Pewnego ranka w arabskiej szkole, c馃がty, o艣mioletni Rabka jak co dzie艅 po pierwszej lekcji zasiad艂 pod drzewem nieopodal szko艂y. W zwyczaju mia艂 zje艣膰 pierwsze 艣niadanie, zakupione w automacie, gdy偶 jego rodzina by艂a ubo偶sza od innych. Nie zd膮偶y艂 ugry藕膰 kanapki, gdy podszed艂 do niego rok starszy Halla. -Czemu twoja rodzina jest tak biedna? - zapyta艂 dziewi臋ciolatek. -Moja mama nie pracuje, a tato straci艂 nog臋 na wojnie - Odpowiedzia艂 Rabka. Po chwili podesz艂a do nich grupka r贸wie艣nik贸w i z oburzeniem popatrzyli na Hall臋. Ten spu艣ci艂 wzrok i odszed艂. - Jeste艣 brzydki, biedny i m贸j pies j馃が twoj膮 matk臋! - krzykn膮艂 kto艣 z t艂umu. Na to m艂ody Rabka rzuci艂 si臋 z p艂aczem do biegu. I tak bieg艂 ze 艂zami w oczach przez ca艂膮 okolic臋, a偶 dotar艂 do swojego zaniedbanego domu. Wlecia艂 przez frontowe drzwi, min膮艂 zaskoczonego ojca, wbieg艂 do kuchni i krzyczy ca艂y zalany 艂zami - Mamo! Mamo! Wszyscy koledzy w szkole si臋 ze mnie 艣miali, m贸wili, 偶e jestem brzydki, 偶e jestem biedny i 偶e j馃が ci臋 pies! - Na to Mama, niewzruszona, patrzy na Rabk臋 ze stoickim spokojem i m贸wi - Meeeeee
