Wojciech Jagielski „Dobre miejsce do umierania”.
31 października wybuchł, jak się go dzisiaj określa, „pierwszy konflikt w Rosyjskiej Federacji”.

Doszło do krótkotrwałej ale krwawej wojny między Osetyjczykami a Inguszami o tzw „rejon prigorodny” znajdujący się pomiędzy Władykaukazem (stolicą Osetii Północnej) a granicą z nowo powołaną Republiką Inguszetii.
Rejon prigorodny historycznie był inguski, ale po wywózkach stalinowskich lat 40 rejon zasiedlili Osetyjczycy. Powracający z zesłania w latach 50 Ingusze zaczęli ponownie osiedlać się w rejonie Władykaukazu.
Po rozpadzie ZSRR prawie wszystkie górskie narody Kaukazu domagały się zadośćuczynienia i rewizji granic swoich republik. Tego również domagali się Ingusze, dla których rejon prigorodnyj był częścią Inguszetii (formalnie rejon prigorodnyj został przyłączony do Osetii Północnej w 1944 po deportacji inguskiej populacji). To oczywiście nie podobało się Osetyjczykom
W okresie poprzedzającym konflikt obydwie strony w sowich republikańskich parlamentów ogłosiły kilka aktów mających określić przynależność rejonu prigorodnego do którejś z republik, łącznie z powołaniem zbrojnych milicji mających te postanowienia wyegzekwować.

Wieczorem 30 października osetyjskie milicje rozpoczęły ostrzał inguskich wiosek (jest to temat sporny, obydwie strony oskarżają się o oddanie pierwszych strzałów w konflikcie).
Na odpowiedź Inguszy nie trzeba było długo czekać.
Już rankiem 31 października granicę od strony Inguszetii przekroczyły milicje inguskie i zajęły wieś Czermien. W odpowiedzi we Władykaukazie doszło do pogromów Inguszy. Po stronie Osetyjskiej wzięli udział weterani zakończonej przed kilkoma miesiącami wojny Gruzińsko-Osetyjskiej. Uzbrojenie władzom Osetii miały przekazać władze federalne z Moskwy, ale Moskwa temu stanowczo zaprzecza.

Armia federalna wkroczyła w rejon konfliktu dopiero 1 listopada, ale sytuację udało się opanować dopiero 4 listopada. Wiele wskazuje na to, że część rosyjskich Wojsk Wewnętrznych MSW wzięła udział w konflikcie po stronie Osetyjczyków.
Konflikt był pełen przerażających zbrodni popełnionych przez obydwie strony.
Ludzi rozstrzeliwano, mordowano siekierami, palono żywcem.
Według oficjalnych statystyk zginęło 608 osób. 118 Osetyjczyków i 490 Inguszy.
Z rejonu prigorodnego uciekło lub przymusowo wysiedlono kilkadziesiąt tysięcy Inguszy.
[b]

Żródło

W sumie ludzie pracujący w tartaku nie przybijają sobie piątki. Co najwyżej dwójkę lub trojkę.

Truchło hipcia sie rozkłada ale to nie przeszkadza lwicy urwać gwint hipciowi